Μιχαήλ Δ΄ ο Παφλαγών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από την αρχή παραμέρισε τους αντιπάλους του και μοίρασε αξιώματα και θέσεις σε φίλους, συγγενείς και συμπατριώτες του. Λόγω της ασθένειάς του, την εξουσία ουσιαστικά ασκούσε ο πανίσχυρος αδελφός του [[Ιωάννης ο Ορφανοτρόφος]]. Ο Ιωάννης αύξησε σημαντικά τη φορολογία, με σκοπό να καλύψει τις αμυντικές ανάγκες, αλλά και για την επανόρθωση ζημιών από θεομηνίες, όπως ένας σεισμός που κατέστρεψε τη [[Σμύρνη]]. H σκληρή φορολογική του πολιτική όμως είχε άσχημες συνέπειες στις σχέσεις του Βυζαντίου με γειτονικούς λαούς, κυρίως με τους [[Βούλγαροι|Βουλγάρους]], από τους οποίους ζητήθηκε να πληρώνουν τους φόρους τους σε χρήμα, και όχι πλέον σε είδος, κάτι που τους δημιούργησε οικονομικά προβλήματα.

 

 

Παρά ταύτα, επί Βασιλείας του Μιχαήλ Δ΄ το Βυζάντιο χάριν των διαπρεπών στρατηγών του (τον Μανιάκην, τον Χαγέν, τον Β. Συναδηνόν, και τον Νορβηγό [[Χάραλντ Σίγκουρντσον]] με τους μισθοφόρους [[Βάραγγοι|Βαρράγγους]]) διεξήγαγε επιτυχείς εκστρατείες, κατά τις οποίες κατελήφθη η [[Σικελία]] και καταστράφηκαν οι στόλοι των [[Άραβες|Αράβων]] στο [[Αιγαίο]]. Επίσης, κατεπνίγη τελικά και η επανάσταση των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]]. Οι αυλικές ραδιουργίες όμως, δεν επέτρεψαν στους στρατηγούς αυτούς να συμπληρώσουν τις αποστολές τους, οι δε αντικαταστήσαντες αυτούς απόλεμοι και άπειροι έγινε αφορμή να απωλεσθεί η [[Σικελία]], να κατέβουν οι [[Βούλγαροι]] το [[1041]] μέχρι την [[Θεσσαλονίκη]], από την οποία τελικά εξεδιώχθηκαν από τον Αλουσιάνο, και να παραμείνει ανεξάρτητη η επαναστατημένη [[Σερβία]].

 

Ο Μιχαήλ Δ΄, αφού συνεννοήθηκε με τη Ζωή και τον αδελφό του Ιωάννη, όρισε ως διάδοχό του τον ανιψιό του [[Μιχαήλ Ε΄]] και το καλοκαίρι του [[1041]] ζήτησε να τον μεταφέρουν στη μονή Αγίων Αναργύρων, όπου πέθανε τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, γεμάτος ενοχές για τον θάνατο του προκατόχου του, [[Ρωμανός Γ΄|Ρωμανού Γ΄]].

 

== Πηγές ==