Χριστόγραμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχαιότητα οι [[Σταυρός|σταυροί]] (ως το μέσο εκτέλεσης της ποινής της [[Σταύρωση|σταύρωσης]]) είχαν διάφορα σχήματα<ref>{{Cite book|url=https://books.google.co.uk/books?id=_iU4CPSvDK4C&pg=PA41&lpg=PA41&dq=crucifixion+cross+tau+type&source=bl&ots=AmiM7KsW1b&sig=PpZFtmqF39VUtnCvGZlB9vl_Ehw&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjCmZe01pLWAhWFDcAKHVsiAho4ChDoAQhCMAU#v=onepage&q=crucifixion%20cross%20tau%20type&f=false|title=The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry|last=Zugibe|first=Frederick T.|date=2005|publisher=Rowman & Littlefield|year=|isbn=9781590770702|location=|page=41}}</ref> από τον απλό πάσαλο, σταυρό σε μορφή Τ (χωρίς κορυφή), κανονικό σταυρό, καθώς με τηντη μορφή του Χ, ωστόσο το σχήμα Χ (''χιασμός'') είχε διαφορετική και πιο απόκρυφη έννοια κατά τις θεωρήσεις του [[Πλατωνισμός|πλατωνισμού]]. Υπάρχουν πολλές υποθέσεις που έχουν γίνει από τους ερευνητές σχετικά με το πως εμφανίστηκε ο [[Σταυρός του Ιησού Χριστού|χριστιανικός σταυρός]], το πως το γράμμα Χι χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο για το όνομα του Χριστού, και το πως ερμηνεύεται ο προχριστιανικός συμβολισμός του χιασμού σχετικά με την [[προΰπαρξη του Χριστού]],<ref name="Grigg477">{{cite journal |last=Grigg |first=Robert |title="Symphōnian Aeidō tēs Basileias": An Image of Imperial Harmony on the Base of the Column of Arcadius |journal= The Art Bulletin |volume=59 |issue=4 |date= December 1977 |pages= 477; 469–482 |ref=harv |doi= 10.2307/3049702}}.</ref> ενώ έως τον 3ο αιώνα οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποιούσαν το σύμβολο του [[Ιχθύς (σύμβολο)|Ιχθύος]]<ref>Rasimus, T. (2011). "Revisiting the Ichthys: A Suggestion Concerning the Origins of Christological Fish Symbolism". Pp 327-348 in '' Mystery and Secrecy in the Nag Hammadi Collection and Other Ancient Literature: Ideas and Practices.'' Biblical Studies, Ancient Near East and Early Christianity E-Books Online, Collection 2012, '''76'''.</ref> και την λέξη ΙΧΘΥΣ ως ακρονύμιο του '''Ἰ'''ησοῦς '''Χ'''ριστός, '''Θ'''εοῦ '''Υ'''ἱός, '''Σ'''ωτήρ.<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=qCwaSTk5iEcC&pg=PA327|title=Mystery and Secrecy in the Nag Hammadi Collection and Other Ancient Literature: Ideas and Practices|author=Christian H. Bull, Liv Ingeborg Lied, John D. Turner, editors|publisher=Koninklijke Brill NV|year=2012|isbn=978-90-04-21207-7|location=Leiden, The Netherlands|page=327}}</ref>

Μια εναλλακτική εξήγηση σχετικά με το ουράνιο σύμβολο, ισχυρίζεται πως η περιγραφή στον ''Τίμαιο'' έχει να κάνει με τηντη διασταύρωση του [[Γαλαξίας|Γαλαξιακού δίσκου]] και του [[Ζωδιακό φως|ζωδιακού φωτός]] και το σταυροειδές σχήμα που προκύπτει, σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο το οποίο κατείχε σημαντική θέση στις παγανιστικές αντιλήψεις, και κατόπιν υιοθετήθηκε από τους χριστιανούς ως το χριστιανικό σύμβολο του σταυρού.<ref>{{harvnb|Latura|2012|pp=880–886}}.</ref>

citing Heumann. de re Diplom. inde a Carol. M. §&nbsp;12; Murator. Antiquit. Ital. tom. 3. col. 75.</ref>'' και γενικά οι συντομογραφίες του Χριστού ως ''crisimus''.<ref>[http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHRISIMUS Chrisimus] (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), in: du Cange, et al., ''Glossarium mediae et infimae latinitatis'', ed. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 317b. "CHRISIMUS, Nomen Christi abbreviatum in antiquis instrumentis secundum diversos casus sic XPS. XPI. XPO. XPM. ubi media littera P. Græcum. Vox Chrisimus legitur in Annal. Benedict. tom. 5. pag. 7."</ref> Καθώς το σύμβολο χρησιμοποιούντανχρησιμοποιούταν ως είδος επίκλησης στην αρχή των εγγράφων κατά την [[Μεροβίγγειοι|Μεροβίγγεια]] περίοδο και αργότερα κατά την περίοδο των [[Δυναστεία των Καρολιδών|Καρολιδών]] στην κεντροδυτική Ευρώπη, σταδιακά ο όρος άρχισε να περιγράφει και τις υπογραφές σε σχήμα σταυρού στα διάφορα έγγραφα, και επίσης αναφερόταν και στις λατινικές συντομογραφίες ''I. C. N.'' (''in Christi nomine)'', ''I. C.'' (''in Christo)'', και απλώς ''C.'' (''Christus)''.<ref>Johann Christoph Gatterer, '' Abriß der Diplomatik'' (1798),