Ο '''Βενέδικτος, δούκας της Φινλανδίας''' (''Bengt Birgersson'', [[1254]] - [[25 Μαΐου|5 Μαΐου]] [[1291|11]]), τελευταίος γιος και τελευταίο παιδί του [[Μπίργιερ Γιαρλ]] και της πρώτης συζύγου του [[Ίνγκεμποργκ Έρικσνταττερ της Σουηδίας]] κόρης του [[Έρικ Ι΄ της Σουηδίας]], <ref>Lagerqvist & Åberg in ''Kings and Rulers of Sweden'' ISBN 91-87064-35-9 p. 19</ref> ήταν αρχιεπίσκοπος και δούκας.
Μερικές παλαιότερες πηγές αναφέρουν τον Βενέδικτο σαν γιο του Μπίργιερ Γιαρλ με την δεύτερη σύζυγο του [[Ματθίλδη του Χόλσταϊν|δη του Χόλσταϊν]]. Ωστόσο, τη χρονιά που γεννήθηκε ο Βενέδικτος, πέθανε η Ίνγκεμποργκ και η Ματθίλδη βρισκόταν ήδη για πολλά χρόνια στη Δανία. Οι δυο μεγαλύτεροι αδελφοί του έγιναν βασιλείς της Σουηδίας ενώ ο ίδιος πιέστηκε να ακολουθήσει την εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Έγινε αρχιεπίσκοπος του Λίνκοπινγκ, δούκας της Φινλανδίας, και στην συνέχεια, επί βασιλείας του αδελφού του Μάγκνους, πρωθυπουργός της Σουηδίας.
Το 1284, όταν πέθανε ο τρίτοφόςτρίτος αδελφός του Έρικ του Σμάλαντ, ο αδελφός του [[Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας]] δημιούργησε τον τίτλο του δούκα της Φινλανδίας και τον έδωσε στον Βενέδικτο σαν τον πρώτο κάτοχο του στην ιστορία επειδή πολλά από τα εδάφη τα οποία κατείχε ανήκαν στην [[Φινλανδία|νδία]]. Στη συνέχεια εξελέγη αρχιεπίσκοπος του [[Λινκόπινγκ]] (861286) ενώ πήρε ακόμα δυο τίτλους (1287, 1289).
