Κουμάνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
Στα 1097/1099, ο Μεγάλος Πρίγκηπας Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου αιτήθηκε τη βοήθεια των Κουμάνων ενάντια στον βασιλιά [[Κολομάν της Ουγγαρίας]], που βρισκόταν σε διένεξη με τον Πρίγκηπα [[Βολοντάρ του Περεμίσλ]]. Ο Ούγγρος βασιλιάς διέσχισε με το στρατό του τα Καρπάθια Όρη και πολιόρκησε το Περεμίσλ (σημερινό Πρζέμισλ στην Πολωνία), γεγονός που προκάλεσε τον Πρίγκηπα Νταβίντ Ιγκόρεβιτς της Βολυνίας, σύμμαχο του Βολοντάρ, να πείσει τους Κουμάνους να επιτεθούν στους Ούγγρους, υπό την ηγεσία των χαγάνων Μπονιάκ και Αλτουνοπά. Οι Κουμάνοι ανέλαβαν δράση και συνέτριψαν τον ουγγρικό στρατό. Το ''Φωτισμένο Χρονικό'', ένα ουγγρικό χρονικό του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], αναφέρει ότι "σπάνια οι Ούγγροι είχαν υποστεί τέτοια σφαγή όπως σε εκείνη τη μάχη". Το 1104, οι Κουμάνοι συμμάχησαν με τον Πρίγκηπα Βολοντάρ του Περεμίσλ. Το 1106, εισέβαλαν στο Πριγκηπάτο της Βολυνίας, αλλά απωθήθηκαν από τον Μεγάλο Πρίγκηπα Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου. Το 1105 και το 1107, ο χαγάνος των Κουμάνων Μπονιάκ πραγματοποίησε πάλι επιδρομές στο Κίεβο. Το 1107 όμως, ηττήθηκε κοντά στο Λούμπνυ από τις δυνάμεις των Ρως πριγκήπων. Το 1109 ο Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχος εξαπέλυσε επιδρομή ενάντια στους Κουμάνους και κατέλαβε "1.000 σκηνές". Στα 1111, 1113 και 1116, σημειώθηκαν επιδρομές των Ρως κατά των Κουμάνων που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση και ενσωμάτωση περισσότερων Πετσενέγων και Ογούζων στην επικράτεια των Ρως. Μετά το θάνατο του πολεμοχαρούς Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου το 1125, οι Κουμάνοι επέστρεψαν στη στέπα κατά μήκος των συνόρων των Ρως. Το 1128 σημειώθηκαν νέες εχθροπραξίες. Οι πηγές των Ρως αναφέρουν ότι ο Σεβίντς, υιός του χαγάνου Μπονιάκ, εξέφρασε την επιθυμία να "φυτέψει" το σπαθί του "στη Χρυσή Πύλη του Κιέβου", καθώς είχε πράξει παλαιότερα ο πατέρας του.
 
Στις 20 Μαρτίου 1155, ο Πρίγκηπας Γκλεμπ Γιουριέβιτς κατέλαβε το Κίεβο με τη βοήθεια ενός στρατού των Κουμάνων υπό τον Κουμάνο πρίγκηπα Τσεμγκούρα. Το 1160, οι κουμανικές επιδρομές στα εδάφη των Ρως αποτελούσαν πλέον ετήσια παράδοση. Οι επιθέσεις αυτές πίεζαν τους Ρως και παρενοχλούσαν τις εμπορικές οδούς προς τη [[Μαύρη Θάλασσα]] και την [[Κωνσταντινούπολη]], αναγκάζοντας τους Ρως να αποφασίσουν να αντισταθούν. Την περίοδο 1166-1169 οι προσβολές σταμάτησαν, όταν ο ΠρίγκηπαςΜεγάλος Δούκας Αντρέι Μπογκολιούμπσκι του Μεγάλου Δουκάτου του Βλαντίμιρ, εγγονός του χαγάνου Αγιέπα των Κουμάνων (υιός της κόρης του), πήρε τον έλεγχο του Μεγάλου Πριγκηπάτου του Κιέβου και έκανε τον πρώην Μεγάλο Πρίγκηπα Γιουριέβιτς μαριονέτα του. Αργότερα, οι διάφοροι πρίγκηπες του Πριγκηπάτου του Τσερνίγκοφ επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν το στρατό του Κουμάνου χαγάνου Κοντσέκ εναντίον του Μεγάλου Πριγκηπάτου του Κιέβου και του Πριγκηπάτου του Σούζνταλ. Η συμμαχία μεταξύ Κουμάνων και Πριγκηπάτου του Τσερνίγκοφ υπέστη μια καταστροφική ήττα το 1180, οπότε και ο αδελφός του χαγάνου Κοντσέκ, Ελρούτ, σκοτώθηκε στη μάχη. Το 1177, ένας στρατός Κουμάνων λεηλάτησε έξι πόλεις που ανήκαν στους Μπερεντέι και τους [[Τόρκοι|Τόρκους]]. Το 1183, οι Ρως νίκησαν ένα μεγάλο στρατό Κουμάνων και συνέλαβαν τον χαγάνο τους Κομπιάκ, καθώς και τους υιούς του και άλλους αξιωματούχους του.