Ιωάννης Μακρυγιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε το 1797, στον οικισμό [[Αβορίτης Φωκίδας|Αβορίτη]]<ref Name=neadomi/><ref Name=patsis/> του [[Κροκύλειο Φωκίδας|Κροκυλείου Φωκίδας]]<ref>Π. Δρανδάκης, ''Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'', τ. ΙΣΤ']</ref> και το οικογενειακό του όνομα ήταν ''Τριανταφύλλου'', του Δημητρίου και της Βασιλικής <ref>Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού></ref> το οποίο και απέκρυπτε επιμελώς στη νεαρή του ηλικία καθ' υπόδειξη της μητέρας του λόγω φόβου περαιτέρω αντεκδικήσεων<ref>Μακρυγιάννης, ''Απομνημονεύματα'', τόμος A΄</ref>, επειδή ο πατέρας του Δημήτρης είχε φονευθεί, υπό </ref> αδιευκρίνιστες συνθήκες, σε συμπλοκή με τους Τούρκους όταν ο Μακρυγιάννης ήταν ενός έτους. Οι λόγοι της δολοφονίας του πατέρα του είναι άγνωστοι: ίσως συνδέονται με περιστατικά του κλεφταρματολικού βίου της οικογένειάς του. Ο σκοτωμός του Τριανταφύλλου {{Ασαφές|θα πρέπει μάλλον να αποδοθεί στις συνέπειες της εμπλοκής του σε λεηλατικές δραστηριότητεςδραστηρ </ref> ιότητες των κλέφτικων σωμάτων του Καλλιακούδα και της διάλυσής αυτών|σχόλιο=σκοτώθηκε ως κλέφτης ή ως κυνηγός των κλεφτών;}}.<ref>Θεοτοκάς 2012, σελ.23-24,27-28</ref> Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μετά από επιδρομή των Τούρκων, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Αβορίτη μαζί με την μητέρα του Βασιλική και τα αδέρφια του και να εγκατασταθεί στη [[Λειβαδιά]]<ref>Θεοτοκάς 2012, σελ.29 κ.εξ</ref>. Το 1811, η οικογένειά του τον έστειλε πίσω στη [[Φωκίδα]] στην υπηρεσία του ''συγγενή'' Παναγιώτη Λιδωρίκη, ο οποίος εκτελούσε χρέη ζαπτιέ (Τουρκικά "zaptiye" ο χωροφύλακας) στη [[Δεσφίνα]]. <ref>Θεοτοκάς 2012, σελ.36</ref> Αργότερα, εστάλη στον αδερφό του Παναγιώτη, Θανάση Λιδωρίκη, στην [[Άρτα]]. Εκεί άρχισε, από το 1817, να ασχολείται με το εμπόριο: ο Θανάσης Λιδωρίκης, ο ''ευεργέτης του'', του είχε αναθέσει τη διαχείριση δικών του υποθέσεων και στηριζόμενος ο ίδιος ο Μακρυγιάννης στο δίκτυο και την επιρροή του Λιδωρίκη, ανέπτυξε και δική του εμπορική δραστηριότητα. Μέχρι το 1819 είχε αποκτήσει σημαντική κινητή και ακίνητη περιουσία (σπίτι από καταχρεωμένο προύχοντα και αμπέλι). Στην Άρτα των τελών της δεκαετίας του 1810 ανήκει στους οικονομικά ευκατάστατους μικροεμπορευματίες και δανειστές.<ref>Θεοτοκάς 2012, σελ.57-61</ref>