Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη δολοφονία του Φιλίππου το 336, ο γιος του και βασιλιάς της Μακεδονίας [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Αλέξανδρος]] οδήγησετέθηκε τουςεπικεφαλής Έλληνες[[πανελλήνια σειδέα|πανελλήνιας]] μίαεκστρατείας επιτυχή εκστρατεία κατάλυσηςεναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας., Μετάτην τοοποία θάνατοκυρίευσε, τουπροελαύνοντας, Αλέξανδρουως τον αιφνίδιο θάνατό του το 323 π.Χ., οιμέχρι τον [[ΔιάδοχοιΙνδός του Μεγάλου Αλεξάνδρουποταμός|διάδοχοίΙνδό ποταμό]].<ref>{{harvnb|Walbank|1999|p=38-9, του43, διαμοίρασαν46}}, την{{harvnb|Gehrke|2003|p=29-33, αυτοκρατορία38-9, του44, 48-9, 54}}.</ref> Στα εδάφη που εκτεινότανείχε απόκατακτήσει τηο [[Θράκη]]Αλέξανδρος έωςοι τηνστρατηγοί του που τον [[ΙνδίαΔιάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|διαδέχτηκαν]] σεκαι διάφοραοι βασίλεια:απόγονοί τοτους βασίλειοίδρυσαν, τηςμετά από [[ΔυναστείαΠόλεμοι των ΠτολεμαίωνΔιαδόχων|Αιγύπτουσυγκρούσεις]] μεταξύ τους, τηςμεγάλης έκτασης προσωποπαγή βασίλεια, όπως οι [[ΑυτοκρατορίαΠτολεμαίοι]] τωνστην Σελευκιδών[[Αρχαία Αίγυπτος|ΣυρίαςΑίγυπτο]], τηςκαι οι [[ΜακεδονίαΣελευκίδες]] (αρχαίοστη βασίλειο[[Συρία (περιοχή)|ΜακεδονίαςΣυρία]], και τηςτη [[ΔυναστείαΜεσοποταμία]] τωνκαι Ατταλιδώντο Ιράν.<ref>{{harvnb|Περγάμου]]Walbank|1999|p=59-61, 78, 100}}, {{harvnb|Gehrke|2003|p=56, 59, 76-81}}.</ref> Τους [[ελληνιστική περίοδος|αιώνες που ακολούθησαν]], ως αποτέλεσμα της εγκατάστασης σε νέες ''πόλεις'' στα εδάφη αυτά Ελλήνων ως μελών μιας κυρίαρχης μειονότητας, διαδόθηκε μία δημώδης μορφή της ελληνικής, γνωστής ως ''[[ελληνιστική κοινή|κοινή]]'', και ο ελληνικός πολιτισμός, ενώ οι Έλληνες δέχτηκαν ανατολικές θεότητες και ημορφές ελληνικήλατρείας.<ref>{{harvnb|Walbank|1999|p=82-3, γλώσσα309}}, γνώρισαν{{harvnb|Gehrke|2003|p=100-4, μεγάλη114-5, διάδοση117}}.</ref> σταΕπιθυμώντας εδάφηνα τωνδιατηρήσουν βασιλείωντην αυτώνελευθερία και την αυτονομία τους από τους [[Αντιγονίδες]] βασιλείς των Μακεδόνων, που προσπαθούσαν να τις θέσουν υπό τον έλεγχό τους, πολλές από τις ''πόλεις'' της Ελλάδας συνενώθηκαν σε ''[[συμπολιτεία|κοινά]]'', ενώ, μετά την ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων με την Ανατολή, στο εσωτερικό των ''πόλεων'' κυριάρχησε ένα στρώμα πλούσιων [[ευεργετισμός|ευεργετών]].<ref>{{harvnb|Walbank|1999|p=107-8, 124-5, 198-9, 212-3}}, {{harvnb|Gehrke|2003|p=107-10}}.</ref> Μετά την κατάκτησή τουςτων ελληνιστικών βασιλείων από τη Ρώμη (που ολοκληρώθηκε το 30 π.Χ. μετά τη [[ναυμαχία του Ακτίου]] και την κατάληψη της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]), ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε και σε πολλές περιοχές της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Στους νεώτερους χρόνους, ο πολιτισμός των αρχαίων Ελλήνων άσκησε σημαντική επίδραση στη [[γλώσσα]], την [[πολιτική]], τη [[φιλοσοφία]], την [[επιστήμη]] και τις [[τέχνες]], ιδίως κατά την περίοδο της [[Αναγέννηση]]ς στη [[Δυτική Ευρώπη]] και κατά τις [[κλασικισμός|κλασικιστικές]] περιόδους το [[18ος αιώνας|18ο]] και [[19ος αιώνας|19ο]] αιώνα στην [[Ευρώπη]] και τις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]], και η [[ελληνορωμαϊκός πολιτισμός|ρωμαϊκή εκδοχή]] του αποτελεί το θεμέλιο λίθο του νεώτερου [[Δυτικός πολιτισμός|δυτικού πολιτισμού]].<ref>Μαντάς, Κώστας. [https://web.archive.org/web/20110820061157/http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/77_66-70.pdf "Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός": Ευσταθεί ένας τέτοιος όρος;], Ελληνική Αρχαιολογία, τ.77, σ.66. {{pdf}}</ref>