Ανεμόμυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επίσης, είχαν εμφανιστεί πολλούς [[αιώνας|αιώνες]] πριν, η χρήση τους καθιερώθηκε κατά τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινή]] περίοδο, γνωρίζοντας ακόμα μεγαλύτερη διάδοση κατά την περίοδο της [[Φραγκοκρατία]]ς, κυρίως στο ανατολικό [[Αιγαίο]] αλλά και στην ενδοχώρα. Κατά κανόνα στεγάζονταν σε [[κύλινδρος (γεωμετρία)|κυλινδρικά]], πέτρινα, διώροφα [[κτίριο|κτίρια]]. Στον επάνω όροφο βρισκόταν ο άξονας και το σύστημα μετάδοσης της κίνησης, ενώ στον κάτω όροφο γινόταν η άλεση και αποθήκευση των σιτηρών. Τα πτερύγιά τους ήταν πάνινα, 5-15 [[μέτρο|μέτρα]] σε μήκος και πλάτος το 1/5 του μήκους τους. Ένας ανεμόμυλος μπορούσε να αλέσει 20-70 [[Χιλιόγραμμο|κιλά]] σιτηρών την ώρα, ανάλογα με την ένταση και τη φορά του [[άνεμος|ανέμου]].

 

•Άλεση των σιτηρών