Πινγίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
To '''Πινγίν''' ή επίσημα '''Χανγιού Πινγίν''' (Κινεζική: /汉语拼音;, Πινγίν: Hànyǔ pīnyīn) είναι το επίσημο φωνητικό σύστημα για μεταγραφή της Μανδαρινής προφοράς των κινεζικών χαρακτήρων με λατινικούς χαρακτήρες στη [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]], στη [[Σιγκαπούρη]] και την [[Ταϊβάν]]<ref name="T1">Snowling, Margaret J.; Hulme, Charles (2005). The science of reading: a handbook. Blackwell handbooks of developmental psychology) 17. Wiley-Blackwell. pp. 320–22. ISBN 1-4051-1488-6.</ref>. Χρησιμοποιείται συχνά για τη διδασκαλία της καθομιλουμένης κινεζικής και πολλές φορές για τη γραφή κινεζικών ονομάτων σε ξενόγλωσσες εκδόσεις.
 
Το σύστημα Πινγίν αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1950, με βάση προηγούμενες μορφές εκλατινισμού από την κινεζική κυβέρνηση και ολοκληρώθηκε το 1958 αφού αναθεωρήθηκε αρκετές φορές.<ref name="T2">"Pinyin celebrates 50th birthday". Xinhua News Agency. 2008-02-11. Retrieved 2008-09-20.</ref> Ο διεθνής οργανισμός τυποποίησης (ISO) υιοθέτησε το σύστημα Πινγίν ως διεθνές πρότυπο, το 1982.<ref name="T3">"ISO 7098:1982 – Documentation – Romanization of Chinese". Retrieved 2009-03-01.</ref> Το σύστημα υιοθετήθηκε ως επίσημο πρότυπο στην Ταϊβάν το 2009, όπου χρησιμοποιείται για τον εκλατινισμό της γραφής μόνο.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Πινγίν"