Φοντάνα ντι Τρέβι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 85.75.70.26 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό TeamGale
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 6:
[[Αρχείο:Fontana di Trevi by night.JPG|μικρογραφία|Η Φοντάνα ντι Τρέβι τη νύχτα]]
 
Το όνομα "''Φοντάνα ντι Τρέβι''" σημαίνει "''κρήνη στους τρεις δρόμους''" (''tre vie''), στην κυριολεξία σημαίνει ''"κρήνη του τριδρόμου"''<ref>Αν και έχουν προταθεί και άλλες ετυμολογίες. Αυτή είναι η σύγχρονη ετυμολογία που υιοθετήθηκε από τον Πίντο το 1986 και άλλους.</ref> Το συντριβάνι αυτό σηματοδοτεί το τέλος<ref>Ο τεχνικός Ιταλικός όρος για ένα τέτοιο ''αποληκτικό συντριβάνι'' είναι ''μόστρα'' (''mostra'' που σημαίνει ''έκθεση''): Peter J. Aicher, "Terminal Display Fountains ("Mostre") and the Aqueducts of Ancient Rome" ''Phoenix'' '''47'''.4 (Χειμώνας 1993:339-352).</ref> του "σύγχρονου" [[Άκουα Βέρτζινε]], του ανακαινισμένου [[Άκουα Βίργκο]], ενός [[αρχαία Ρώμη|αρχαίου ρωμαϊκού]] [[υδραγωγείο|υδραγωγείου]] το οποίο υδροδοτούσε την αρχαία Ρώμη. Το 19 μ.Χ., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. (Αυτή η σκηνή αναπαρίσταται στην πρόσοψη του σημερινού σιντριβανιού.) Ωστόσο, το μήκος του υδραγωγείου είναι 22 χιλιόμετρα, γιατί δεν έχει ευθύγραμμο σχήμα. Το ''Άκουα Βίργκο'' οδηγούσε το νερό στα μπάνια Λουτρά του [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Αγρίππα]]. Υδροδότησε τη Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια<ref>Pintochs. I and II.</ref>. Η καταστροφή των υδραγωγείων από [[Γότθοι|Γότθους]] πολιορκητές το 537 με 538 ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό [[Τίβερης|Τίβερη]].
 
Το Ρωμαϊκό έθιμο της κατασκευής ενός όμορφου σιντριβανιού στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο πέμπτο αιώνα στην εποχή της [[αναγέννηση|αναγέννησης]]. Το 1453 ο [[πάπας]] [[Νίκολας Ε΄]] τελείωσε τις επισκευές του Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια απλή λεκάνη σχεδιασμένη από τον ανθρωπιστή αρχιτέκτονα [[Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι]] για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού<ref>Hanns Gross, ''Rome in the Age of Enlightenment: the Post-Tridentine syndrome and the ancien régime.'' (Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ) 1990:28.</ref>.