Πριγκιπάτο της Κάπουα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Κάπουα κηρύχτηκε ανεξάρτητη από τον Πάντο τον Άπληστο, το 862. Με τον θάνατό του, ο οποίος επήλθε το ίδιο έτος, η διάδοχη κατάσταση αποτέλεσε αφορμή για διαμάχη. Ο επίσκοπος Λανδούλφος καθαίρεσε τον γιό του Πάντο, και στη συνέχεια ένωσε τις εκκλησιαστικές και διοικητικές εξουσίες στην περιοχή, όπως θα έπρεπε να το κάνει σχεδόν τον ίδιο καιρό ο [[Αθανάσιος Β΄ της Νάπολης|Αθανάσιος στη [[ΝάπολιΝάπολη]]. Ο θάνατος του επισκόπου αναβίωσε τις αντιπαραθέσεις που σχετίζονταν με την επισκοπή και το δουκάτο της Κάπουα, και το πριγκιπάτο αποτέλεσε αντικείμενο εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στον Πανδενούλφο, τον απόκληρο γιό του Πάντο, και τον Λάντο Γ', έναν άλλο εγγονό του Λανδούλφου Α'. Το [[Σαλέρνο]] συμμάχησε με τον Λάντο και το Μπενεβέντο με τον Πανδενούλφο. Μια κρίση όσον αφορά την διαδοχή ήρθε στη συνέχεια το 887 και ο Ατενούλφος απαίτησε τα πριγκιπικά του δικαιώματα με την βοήθεια του Αθανασίου της Νάπολης. Έπρεπε να προσπαθήσει να εμποδίσει την εκδήλωση στο μέλλον παρομοίων φαινομένων και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανεξαρτησία της Κάπουα σε παρόμοιο τύπο με αυτό του [[Μπενεβέντο]] και του [[Σαλέρνο]].