|
|εικόνα=Mathaios Vitalis.jpg
}}
[[Image:Ierapolis 1936 1937.JPG|right|200 px|thumb|Ο τερματοφύλακας Μαθιός -καθιστός με την τραγιάσκα- σε ομαδική φωτογραφία του συλλόγου της Ιεράπολης]]Ο '''Ματθαίος''' («'''Μαθιός'''») '''Βιτάλης''' ([[Σμύρνη]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], [[8 Αυγούστου]] [[1920]] – [[Αθήνα]], [[28 Δεκεμβρίου]] [[2000]]) ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνίζονταν στη θέση του [[Τερματοφύλακας|γκολκίπερ]].
[[Image:Ierapolis 1936 1937.JPG|right|200 px|thumb|Ο τερματοφύλακας Μαθιός -καθιστός με την τραγιάσκα- σε ομαδική φωτογραφία του συλλόγου της Ιεράπολης]]Ο '''Ματθαίος''' («'''Μαθιός'''») '''Βιτάλης''' ([[Σμύρνη]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], [[8 Αυγούστου]] [[1920]] – [[Αθήνα]], [[28 Δεκεμβρίου]] [[2000]]) ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνίζονταν στη θέση του [[Τερματοφύλακας|γκολκίπερ]]. Γονείς του ήταν ο Στέφανος και η Μαρία Βιτάλη, ο οποίοι μαζί με τον ίδιο ήρθαν στην [[Ελλάδα]] ως πρόσφυγες το [[1922]] και εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό Πυριτιδοποιείου (μετέπειτα [[Δήμος Αιγάλεω]]). Ξεκίνησε τον αθλητισμό σε εφηβική ηλικία (15 ετών<ref>Φύλλο εφημερίδας "Αθλητισμός της Ελλάδος", της [[8 Δεκεμβρίου]] [[1947]], σελ. 3: "Μαθιός Βιτάλης: ... Το 1935 παίζει στην Ιεράπολιν" (συντάκτης: Νικ. Τσαγ.)</ref>) από την [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%89#%CE%91%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7_%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82 Ιεράπολη Αιγάλεω] και ακολούθως μεταγράφηκε στον [[ΠΑΟ|Παναθηναϊκό]] (μαζί με το συμπαίκτη του, επιθετικό [[Γιάννης Πετσανάς|Γιάννη Πετσανά]]), με τη φανέλα του οποίου διακρίθηκε επί 12 συνεχόμενα χρόνια ([[1942]] – [[1953]] <ref>{{Cite web |url=http://www.pao.gr/history/all-time-roster |title=«Οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού από το 1908 έως και σήμερα» Ανακτήθηκε στις 12/11/2019 |accessdate=2019-11-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20191123044210/http://www.pao.gr/history/all-time-roster |archivedate=2019-11-23 |url-status=dead }}</ref>) ως βασικός υπερασπιστής των δικτύων του συλλόγου. Αφορμή για την απόκτησή του στάθηκε η άριστη απόδοσή του σε ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ Ιεράπολης και ΠΑΟ, στο γήπεδο του δεύτερου, που έληξε υπέρ των «πρασίνων» με σκορ 1-0, επί [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] ([[9 Σεπτεμβρίου]] 1942). Ήταν μαχητικός και αλτικός (με ύψος 1,76 μ.), προσόντα χάρις στα οποία κατάφερε να σηκώσει το βάρος της ευθύνης να προασπίζει την εστία ενός τόσο μεγάλου συλλόγου<ref>[http://palaimaxoipao1908.blogspot.com/2012/02/70.html «Μαθιός Βιτάλης» Ανακτήθηκε στις 12/11/2019]</ref>, βασισμένος ακόμη στην επιμονή του, το θάρρος, αλλά και την αποδεδειγμένη αυτοθυσία του<ref>[http://www.makeleio.