Το έργο ''Αρταμένης ή ο Μεγάλος Κύρος'' της [[Μαντλέν ντε Σκυντερύ]] που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1649, είναι το μεγαλύτερο γαλλικό μυθιστόρημα. Αποτελείται από 2.100.000 λέξεις (13.095 σελίδες). Αυτό το μυθιστόρημα-ποταμός δεν δημοσιεύθηκε πλέον μετά το 1653 λόγω του μεγέθους του.
Η ''[[ΟνορέΗ ντε Μπαλζάκ#Ανθρώπινη κωμωδία|Ανθρώπινη Κωμωδία]]'' του [[Ονορέ ντε Μπαλζάκ]] και το έργο ''[[οι Ρουγκόν-Μακάρ]]'' του [[Εμίλ Ζολά]] θεωρούνται προπομποί του μυθιστορήματος-ποταμού.<ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/art/roman-fleuve|title=britannica.com/art/roman-fleuve|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> Παρουσιάζουν πολλά χαρακτηριστικά του είδους, αλλά το μυθιστόρημα του Ζολά ορίζεται περισσότερο ως οικογενειακό έπος, το οποίο προσφέρει εικόνες της κοινωνίας της εποχής. Ο Μπαλζάκ απεικονίζει περισσότερο την αριστοκρατία και την αστική τάξη σε αντίθεση με τον Ζολά που ανανεώνει τα οράματα του κόσμου περιγράφοντας τον κόσμο της εργατικής τάξης (''Η Ταβέρνα'', ''Ζερμινάλ'' κ.λπ.) παράλληλα με την [[μπουρζουαζία]], τους αστούς επιχειρηματίες, τους μικροαστούς, τους αγρότες, την πορνεία κ.λπ. σε ένα ολοκληρωμένο και συστηματικό όραμα της κοινωνίας.
Η χρυσή εποχή του είδους στη Γαλλία ήταν τα έτη 1905-1930.
