Φίλιππος του Αλανσόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
 
{{Πληροφορίες προσώπου}}
O '''Φίλιππος Β΄ του Αλανσόν''', γαλλ.([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Philip'', ([[1339]] - [[16 Νοεμβρίου]] [[1397]]) από τον [[Οίκος των Βαλουά|Οίκο των Βαλουά-Αλανσόν]] ήταν Γάλλος καρδινάλιος, επίσκοπος του Μπωβαί, αρχιεπίσκοπος του Ρουέν, Λατίνος πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, αποστολικόςΑποστολικός διοικητής της επισκοπής του Ως, γενικός αντιπρόσωπος του Παπικού Κράτους, καρδινάλιος-επίσκοπος της Σαμπίνα, της Όστια, πατριάρχης της Ακουιλέια και πρύτανης του Συλλόγου των Καρδιναλίων. Ήταν ο δεύτερος γιος του [[Κάρολος Β΄ του Αλανσόν|Καρόλου Β΄, κόμη του Αλανσόν]] και της Μαρίας των Ιβρέα-Καστίλης, κόρης του [[Φερδινάνδος δε λα Σέρδα|Φερδινάνδου δε λα Σέρδα]] κυρίου της Λάρα. Ο πατέρας του ήταν μικρότερος αδελφός του βασιλιά [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου ΣΤ΄ της Γαλλίας]] και έπεσε στην ''"μάχη του Κρεσύ"'', η μητέρα του ήταν δισέγγονη του βασιλιά της Καστίλης [[Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης|Αλφόνσου του Σοφού]]. Αδελφός του ήταν ο [[Κάρολος Γ΄ του Αλανσόν|Κάρολος Α΄]] κόμης του Αλανσόν, μετέπειτα αρχιεπίσκοπος του Λυόν. Γεννήθηκε στο Μπρι (μεταξύ του [[Σηκουάνας|Σηκουάνα]] και του [[Μάρνης (ποταμός)|Μάρνη]]) που βρίσκεται στον [[Νομοί της Γαλλίας|Γαλλικό νομό]] [[Σεν-ε-Μαρν]], από νωρίς εισήλθε στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ίσως έγινε αρχιδιάκονος του Μπρι, της επισκοπής του Μω, όταν ήταν έφηβος.<ref>Consistory of September 18, 1378 (I). Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012</ref> Σε ηλικία 17 ετών, το 1356, έγινε επίσκοπος του Μπωβαί και ανέλαβε την επισκοπή στις 24 Μαρτίου 1356 αν και όχι ακόμη χειροτονημένος, οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές. Επειδή πέρασαν αρκετά έτη χωρίς να έχει έλθει ακόμη η επικύρωση από τον Σύλλογο των Καρδιναλίων, άφησε την επισκοπή το 1360 για να γίνει αρχιεπίσκοπος του Ρουέν (14 Ιουνίου 1360).
 
