Βυζαντινός Εμφύλιος Πόλεμος (1341-1347): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Πόλεμοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας; προστέθηκε η Κατηγορία:Βυζαντινοί εμφύλιοι πόλεμοι (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Κατά τα πρώτα χρόνια του πολέμου, οι δυνάμεις της αντιβασιλείας επικράτησαν. Στον απόηχο διαφόρων αντιαριστοκρατικών εξεγέρσεων, κυρίως αυτή των [[Ζηλωτές της Θεσσαλονίκης|Ζηλωτών]] στη [[Θεσσαλονίκη]], η πλειοψηφία των πόλεων της [[Θράκη]]ς και της [[Μακεδονία]]ς τέθηκαν υπό τον έλεγχο της αντιβασιλείας. Με τη βοήθεια του [[Στέφανος Δουσάν|Στεφάνου Δουσάν]] της Σερβίας και του [[Ουμούρ Μπέη]] του [[Αϊδίνιο|Αϊδινίου]], ο Καντακουζηνός σταδιακά αντέστρεψε την κατάσταση. Μέχρι το 1345, παρά την αποστασία του Δουσάν και την απόσυρση του Ουμούρ, ο Καντακουζηνός απέκτησε το πάνω χέρι και το διατήρησε με τη βοήθεια του [[Ορχάν]], κυβερνήτη του [[Οθωμανικό εμιράτο|Οθωμανικού εμιράτου]]. Η δολοφονία τον Ιούνιο του 1345 του μέγα δούκα Απόκαυκου, του βασικού ιθύνοντα νου της αντιβασιλείας, της επέφερε ένα σοβαρό πλήγμα. Επισήμως εστεμμένος ως αυτοκράτορας στην [[Αδριανούπολη]] το 1346, ο Καντακουζηνός εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη στις 3 Φεβρουαρίου 1347. Κατόπιν συμφωνίας θα κυβερνούσε για δέκα χρόνια ως πρώτος αυτοκράτορας και αντιβασιλέας για τον Ιωάννη Ε΄, έως ότου αυτός να ενηλικιωθεί και να κυβερνήσει ως ίσος. Παρά την προφανή του νίκη, σε λίγα χρόνια η [[Βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος του 1352-1357|επανάληψη του εμφυλίου πολέμου]] ανάγκασε τον Καντακουζηνό να παραιτηθεί και να αποσυρθεί για να μονάσει το 1354.
Οι συνέπειες της παρατεταμένης σύγκρουσης αποδείχθηκαν καταστροφικές για την Αυτοκρατορία, η οποία είχε ανακτήσει μια σχετική σταθερότητα υπό το Ανδρόνικο Γ΄. Επτά χρόνια πολέμου,
==Πινακοθήκη==
|