Κουμάνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Το 1093 οι Κουμάνοι νίκησαν αρχικώς τον Μεγάλο Πρίγκηπα Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχο του Κιέβου στη μάχη του ποταμού Στούγκνα, αλλά αργότερα ηττήθηκαν από τις συνδυασμένες δυνάμεις των πριγκηπάτων των Ρως υπό την ηγεσία του Μονομάχου και εκδιώχθηκαν έξω από τα σύνορα των Ρως έως τον Καύκασο. Στις μάχες αυτές κάποιοι Πετσενέγοι και Ογούζοι Τούρκοι απελευθερώθηκαν από τους Κουμάνους και ενσωματώθηκαν στο συνοριακό σώμα φύλαξης των συνόρων των Ρως. Λίγο αργότερα, το 1096, 1097, ο χαγάνος των Κουμάνων Μπονιάκ εξαπέλυσε εισβολές στο Κίεβο. Το 1096 μάλιστα, πυρπόλησε τα πριγκηπικά ανάκτορα του Μεγάλου Πρίγκηπα του Κιέβου στην περιοχή Μπερεστόβε και λεηλάτησε τη [[Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου]].
 
Στα 1097/1099, ο Μεγάλος Πρίγκηπας Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου αιτήθηκε τη βοήθεια των Κουμάνων ενάντια στον βασιλιά [[Κολομάν της Ουγγαρίας]], που βρισκόταν σε διένεξη με τον Πρίγκηπα [[Βολοντάρ του Περεμίσλ]]. Ο Ούγγρος βασιλιάς διέσχισε με το στρατό του τα Καρπάθια Όρη και πολιόρκησε το Περεμίσλ (σημερινό Πρζέμισλ στην Πολωνία), γεγονός που προκάλεσε τον Πρίγκηπα Νταβίντ Ιγκόρεβιτς της Βολυνίας, σύμμαχο του Βολοντάρ, να πείσει τους Κουμάνους να επιτεθούν στους Ούγγρους, υπό την ηγεσία των χαγάνων Μπονιάκ και Αλτουνοπά. Οι Κουμάνοι ανέλαβαν δράση και συνέτριψαν τον ουγγρικό στρατό. Το ''Φωτισμένο Χρονικό'', ένα ουγγρικό χρονικό του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], αναφέρει ότι "σπάνια οι Ούγγροι είχαν υποστεί τέτοια σφαγή όπως σε εκείνη τη μάχη". Το 1104, οι Κουμάνοι συμμάχησαν με τον Πρίγκηπα Βολοντάρ του Περεμίσλ. Το 1106, εισέβαλαν στο Πριγκηπάτο της Βολυνίας, αλλά απωθήθηκαν από τον Μεγάλο Πρίγκηπα Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου. Το 1105 και το 1107, ο χαγάνος των Κουμάνων Μπονιάκ πραγματοποίησε πάλι επιδρομές στο Κίεβο. Το 1107 όμως, ηττήθηκε κοντά στο Λούμπνυ από τις δυνάμεις των Ρως πριγκήπων. Το 1109 ο Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχος εξαπέλυσε επιδρομή ενάντια στους Κουμάνους και κατέλαβε "1.000 σκηνές". Στα 1111, 1113 και 1116, σημειώθηκαν επιδρομές των Ρως κατά των Κουμάνων που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση και ενσωμάτωση περισσότερων Πετσενέγων και Ογούζων στην επικράτεια των Ρως. Μετά το θάνατο του πολεμοχαρούς Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου το 1125, οι Κουμάνοι επέστρεψαν στη στέπα κατά μήκος των συνόρων των Ρως. Το 1128 σημειώθηκαν νέες εχθροπραξίες. Οι πηγές των Ρως αναφέρουν ότι ο Σεβίντς, υιός του χαγάνου Μπονιάκ, εξέφρασε την επιθυμία να "φυτέψει" το σπαθί του "στη Χρυσή Πύλη του Κιέβου", καθώς είχε πράξει παλαιότερα ο πατέρας του.
 
 
 
 
 
 
<references />