Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 37.6.1.39 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Ttzavaras
Ετικέτα: Επαναφορά
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
|βασιλικός_οίκος = [[Δυναστεία Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]]
|πατέρας = [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος]]
|μητέρα = [[Θεοδώρα ΒατάτζηΒατάτζαινα]]
|ημ_γέννησης = [[25 Μαρτίου]] [[1259]]
|τόπος_γέννησης = Νίκαια Βιθυνίας
Γραμμή 32:
 
[[Αρχείο:AndronicosIIGoldHyperpyron.jpg|thumb|right|250px|Ο Ανδρόνικος Β΄ σε νόμισμα]]
 
Ο '''Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος''' ([[25 Μαρτίου]] [[1259]] - [[13 Φεβρουαρίου]] [[1332]]) από η [[Δυναστεία των Παλαιολόγων]] ήταν [[Κατάλογος των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου|ΒυζαντινόςΡωμαίος αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας]] ([[1282]]-[[1328]]), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτοραΑυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η΄|Μιχαήλ]] Η΄και Παλαιολόγουτης [[Θεοδώρα Βατάτζαινα|Θεοδώρας Βατάτζαινας]], κόρης του Ιωάννη.
 
==Βιογραφία==
Ο Ανδρόνικος Β΄, αντιλαμβανόμενος την άρνηση των υπηκόων του να δεχθούν τα τετελεσμένα της [[συμφωνία της Λυών|συμφωνίας της Λυών]] για την ένωση των εκκλησιώνΕκκλησιών, φρόντισε γρήγορα να απαλλαγεί από τις δεσμεύσεις του πατέρα του Μιχαήλ Η΄. Από εκεί και πέρα, υπό το φως των εντονότατων οικονομικών δυσκολιών τις οποίες κληρονόμησε, προχώρησε σε δραστικές περικοπές των στρατιωτικών δαπανών, με κύρια ολέθρια ενέργεια την πλήρη κατάργηση του [[Βυζαντινό ναυτικό|Βυζαντινού Ναυτικού]]. Έτσι, γρήγορα βρέθηκε εκτεθειμένος στους εκβιασμούς και τις απειλές των [[Γενουάτες|Γενουατών]] και των [[Βενετοί|Βενετών]], προκειμένου να καλυφθεί το κενό αυτό.
 
Η χειρότερη ίσως από τις αποφάσεις του στον τομέα της στρατιωτικής πολιτικής του, ήταν η πρόσληψη της [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανικής Εταιρείας]] το 1302, υπό τη διοίκηση του [[Ρογήρος Φλορ|Ρογήρου του Φλορ]]. Η εταιρεία αυτή ήταν ουσιαστικά μια ομάδα τυχοδιωκτών, κυρίως Ισπανών [[μισθοφόρος|μισθοφόρων]], οι οποίοι υπό τις διαταγές του αρχηγού τους επιδίδονταν σε πειρατεία, ληστεία και επιδρομές λεηλασίας. Ο οξυδερκής Ρογήρος προσέφερε τις Υπηρεσίες του στον Ανδρόνικο, με ανταλλάγματα όχι μόνο χρηματικά και τιμητικά (ο Ανδρόνικος τον έχρισε Καίσαρα) αλλά και οικογενειακά, αφού ο Ανδρόνικος του έδωσε σύζυγο την ανιψιά του Μαρία, κόρη της αδερφής του Ειρήνης Παλαιολογίνας. Ο Ρογήρος όμως, αφού ξεκίνησε με κάποιες σποραδικές επιτυχείς μάχες κατά των Οθωμανών στη [[Μικρά Ασία]] όπως στη Φιλαδέλφεια, επέστρεψε στις παλαιές του συνήθειες της πειρατείας και ληστείας βυζαντινών πόλεων (όπως η Μαγνησία το 1304), αγνοώντας τις εντολές του εργοδότη του, απαιτώντας όμως σταθερά τις μισθοφορικές αποζημιώσεις από τον Ανδρόνικο. Σαν να μην έφτανε αυτό, αδιαφορούσε για τη Μαρία. Ο γιος του Ανδρόνικου συναυτοκράτορας Μιχαήλ Θ' έχασε την υπομονή του. Τον κάλεσε ιδιαιτέρως στην [[Αδριανούπολη]] το 1305 και με τέχνασμα σχεδίασε τη δολοφονία του. Έτσι όμως προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της "κομπανίας" του. Έως το 1311, οι Καταλανοί λυμαίνονταν την ελληνική χερσόνησο, όπου επιδίδονταν σε ανείπωτες σφαγές και καταστροφές, πρωτόγνωρης ωμότητας και βίας. Κύριος στόχος τους ήταν η [[Θράκη]], η οποία ερημώθηκε. Τελικά μετά τη μάχη του Ορχομενού κατέλαβαν την [[Αθήνα]] και την εξουσία στο [[Δουκάτο των Αθηνών]], που κράτησαν έως το 1388.