Μέγαρο Μαξίμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1952 το ελληνικό Δημόσιο αγόρασε το μέγαρο από τον Μάξιμο στην τιμή των 5,5 δισ. [[Δραχμή|δραχμών]]. Κυβερνητική επιτροπή είχε εκτιμήσει την αξία του μεγάρου στα έντεκα δισεκατομμύρια, αλλά ο ιδιοκτήτης του όχι μόνο δέχτηκε να το παραχωρήσει με τα μισά χρήματα, αλλά προσέφερε και την επίπλωση της οικίας του μαζί με τους πίνακες που βρίσκονταν σε αυτήν.<ref name="efsyn 20131016">{{cite web |url=http://archive.efsyn.gr/?p=133623 |title=Το φάντασμα του μεγάρου Μαξίμου |publisher=[[Εφημερίδα των Συντακτών]] |date=2013-10-16 |accessdate=2015-07-27}}</ref> Η κυβέρνηση, για να τιμήσει την προσφορά του Δημητρίου Μάξιμου, δήλωσε μέσω του προέδρου της ότι το κτίριο θα διατηρήσει το αρχικό του όνομα, δηλαδή ''Μέγαρο Μαξίμου''.

 

 

Την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας των συνταγματαρχών]], στο Μέγαρο έμενε ο αντιβασιλέας (είχε οριστεί σε αυτή τη θέση από τον [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Παπαδόπουλο]] μετά το αποτυχημένο αντιπραξικόπημα του βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ των Ελλήνων|Κωνσταντίνου]]) [[Γεώργιος Ζωιτάκης]] με την σύζυγό του Σοφία. Η χωριατοπούλα Σοφία (Βουρανζέρη) Ζωιτάκη δυσανασχετούσε με την τόσο κεντρική τοποθεσία του Μεγάρου, ενώ χαρακτηριστική έμεινε η φράση της ''«Τι τα θέλαμε τα μέγαρα; Δεν επιτρέπεται ούτε κοτέτσι να φτιάξεις».''<ref>{{Cite web|url=http://www.efsyn.gr/?p=133623|title=Το φάντασμα του μεγάρου Μαξίμου {{!}} Εφημερίδα των Συντακτών {{!}} online έκδοση|website=www.efsyn.gr|accessdate=2016-05-12}}</ref>