Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Φλόρενς γεννήθηκε σε μια πλούσια [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανική]] οικογένεια σε μια βίλα στην [[Φλωρεντία]] στην ιταλική επαρχία της [[Τοσκάνη]]ς, από την οποία έλαβε το όνομά της. Ήταν γόνος εύπορης αγγλικής οικογένειας που είχε εγκατασταθεί στην Φλωρεντία. Όταν γύρισε με τον πατέρα της στην [[Αγγλία]], έκανε αξιόλογες σπουδές και έμαθε [[λατινικά]] και [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]]. Στα είκοσί της δήλωσε στους γονείς ότι επιθυμούσε να γίνει νοσηλεύτρια, αλλά εκείνοι της το αρνήθηκαν τονίζοντας ότι ένα τέτοιο επάγγελμα δεν άρμοζε στη δική τους [[κοινωνική τάξη]]. Όταν όμως έγινε τριάντα χρονών, η Φλόρενς αποφάσισε να μείνει ανύπαντρη και να σπουδάσει [[νοσηλευτική]] στο Κάιζερσβερτ, κοντά στον [[Ρήνος|Ρήνο]], αλλά και σε διάφορα νοσοκομεία της [[Αγγλία]]ς και της [[Γαλλία]]ς. Στην διάρκεια του [[Κριμαϊκός πόλεμος|Κριμαϊκού πολέμου]] ([[1854]]-[[1855]]) ανέλαβε τη θέση προϊσταμένης στο νοσοκομείο [[Κινγκς Κόλλετζ]]. Σε λίγο καιρό όμως αναχώρησε για το μέτωπο επικεφαλής 28 νοσοκόμωννοσηλευτριών, και μάλιστα, παρ' όλες τις δυσκολίες, κατόρθωσε να αυξήσει τον αριθμό τους σε 100.

Η εικόνα της Νάιτινγκεϊλ να κυκλοφορεί ανάμεσα στα κρεβάτια των ασθενων τη νύχτα κρατώντας ένα φανάρι ήταν τόσο αντιπροσωπευτική της ευσυνειδησίας της και της ακούραστης προσπάθειάς της να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών που της χάρισε το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Φανάρι». Όμως την εποχή που εργάζονταν στον Κριμαϊκό Πόλεμο είχε μείνει γνωστή με το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Σφυρί» γιατί κάποτε που της είχαν αρνηθεί πρόσβαση σε μία κλειδωμένη φαρμακαποθήκη εκείνη, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς από μία τρυφερή νοσοκόμανοσηλεύτρια ευγενικής καταγωγής, πήρε ένα σφυρί και έσπασε την κλειδαριά.<ref name=":0" /><ref name=":1" />

Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ είναι αρκετά δημοφιλής για τη συνεισφορά της κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου. Το ενδιαφέρον της για τους αρρώστους άρχισε με τις αναφορές που έφταναν στη Βρετανία για τη φρικιαστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι τραυματισμένοι. Στις 21 Οκτωβρίου 1854 η ίδια και ένα επιτελείο από 38 εθελόντριες νοσοκόμεςνοσηλεύτριες, εκπαιδευμένες από αυτήν, μαζί με τη θεία της Μέι Σμιθ (Mai Smith), στάλθηκαν, υπό την αιγίδα του υπουργού στρατιωτικών της Μεγάλης Βρετανίας Σίντνεϋ Χέρμπερτ (Sidney Herbert) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η νοσοκομειακή της μονάδα εγκαταστάθηκε μακριά από το θέατρο του πολέμου, σε απόσταση γύρω στα 545 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από την αντικρινή ακτή της Μαύρης Θάλασσας, δηλαδή από τη Μπαλακλάβα στην Κριμαία, όπου βρισκόταν η βάση του βρετανικού στρατού.