Αυτοκρατορία των Κοσσανών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Αυτοκρατορία των Κοσσανών''' (αρχαία ελληνικά: ''Βασιλεία Κοσσανῶν'', βακτριανά: Κυϸανο, ''Κουσανό,'' σανσκριτικά: कुषाण राजवंश ''Kusan Rājavaṃśa,'' BHS (Βουδιστικά Υβριδικά Σανσκριτικά): ''Gusana-vaṃśa''; παρθικά: 𐭊𐭅𐭔𐭍 𐭇𐭔𐭕𐭓 ''Kušan-xšaθr''<ref>''The Dynasty Arts of the Kushans'', University of California Press, 1967, [https://books.google.com/books?id=udnBkQhzHH4C&pg=PA7 p. 5]</ref>) ήταν αυτοκρατορία που σχηματίστηκε από τοντο λαό των Γιουέ-τσι, στα εδάφη της [[Βακτρία|Βακτριανής]] στις αρχές του 1ου μ.Χ. αιώνα. Είχε εξαπλωθεί για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού [[Αφγανιστάν]]<ref>http://www.kushan.org/general/other/part1.htm and Si-Yu-Ki, Buddhist Records of the Western World, (Tr. Samuel Beal: Travels of Fa-Hian, The Mission of Sung-Yun and Hwei-S?ng, Books 1–5), Kegan Paul, Trench, Trubner & Co. Ltd. London. 1906 and Hill (2009), pp. 29, 318–350</ref> και στη συνέχεια τα βόρεια τμήματα της ινδικής υποηπείρου, τουλάχιστον μέχρι τη Σακετά και το Σαρνάθ κοντά στο [[Βαρανάσι]] (Μπεναρές), όπου έχουν βρεθεί επιγραφές που χρονολογούνται από την εποχή του Κοσσανού αυτοκράτορα Κανίσκα του Μεγάλου.<ref>which began about 127 CE. "Falk 2001, pp. 121–136", Falk (2001), pp. 121–136, Falk, Harry (2004), pp. 167–176 and Hill (2009), pp. 29, 33, 368–371.</ref> Ο αυτοκράτορας Κανίσκα ήταν μεγάλος προστάτης του [[Βουδισμός|Βουδισμού]]. Ωστόσο, καθώς οι Κοσσανοί επεκτάθηκαν προς τα νότια, οι θεότητες στα μεταγενέστερά τους νομίσματα αντικατόπτριζαν τη νέα [[Ινδουισμός|ινδουιστική]] τους πλειονότητα-ταυτότητα.<ref name="Frumkin1970">{{cite book|author=Grégoire Frumkin|title=Archaeology in Soviet Central Asia|url=https://books.google.com/books?id=gdUUAAAAIAAJ&pg=PA51|year=1970|publisher=Brill Archive|pages=51–|id=GGKEY:4NPLATFACBB}}</ref><ref>{{cite book |author=Rafi U. Samad |title=The Grandeur of Gandhara: The Ancient Buddhist Civilization of the Swat, Peshawar, Kabul and Indus Valleys |url=https://books.google.com/books?id=pNUwBYGYgxsC&pg=PA93 |year=2011 |publisher=Algora Publishing |isbn=978-0-87586-859-2 |pages=93–}}</ref> Μετά την κατάκτηση του [[Ινδοελληνικό βασίλειο|ινδοελληνικού βασιλείου]] και των εδαφών του πρώην [[Ελληνικό βασίλειο της Βακτριανής|ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής]], πιθανώς χρησιμοποίησαν την ελληνική γλώσσα για κάποιες δεκαετίες ως γλώσσα της διοίκησης, αλλά στις αρχές του 2ου αιώνα την αντικατέστησαν με τη [[Βακτριανή γλώσσα|Βακτριανή]],<ref name="The Bactrian 2000 p. 133">Falk (2001): "The yuga of Sphujiddhvaja and the era of the Kuṣâṇas." Harry Falk. Silk Road Art and Archaeology VII, p. 133.</ref> ενώ γενικά χαρακτηρίζονται από την πρόσμειξη πολλών ελληνικών και ινδικών στοιχείων.