Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→<εισαγωγή>: Αναφορα στην παραιτηση Βενιζελου για διαφωνία σε Καλλιπολη, διορισμό από Βασιλια και εναρξη Εθνικού Διχασμού στην 1η πρόταση ανοίγματος. |
Παραπομπες Χασσιώτη 2014, Παπαδημητριου 1991 για την "επισήμως" φιλο-αντατική πολιτική της κυβέρνησης Λινκ σε Γουναρη. |
||
Γραμμή 29:
Πιο συγκεκριμένα,ο Βενιζέλος επεδίωκε να συμμετάσχει η Ελλάδα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της [[Τριπλή Συνεννόηση|Αντάντ]], επιδίωξη που ο Κωνσταντίνος δεν συμμεριζόταν.<ref>[[Νίκος Αλιβιζάτος]]: «Εισαγωγή στην ελληνική συνταγματική ιστορία 1821-1941», τόμος Α', σελ.110, εκδ. "Σάκουλα", 1981</ref><br />
Ο βασιλιάς πρότεινε στον [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρο Ζαΐμη]] να αναλάβει τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Ζαΐμης αφού απέτυχε να συγκεντρώσει την απαραίτητη - λόγω πλειοψηφίας - κοινοβουλευτική στήριξη των [[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|Φιλελευθέρων]], κατέθεσε την εντολή.<br />
Ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να αναθέσει τον σχηματισμό κυβέρνησης, στον [[Δημήτριος Γούναρης|Δημήτριο Γούναρη]], ο οποίος εκτός του ότι "εκπροσωπούσε" την αντι-βενιζελική μερίδα στη Βουλή, είχε και ταυτόσημες απόψεις με τον βασιλιά, στο θέμα των συμμαχιών λόγω πολέμου (ευνοούσε τη συμμαχία με τις «[[Κεντρικές Δυνάμεις|Κεντρικές Αυτοκρατορίες]]»).<br />
Επειδή ήταν βέβαιο, ότι η νέα κυβέρνηση Γούναρη, δεν μπορούσε να αποσπάσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής (αφού την υποστήριζαν μόνο 30 βουλευτές), ο βασιλιάς προκήρυξε εκλογές για τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915|31 Μαΐου 1915]].<br />
Οι εκλογές του Μαΐου δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να επιβεβαιώσουν την δύναμη του βενιζελικού κόμματος. Ο Γούναρης, με το κόμμα που μόλις είχε ιδρύσει, το [[Κόμμα των Εθνικοφρόνων]] κατάφερε να εκλέξει μόνο 95 βουλευτές έναντι 156 του Βενιζέλου. <ref>Ντέικιν Ντάγκλας «Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923». "Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας", σελ. 441</ref><br />
Ο Γούναρης ωστόσο, λόγω της κρίσιμης κατάστασης της υγείας του Βασιλιά, συνέχισε να κυβερνά, μέχρι τις 10 Αυγούστου, που ο βασιλιάς Κωνσταντίνος όρκισε τη νέα κυβέρνηση Βενιζέλου.
Σχετικά με τον επερχόμενο πόλεμο, η κυβερνηση του Γούναρη, επισήμως, και όπως αφηγείται ο αντιβενιζελικός τύπος της εποχής, συνέχισε την ευμενή προς την Αντάντ ουδετερότητα, επεδιώκοντας τη συνεργασία μαζί της, υπο την προυπόθεση πως θα ελάμβανε συγκεκριμένες διασφαλίσσεις, σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση Βενιζέλου που καταγγελλόταν ως ανευ-όρων υποχωρητική μέχρι και φιλο-βουλγαρική.<ref>{{Cite web|url=https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/28581|title=Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ 1914-1917|last=Παπαδημητρίου|first=Δέσποινα|ημερομηνία=1990|editor-last=Λεονταρίτης|editor-first=Γεώργιος|website=Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών|publisher=Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου|pages=55-57|doi=10.12681/eadd/28581|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-11-07|ref=papadhmhtriou_1990}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://encyclopedia.1914-1918-online.net/article/greece|title=Greece|last=Hassiotis|first=Loukianos|ημερομηνία=2014-10-08|website=1914-1918-online. International Encyclopedia of the First World War|publisher=Freie Universität Berlin|archiveurl=https://archive.vn/8KVpN|archivedate=2015-08-10|accessdate=2020-11-07|ref=hassiotis_2014}}</ref>
[[File:Transports for Gallipoli at Lemnos, April 1915 (17349655990).jpg|thumb|left|Τα πλοία της Αντάντ, μεταφέροντας στρατιώτες στην [[Εκστρατεία της Καλλίπολης|Καλλίπολη]], παραβιάζουν την ελληνική ουδετερότητα αγκυροβολώντας στο λιμάνι της [[Λήμνος|Λήμνου]], Απρίλιος 1915]]
| |||