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9/ «Παναθηναϊκός: Η συγκλονιστική ιστορία του τερματοφύλακα που έπαιξε με αμνησία» Ανακτήθηκε στις 12/11/2019]</ref>. Ήταν στέλεχος της Μικτής Αθηνών <ref>Εφημερίδα «Αθλητισμός της Ελλάδος», φύλλο της [[3 Νοεμβρίου]] [[1947]]</ref> αλλά και της Ομάδας του Ελληνικού Στρατού<ref>Εφημερίδα «Αθλητισμός της Ελλάδος», φύλλο της [[25 Μαρτίου]] [[1948]]</ref>, ενώ το Δεκέμβριο του [[1950]] κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα των Ανδρών<ref>Φύλλο εφημερίδας «Έθνος» της [[11 Δεκεμβρίου]] 1950</ref>. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε δύο τίτλους πρωταθλήματος Ελλάδας ([[1949]], 1953) και ένα Κύπελλο Ελλάδας ([[1948]]). Στην καθημερινότητά του υπήρξε βιοπαλαιστής. Διατηρούσε οπωροπωλείο στον κέντρο της Αθήνας (επί της οδού Φειδίου αλλά και Μπενάκη)<ref>Εφημερίδα "Αθλητική Ηχώ", φύλλο [[23 Απριλίου]] [[1954]]</ref>. Ήταν νυμφευμένος με τη Βασιλεία Τζίτζιρα και είχε αποκτήσει μία κόρη, τη Μαρία, σύζυγο του πρώην προέδρου της Ιεραπόλεως, Σπύρου Λάγιου.
Ξεκίνησε τον αθλητισμό σε εφηβική ηλικία (15 ετών<ref>Φύλλο εφημερίδας "Αθλητισμός της Ελλάδος", της [[8 Δεκεμβρίου]] [[1947]], σελ. 3: "Μαθιός Βιτάλης: ... Το 1935 παίζει στην Ιεράπολιν" (συντάκτης: Νικ. Τσαγ.)</ref>) από την [[Αιγάλεω#%CE%91%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE %CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7 %CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82|Ιεράπολη Αιγάλεω]] και ακολούθως μεταγράφηκε στον [[ΠΑΟ|Παναθηναϊκό]] με τη φανέλα του οποίου διακρίθηκε επί 12 συνεχόμενα χρόνια ([[1942]] – [[1953]].<ref>{{Cite web |url=http://www.pao.gr/history/all-time-roster |title=«Οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού από το 1908 έως και σήμερα» Ανακτήθηκε στις 12/11/2019 |accessdate=2019-11-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20191123044210/http://www.pao.gr/history/all-time-roster |archivedate=2019-11-23 |url-status=dead }}</ref>
Αφορμή για την απόκτησή του στάθηκε η άριστη απόδοσή του σε ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ Ιεράπολης και ΠΑΟ, στο γήπεδο του δεύτερου, που έληξε υπέρ των «πρασίνων» με σκορ 1-0, επί [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] ([[9 Σεπτεμβρίου]] 1942).
Ήταν στέλεχος της Μικτής Αθηνών <ref>Εφημερίδα «Αθλητισμός της Ελλάδος», φύλλο της [[3 Νοεμβρίου]] [[1947]]</ref> αλλά και της Ομάδας του Ελληνικού Στρατού,<ref>Εφημερίδα «Αθλητισμός της Ελλάδος», φύλλο της [[25 Μαρτίου]] [[1948]]</ref> ενώ το Δεκέμβριο του [[1950]] κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα των Ανδρών<ref>Φύλλο εφημερίδας «Έθνος» της [[11 Δεκεμβρίου]] 1950</ref>. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε δύο τίτλους πρωταθλήματος Ελλάδας ([[1949]], 1953) και ένα Κύπελλο Ελλάδας ([[1948]]).
==Παραπομπές==
[[Κατηγορία:Τερματοφύλακες ποδοσφαιριστές|Βιταλης Ματθαιος]]
|
