Μεταλλουργία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 90:
Η παραγωγή των μετάλλων με πυρομεταλλουργικές και άλλες μεθόδους απαιτεί την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας. Επιπλέον οι μεταλλουργικές βιομηχανίες εκλύουν μεγάλες ποσότητες [[διοξείδιο του άνθρακα|διοξειδίου του άνθρακα]] και άλλων αερίων (NO<sub>''x''</sub>, SO<sub>2</sub>, κ.ά.), τα οποία προκαλούν το [[φαινόμενο του θερμοκηπίου]], την [[όξινη βροχή]] και άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα. Αν και οι σύγχρονες μεταλλουργικές μονάδες καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια και εκλύουν λιγότερα τοξικά αέρια σε σύγκριση με παλαιότερες παρόμοιες μονάδες, εντούτοις η κατά πολύ αυξημένη παραγωγή μετάλλων σημαίνει ότι η μόλυνση του περιβάλλοντος δεν έχει μειωθεί.
 
Οι υδρομεταλλουργικές και βιο-υδρομεταλλουργικές μέθοδοι αφενός επιτρέπουν την επεξεργασία των πολύ φτωχών μεταλλευμάτων ή απορριμμάτων μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων (πχ. τα στείρα των πυρο μεταλλουργικών κατεργασιών) και αφετέρου μπορούν να δώσουν λύσεις σε ειδικά προβλήματα. Τεχνικές εκχύλισης όπως η  εκχύλιση σωρών απορριμμάτων εκμετάλλευσης (dump leaching), η εκχύλιση σε σωρούς μεταλλεύματος (heap leaching),η εκχύλιση σε στήλες (column leaching), η βιοεκχύλιση (bioleaching), η έκπλυση μετώπων μεταλλοφόρων εκμεταλλεύσεων (stope washing) και η επί τόπου εισχώρηση υπό πίεση του διαλύματος εκχύλισης στο κατάλληλα διαμορφωμένο κοίτασμα (in situ leaching) αποτελούν υδρομεταλλουργικές τεχνικές<ref>{{Cite web|url = http://www.oryktosploutos.net/2010/01/blog-post.html#.VJnWNXANA|title = Πύλη για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο: Υδρομεταλλουργία: το μέλλον της Μεταλλουργίας;}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.oryktosploutos.net/2020/01/i-2/|title=Εχει μέλλον η εξαγωγική Μεταλλουργία στον τόπο μας;|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.scribd.com/document/450551581/%CE%94%CF%81-%CE%A0-%CE%A4%CE%B6%CE%B5%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%B9%CE%BF-%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%95%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82-%CE%A4%CE%B7%CF%82-%CE%92%CE%B9%CE%BF%CE%B5%CE%BB%CF%87%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%9A%CE%B1%CE%B9-%CE%92%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%81%CF%8C%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%A3%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%9A%CE%B1%CE%B9-%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%92%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1#fullscreen&from_embed|title=Βασικές αρχές Γεω-μικροβιολογίας με εφαρμογέςστηνεφαρμογές στην κοιτασματολογία, την Μεταλλουργία και τοπεριβάλλον|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.
 
Προς το τέλος του 20ού αι., η μεταλλουργία, ως τεχνολογική επιστήμη και ως βιομηχανία, θεωρήθηκε ώριμος έως ξεπερασμένος τομέας<ref>D. J. Fray, "Aspects of technology trasnfer", ''Metallurgical and Materials Transactions B'', vol. 31B, pp. 1153–1162 (2000).</ref>. Το αποτέλεσμα ήταν πολλές πανεπιστημιακές σχολές μεταλλουργίας να κλείσουν ή να αλλάξουν το πρόγραμμά τους και να μετονομαστούν σε σχολές Επιστήμης των Υλικών. Μία νέα άνοδος της τιμής των μετάλλων, και των πρώτων υλών γενικότερα, ίσως ανατρέψει αυτή την τάση.