Σιελολιθίαση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Τα συνήθη συμπτώματα είναι άλγος και οίδημα του σιελογόνου αδένα, τα οποία επιδεινώνονται κυρίως όταν διεγερθεί η έκκριση σιέλου (π.χ. με τη θέα, σκέψη, όσφρηση ή γεύση του φαγητού, με την πείνα ή με τη μάσηση τσίχλας). Αυτό αναφέρεται συχνά ως σύνδρομο γεύματος (mealtime syndrome)[2]. Ως αποτέλεσμα μπορεί να αναπτυχθεί φλεγμονή ή λοίμωξη του αδένα. Σιελολιθίαση μπορεί επίσης να αναπτυχθεί  σε έδαφος προϋπάρχουσας λοίμωξης των αδένων, αφυδάτωση (π.χ. λήψη φαινοθειαζίνες), σύνδρομο Sjοgren, και τοπικά αυξημένη συγκέντρωση επιπέδων ασβεστίου (π.χ. υπερπαραθυρεοειδισμός). Ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις η αίτια είναι ιδιοπαθής (άγνωστη).

 

 

 

 

 

·        Υπέρηχος: Ο σιελόλιθος απεικονίζεται ως υπερηχογενές (σπανιότατα υποηχογενές), σαφώς περιγεγραμμένο μόρφωμα με οπίσθια ηχητική σκίαση και κεντρική διάταση του πόρου, ακόμα και του ενδοπαρεγχυματικού δικτύου <ref>'''Psychogios G.''', K. Mantsopoulos, J. Zenk, H. Iro. Head and neck Ultrasound: potentials in hands of an otolaryngologist. Part I. Otorhinolaryngologia head and neck surgery, 2011, 46: 12-20.</ref>

·        Σιαλενδοσκόπηση : Επιτρέπει τον έλεγχο της ενδοαυλικής παθολογίας υπό άμεση όραση με χρήση άκαμπτου, ημιεύκαμπτου ή εύκαμπτου ενδοσκοπίου <ref name=":0">'''Psychogios G.''', J. Zenk, K. Mantsopoulos, M. Koch, H. Iro The role of sialendoscopy in diagnosis and treatment of obstructive salivary gland diseases. Otorhinolaryngologia head and neck surgery, 2009, 36: 6-12.</ref>

 

·        Σιαλογραφία: λήψη ακτινογραφίας μετά από χορήγηση σκιαγραφικού στο σύστημα των πόρων (Παρωχημένη μεθοδος)