Μερικά έτη μετά ήλθε σε διαμάχη με τον [[Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ε΄]] επειδή δεν χορηγούσε το επίδομα (benefice) στον ιερέα που είχε προτείνει ο βασιλιάς.<ref>https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k76027w/f295.chemindefer</ref> Την ίδια εποχή μετέβη στην [[Ρώμη]] όπου ο [[Πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄]] τον όρισε Λατίνο πατριάρχη της Ιερουσαλήμ. Το 1374 παραιτήθηκε από την αρχιεπισκοπή της Ρουέν για να διοριστεί την ίδια χρονιά (27 Σεπτεμβρίου 1374) Αποστολικός Διοικητής της επισκοπής του [[Ως]], την υπηρετούσε από το 1379.<ref>https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k76027w/f295.chemindefer</ref> Ο [[Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄]] που εξελέγη στις 8 Απριλίου 1378 πρότεινε τον Φίλιππο για [[Καρδινάλιος (Καθολικισμός)|Καρδινάλιο]] (18 Σεπτεμβρίου 1378) με έδρα την [[Βασιλική (αρχιτεκτονική)|Βασιλική]] [[Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε]].<ref>Consistory of September 18, 1378 (I). Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012</ref> Ο πάπας του πρότεινε επίσης τον διορισμό του σαν Γενικό Βικάριο στα [[Παπικά Κράτη]].<ref>https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k76027w/f295.chemindefer</ref> Ο Φίλιππος Β΄ ενώθηκε σε δύο χρόνια (1380) με τους Γάλλους καρδιναλίους που απέρριψαν τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ και πρότειναν να εκλέξουν τον αντίπαπα [[Αντίπαπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμη Ζ΄]] που ήταν υπεύθυνος για την σφαγή 4.000 κατοίκων στην [[Τσεζένα]]. Ο Κλήμης Ζ΄ μετέφερε την παπική έδρα στην [[Αβινιόν]] στην [[Γαλλία]], με τον τρόπο αυτό θα ξεκινήσει το Δυτικό Σχίσμα που θα διατηρηθεί μέχρι το 1415. Ο Ουρβανός ΣΤ΄ τον τιμώρησε για την αποστασία, έκανε κατάσχεση σε όλους τους τίτλους του.<ref>Consistory of September 18, 1378 (I). Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012</ref>
==Βιογραφία==
Ο Φίλιππος Β΄ άλλαξε πάλι την ίδια χρονιά την πίστη του, αποκαταστάθηκε από τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ που του έδωσε προαγωγή στον τίτλο του επισκόπου της Σαμπίνα. Την επόμενη χρονιά (1381) διορίστηκε στην θέση του πατριάρχη της [[Ακυληία]], μία από τις ισχυρότερες εκκλησιαστικές θέσεις σε ολόκληρη την [[Ιταλική χερσόνησος|Ιταλική χερσόνησο]]. Ο διορισμός αυτός έφερε μεγάλες αναταραχές στον τοπικό πληθυσμό με αποτέλεσμα ο πάπας να αναγκαστεί να τον απομακρύνει (1388). Διορίστηκε παπικός λεγάτος στην [[Γερμανία]] (1389) με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να συμμετέχει στην ορκωμοσία του νέου πάπα [[Πάπας Βονιφάτιος Θ΄|Βονιφάτιου Θ΄]], τον διόρισε επίσκοπο της Όστια (1392). Ο Φίλιππος Β΄ εξελέγη τον Φεβρουάριο του 1394 Κοσμήτορας του Κολλεγίου των Καρδιναλίων, πέθανε στην Ρώμη (1397) και τάφηκε στην Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε που είχε οικοδομήσει ο ίδιος για τον εαυτό του.
Ήταν ο δεύτερος γιος του [[Κάρολος Β΄ του Αλανσόν|Καρόλου Β΄]] κόμη του Αλανσόν και της Μαρίας των Ιβρέα-Καστίλης, κόρης του [[Φερδινάνδος δε λα Σέρδα|Φερδινάνδου δε λα Σέρδα]] κυρίου της Λάρα. Αδελφός του ήταν ο [[Κάρολος Γ΄ του Αλανσόν|Κάρολος Α΄]] κόμης του Αλανσόν, μετέπειτα αρχιεπίσκοπος του Λυόν.
 
==Παραπομπές==
Γεννήθηκε στο Μπρι (μεταξύ του Σηκουάνα και του Μάρνη) και από νωρίς εισήλθε στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ίσως έγινε αρχιδιάκονος του Μπρι, της επισκοπής του Μω, όταν ήταν έφηβος. Σε ηλικία 17 ετών, το 1356, έγινε επίσκοπος του Μπωβαί και ανέλαβε την επισκοπή αν και όχι ακόμη χειροτονημένος. Επειδή πέρασαν αρκετά έτη χωρίς να έχει έλθει ακόμη η επικύρωση από τον Σύλλογο των Καρδιναλίων, άφησε την επισκοπή το 1360 για να γίνει αρχιεπίσκοπος του Ρουέν. Μερικά έτη μετά ήλθε σε διαμάχη με τον [[Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ε΄]], επειδή δεν χορηγούσε το επίδομα (benefice) στον ιερέα που ειχε προτείνει ο βασιλιάς.
<references />
 
==Πηγές==
* Consistory of September 18, 1378 (I)". Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012. |chapter= ignored (help)
* de Guibord, Anselm of the Blessed Mary, O.A.D., Father (1674). Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France, et des grands officiers de la couronne (in French). Vol. 2 (3rd ed.). Paris: Compagnie de Libraires. p. 272. Retrieved 31 December 2012.
 
* Consistory of September 18, 1378 (I)". Cardinals of the Holy Roman Church. Retrieved 31 December 2012. |chapter= ignored (help)
<references />
* de Guibord, Anselm of the Blessed Mary, O.A.D., Father (1674). Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France, et des grands officiers de la couronne (in French). Vol. 2 (3rd ed.). Paris: Compagnie de Libraires. p. 272. Retrieved 31 December 2012.
 
{{Authority control}}