Βυζαντινός Εμφύλιος Πόλεμος (1341-1347): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ο '''[[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός]] εμφύλιος πόλεμος 1341-47''', μερικές φορές αναφερόμενος ως '''Δεύτερος Παλαιολόγειος Εμφύλιος Πόλεμος''',<ref>{{harvnb|Reinert|2002|pp = 263, 265}}</ref> ήταν μια σύγκρουση που ξέσπασε μετά το θάνατο του [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου]] για την κηδεμονία του εννιάχρονου γιου και διαδόχου του, [[Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου]]. Ενέπλεξε από την μία πλευρά τον κύριο συνεργάτη του Ανδρόνικου Γ΄, [[Ιωάννης ΣΤ´ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό]], και από την άλλη την αντιβασιλεία υπό την αυτοκράτειρα [[Άννα της Σαβοΐας]], τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως [[Ιωάννης ΙΔ΄ Καλέκας|Ιωάννη ΙΔ΄ Καλέκα]], και τον [[Μέγας Δουξ|μέγα δούκα]] [[Αλέξιος Απόκαυκος|Αλέξιο Απόκαυκο]]. Ο πόλεμος πόλωσε την Βυζαντινή κοινωνία διαχωρίζοντας τις κοινωνικές τάξεις, με την αριστοκρατία να υποστηρίζει τον Καντακουζηνό και τις κατώτερες και μεσαίες τάξεις να υποστηρίζουν την αντιβασιλεία. Σε μικρότερο βαθμό, η σύγκρουση απέκτησε και θρησκευτική χροιά. Το Βυζάντιο είχε εμπλακεί στη διαμάχη του Ησυχασμού, και η τήρηση του [[Μυστικισμός|μυστικιστικού]] δόγματος του [[Ησυχασμός|Ησυχασμού]] συχνά ταυτιζόταν με υποστήριξη προς τον Καντακουζηνό.

Andronikos III Palaiologos.jpg|Ο Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος.

Alexios Apokaukos.jpg|Ο Αλέξιος Απόκαυκος μέγας δούκας. Μικρογραφία σε χειρόγραφο με τα Έργα του Ιπποκράτη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.

Anna of Savoy.jpg|Η Άννα της Σαβοΐας, σύζυγος του Ανδρονίκου Γ΄ και μητέρα του Ιωάννη Ε΄

John V Palaiologos.jpg|Ο Ιωάννης Ε΄ έζησε τρεις εμφυλίους: για την κηδεμονία του (1352-57), για την εκτόπιση των Καντακουζηνών (1352-57) και για τη δική του εκτόπιση από τον γιο του Ανδρόνικο Δ΄ (1376-79).

</gallery>