Γαλλική Στρατιά της Ανατολής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: Χειροκίνητη αναστροφή
Λινκ στις 2 πρωιμες μαχες του κριλοβακ & Κοστουρινο νωρις στο ανοιγμα.
Γραμμή 2:
 
Ως «Στρατιά της Θεσσαλονίκης» (Armée d'Orient, AO) ονομάστηκαν αρχικά τα πρώτα Γαλλικά τμήματα της αποτυχημένης [[Εκστρατεία της Καλλίπολης|Εκστρατείας της Καλλίπολης]] της [[Αντάντ]] που ξεκίνησαν να αποβιβάζονται στην [[Θεσσαλονίκη]] στις 5 Οκτώβριου του [[1915]],
με διοικητή τον [[Μωρίς Σαράιγ]], μετά από την άδεια του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] ώστε να άνοιξειανοίξει το [[Μακεδονικό Μέτωπο]] σε βοήθεια της [[Σερβία]]ς, κατα τη διάρκεια του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμιου Πολέμου]].<ref name="petsinar1017">{{Cite web|url=https://www.imxa.gr/ebooks/files/Thessaloniki%20government_volume.pdf|title=«O Εθνικός Γολγοθάς της Σερβίας και o Εθνικός Διχασμός της Ελλάδας». Οι δοκιμασίες των ελληνοσερβικών σχέσεων υπό το πρίσμα του ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή (1915-1916)|last=Πετσιναρ|first=Αλεξάνδρα|year=2017|website=Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, Η ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ, Η ιστορική αποτίμηση 100 χρόνια μετά|publisher=Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων. Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών & Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»|pages=49-64|type=πρακτικά συνεδρίου|publication-place=Θεσσαλονίκη|isbn=978-960-93-9505-2|archiveurl=https://web.archive.org/web/20200926144301/https://www.imxa.gr/ebooks/files/Thessaloniki%20government_volume.pdf|archivedate=2020-09-26|accessdate=2020-09-26}}</ref> Πέρα από τις διάφορες αμυντικές οχυρώσεις γύρω από τη Θεσσαλονίκη, καθώς και καποιες περιορισμένες επιθετικές της ενέργειες των Γάλλων στη [[μάχη του Κρίβολακ]] και των Βρετανών στη [[μάχη του Κοστούρινο]], το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 1915, αντίστοιχα, η στρατιά δεν κατάφερα να υπερβεί την Σερβο-ελληνική μεθόριο προς τα βόρεια, τουλάχιστον όχι μέχρι την [[Μάχη του Ντόμπρο Πόλε]], στις 18 Σεπτέμβρη του 1918, και μόνο αφότου είχε καταρρεύσει ο [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βουλγαρικός]] στρατός.

Η απόβαση της Στρατιάς στη θεσσαλονίκη ξεκίνησε 13 μέρες μετά τη ανακοίνωση γενικής επιστράτευση της Βουλγαρίας, στις 22 Σεπτεμβρίου 1915 (αν και σημαδια υπήρχαν από τις 11 Σεπτεμβρίου) γεγονός που σηματοδότησε και επισήμως την ένταξη της γείτονας χώρας στις [[Κεντρικές Δυνάμεις]] (<small>σήμερα γνωρίζουμε πως ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Βούλγαρος Βασιλιάς Φερδινάρδος]] υπέγραψε τις μυστικές συμφωνίες με τη [[Γερμανική Αυτοκρατορία|Γερμανική]] και την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] στις 6 του Σεπτέμβρη</small>).<ref name="Yokell3">Yokell, pp 102–103</ref> Η άδεια για την απόβαση ήταν σε αντίθεση με την στάση ουδετερότητας του φιλογερμανού [[Κωνσταντίνος_Α΄_της_Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνου Α']] και αποτέλεσε την αφορμή για την διάλυση της Βουλής του Βενιζέλου, συνιστώντας ένα ακόμη επεισόδιο στην πορεία κλιμάκωσης του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]], και στα [[Νοεμβριανά]].
 
Μετά την απόβαση, ο κρατικός έλεγχος στη Μακεδονία είχε ουσιαστικά καταλυθεί. Η διοίκησης του Γάλλου στρατιωτικού Σαράιγ αγνοούσε τις ελληνικές αρχές και αποφάσιζε μονομερώς ακόμη και για μη στρατιωτικά ζητήματα, ενώ είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός αποικιακού πολέμου.<ref name="kostopoulos-katoxh">{{Cite web|url=https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/43944_i-alli-katohi|title=Η άλλη Κατοχή|last=Κωστόπουλος|first=Τάσος|ημερομηνία=2015-10-11|website=Η Εφημερίδα των Συντακτών|publisher=efsyn|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190723164615/https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/43944_i-alli-katohi|archivedate=2019-07-23|accessdate=2020-09-07}}</ref><ref name="petsinar1017" />
Γραμμή 12 ⟶ 14 :
Εκτοτε τα αμιγώς γαλλικά τμήματα μετονομάστικαν σε «Γαλλική Στρατιά της Ανατολής» (Armée française d'Orient, AFO), με διοικητή τον [[Βικτόρ Κορντονιέρ]].
 
Τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν περίπου 400.000 στρατιώτες της συμμαχικής στρατιάς, από 5 διαφορετικούς εθνικούς στρατούς. Ενώ στο τέλος του 1918 οι Έλληνες, με πάνω από 300,000 στρατιώτες, αποτελούσαν το μεγαλύτερο κομμάτι της στρατιάς στο Μακεδονικό μέτωπο.<ref>Chester, 1921, p. 311</ref>
 
Παρά τις διάφορες αμυντικές και επιθετικές της ενέργειες, η στρατιά δεν κατάφερα να υπερβεί την Σερβο-ελληνική μεθόριο προς τα βόρεια, τουλάχιστον όχι μέχρι την [[Μάχη του Ντόμπρο Πόλε]], στις 18 Σεπτέμβρη του 1918,
και μόνο αφότου είχε καταρρεύσει ο [[Βουλγαρία|Βουλγαρικού]] στρατός.
 
== Παραπομπές ==
<references />