Παλινόρθωση των Βουρβόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 4:
 
 
== Λουδοβίκος ΙΗ΄, 1814-1815 και 1815-1824 ==
 
Η παλινόρθωση του <span lang="fr">[[Λουδοβίκος ΙΗ΄|Λουδοβίκου ΙΗ΄]]</span> στο θρόνο το 1814 επηρεάστηκε ευρέως μέσα από την υποστήριξη του πρώην υπουργού εξωτερικών του Ναπολέοντα [[Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ|Tαλεϋράνδου]], ο οποίος έπεισε τις νικηφόρες Συμμαχικές Δυνάμεις για την επιθυμία μιας παλινόρθωσης των Bουρβόνων. Ο Λουδοβίκος προσπάθησε να κρατηθεί στην μέση οδό, μεταξύ των Δημοκρατικών και των Βοναπαρτιστών αφ’ ενός και των Υπερσυντηρητικών (Ultras) αφ΄ετέρου, για τους οποίους λεγόταν ότι ήταν «βασιλικότεροι του βασιλέως» και είχαν ηγέτη τον αδελφό του, τον κόμη του Αρτουά, τον μελλοντικό [[Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ι΄]]. Περιέσωσε κάποια από τα επιτεύγματα της Επανάστασης και της Αυτοκρατορίας, προσπάθησε να περιορίσει τις αντεκδικήσεις των μοναρχικών και εν γένει να επιβάλει μια μετριοπαθή γραμμή. Σημαντικότερος συνεργάτης του στην επιβολή αυτής της γραμμής ήταν ο κόμης Ντεκάζ, τον οποίον ο βασιλιάς υποστήριζε επί τέσσερα χρόνια, ακόμα και όταν ο αδελφός του ερχόταν σε σύγκρουση με τον υπουργό.
Γραμμή 11:
 
Ο Λουδοβίκος πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1824 και τον διαδέχτηκε ο νεότερος αδελφός του Κάρολος Ι΄.
 
== Κάρολος Ι΄, 1824-1830 ==
 
Η τελετή στέψης του έγινε στον Καθεδρικό ναό του [[Ρενς]] ([[28 Μαΐου]] [[1825]]) σύμφωνα με το τελετουργικό των παλιών Γάλλων βασιλέων, κάτι που δεν συνέβη με τον προκάτοχο και τον διάδοχό του. Καμιά άλλη στέψη δεν είχε συμβεί ολόκληρο τον 19ο αιώνα από τη δυναστεία των [[βουρβόνοι|Βουρβόνων]]. Αμέσως μετά θέσπισε τον "ιερό νόμο", σύμφωνα με τον οποίο τιμωρείται με την ποινή του θανάτου η [[βλασφημία]] και η [[ιεροσυλία]], νόμος που δεν εφαρμόστηκε ποτέ και καταργήθηκε από τον [[Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας|Λουδοβίκο-Φίλιππο Α]].
 
Ο Κάρολος διόρισε (1829) ως υπουργό εξωτερικών τον Αρμάνδο του Πολινιάκ (ανιψιό της Λουίζας του Πολαστρόν), ο οποίος αποφάσισε Γαλλικό αποικισμό στην [[Αλγερία]]. Η δυσαρέσκεια του λαού από τις Ιουλιανές διατάξεις, μια σειρά νόμων που περιόριζαν τις λαϊκές ελευθερίες, προκάλεσε την [[Ιουλιανή επανάσταση]] ([[1830]]). Ο Κάρολος παραιτήθηκε κατέφυγε στην [[Αγγλία]].
 
== Βασιλείς ==