Σιελολιθίαση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Small IMG 8208 stone.jpg|μικρογραφία|Σιελολιθος μετα χειρουργικη αφαιρεση]]'''Σιελολιθίαση''' ([[:en:Sialolithiasis|Sialolithiasis]]) είναι μια κατάσταση στην οποία μια μάζα ή πέτρα σχηματίζεται μέσα σε έναν σιελογόνο αδένα, συνήθως στον πόρο του υπογνάθιου σιελογόνου αδένα (πόρος του Wharton). Λιγότερο συχνά μπορεί να αναπτυχθούν λίθοι στον πόρο της παρωτίδας, ενώ σπανιότερα στους υπογλώσσιους σιελογόνους αδένες η σε κάποιον από τους ελάσσονες σιελογόνους αδένες.
Τα συνήθη συμπτώματα είναι άλγος και οίδημα του σιελογόνου αδένα, τα οποία επιδεινώνονται κυρίως όταν διεγερθεί η έκκριση σιέλου (π.χ. με τη θέα, σκέψη, όσφρηση ή γεύση του φαγητού, με την πείνα ή με τη μάσηση τσίχλας). Αυτό αναφέρεται συχνά ως σύνδρομο γεύματος (mealtime syndrome)[2]. Ως αποτέλεσμα μπορεί να αναπτυχθεί φλεγμονή ή λοίμωξη του αδένα. Σιελολιθίαση μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε έδαφος προϋπάρχουσας λοίμωξης των αδένων, αφυδάτωση (π.χ. λήψη φαινοθειαζίνες), σύνδρομο Sjοgren, και τοπικά αυξημένη συγκέντρωση επιπέδων ασβεστίου (π.χ. υπερπαραθυρεοειδισμός). Ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις η αίτια είναι ιδιοπαθής (άγνωστη).
| |||