Βασίλειο της Γεωργίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Οι Σελτζούκοι έκαναν τις πρώτες εμφανίσεις τους στη Γεωργία τη δεκαετία του 1060, όταν ο σουλτάνος ​​Αλπ Αρσλάν κατέλαβε τις νοτιοδυτικές επαρχίες του γεωργιανού βασιλείου και μείωσε την επικράτεια του Καχέτι. Αυτοί οι εισβολείς ήταν μέρος του ίδιου κύματος του τουρκικού κινήματος το οποίο προκάλεσε μια συντριπτική ήττα στον βυζαντινό στρατό στο Μαντζικέρτ το 1071. Παρόλο που οι Γεωργιανοί ήταν σε θέση να ανακάμψουν από την εισβολή του Αλπ Αρσλάν διασφαλίζοντας το Τάο (Θέμα της Ιβηρίας), που αποτελούσε θέμα διαμάχης μεταξύ της Γεωργίας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η βυζαντινή απόσυρση από την Ανατολία έφερε τη Γεωργία σε πιο άμεση επαφή με τους Σελτζούκους. Μετά την καταστροφή του Κάρτλι το 1073 από τον σουλτάνο των Σελτζούκων Αρπ Αρσλάν, ο Γεώργιος Β΄ απέκρουσε επιτυχώς μια [[Μάχη του Παρτσχίσι|εισβολή]]. Το 1076, ο Σελτζούκος σουλτάνος ​​Μαλίκ Σαχ Α΄ επιτέθηκε στη Γεωργία και μετέτρεψε πολλούς οικισμούς σε ερείπια. Ενοχλημένος από τη μαζική τουρκική εισροή, γνωστή στην ιστορία της Γεωργίας ως την Μεγάλη τουρκική εισβολή, από το 1079/80 και μετά, ο Γιώργος πιέστηκε να υποταχθεί στον Μαλίκ Σαχ εξασφαλίζοντας έναν πολύτιμο βαθμό ειρήνης με την τιμή ενός ετήσιου φόρου υποτελείας.

Η αποδοχή της σελτζουκικής κυριαρχίας από τον Γεώργιο δεν έφερε μια πραγματική ειρήνη στη Γεωργία. Οι Τούρκοι συνέχισαν την εποχιακή τους κίνηση στο γεωργιανό έδαφος για να χρησιμοποιήσουν τη πλούσια βλάστηση της κοιλάδας Κούρα και οι φρουρές των Σελτζούκων κατέλαβαν τα βασικά φρούρια στο νότο της Γεωργίας. Αυτές οι επιδρομές και οι οικισμοί είχαν μια καταστροφική επίδραση στην οικονομική και πολιτική τάξη της Γεωργίας. Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις μετατράπηκαν σε βοσκοτόπους για τους νομάδες και οι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουν ασφάλεια στα βουνά.