Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές}}

 

==Ιστορικό==

Το μουσείο στεγάζεται στο παλιό [[Δημοτικό Σχολείο]] της πόλης που ανεγέρθηκε στις αρχές του [[20ός αιώνας|20ου]] αιώνα με δαπάνες του ευεργέτη [[Ανδρέας Συγγρός|Ανδρέα Συγγρού]] και λειτούργησε για πρώτη φορά το [[1906]]. Την περίοδο της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής]] διέκοψε τη λειτουργία του αφού μετατράπηκε από τους Ιταλούς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 500 περίπου Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους. Στις 13 Δεκεμβρίου [[1943]] οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν στον προαύλιο χώρο του κτιρίου τους κατοίκους της πόλης και διαχώρισαν τον ανδρικό πληθυσμό από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των 13 ετών οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή όπου και εκτελέστηκαν ενώ τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν προσωρινά στο εσωτερικό του κτιρίου προκειμένου οι Γερμανοί να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα το καταστροφικό τους έργο. Στη συνέχεια το κτίριο πυρπολήθηκε αλλά οι εγκλωβισμένοι που βρίσκονταν μέσα σε αυτό κατάφεραν να σωθούν. Μετά την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχή]] ανακατασκευάστηκε πλήρως και λειτούργησε πάλι ως [[Δημοτικό Σχολείο]] από το [[1950]] μέχρι το [[1992]]. Ως [[μουσείο]] λειτουργεί από το [[2005]], ενώ το ίδιο το κτίριο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το [[1986]].

==Εκθέματα ==