Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου<ref name=ikee1/> [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της [[Ισαβέλλα της Αρμενίας, πριγκίπισσα της Τύρου|Ισαβέλλας των Χετουμιδών]], κόρης του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|Λέοντα Γ΄]] της Αρμενίας. Η Ισαβέλλα ήταν αδελφή της [[Ρίτα της Αρμενίας|Ρίτας]], συζύγου του [[Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Θ΄ Παλαιολόγου]]. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταυλος και αντιβασιλιάς της Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας|Λέοντα Ε΄]] της Αρμενίας. Εξάδελφός του ήταν ο μετέπειτα Αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικος Γ΄]]<ref name=ikee/>.
 
Αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές ως ανιψιός του Αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]], από την [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref name=ikee>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/35044#page/180/mode/2up Αγορίτσας, Δημήτριος (2011, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Κωνσταντινούπολη: η πόλη και η κοινωνία της στα χρόνια των πρώτων Παλαιολόγων (1261-1328)], 2011, που διανέμεται με άδεια (CC BY-SA 4.0), σελ. 433, ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2019</ref>. Ο Συρμής έκανε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Βυζάντιο και πήρε μέρος στον [[Βυζαντινός Εμφύλιος Πόλεμος (1341-471347)|εμφύλιο πόλεμο]] μεταξύ [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]] και [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Γ΄]] υποστηρίζοντας τον Ανδρόνικο Γ΄<ref name=ikee/>.
 
Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην [[Θεσσαλονίκη]] μετά από πρόσκληση της θείας του και Αυτοκράτειρας. Το 1328 διορίστηκε στρατηγός της Εσπερίας (Δύσεως)<ref name=ikee/>, αργότερα μετατέθηκε στη θέση του ''άρχοντος'' των Σερρών<ref name="thesis"/>. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στη Μικρά Αρμενία<ref name="thesis">[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13542#page/140/mode/2up Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες], σελ. 137]</ref>