Ήβη Στάγκαλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
=== Σπουδές ===
Με στόχο τις σπουδές στη [[Σορβόννη]], καθ υπόδειξη του Γάλλου θείου τους Paul Martin, η Ήβη διέκοψε στη μέση τις σπουδές της στο [[Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως|Ζάππειο Παρθεναγωγείο]] για να τις ολοκληρώσει κάνοντας μαθήματα κατ οίκον με δυο Γάλλους καθηγητές . Έναν για τα θεωρητικά μαθήματα και έναν για μαθηματικά, φυσική – χημεία κτλ. Το όνειρο της οικογένειας όμως με την νεαρή Ήβη φοιτήτρια στη Σορβόννη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Η παρουσία του “ θείου Πωλ” στη ζωή της Ήβης Στάγκαλη, αντίθετα από τα σχέδια που είχε ο ίδιος για τη νεαρή ανιψιά του, καλλιέργησε εκείνο το έδαφος που χρειαζόταν η Ήβη προκειμένου να αναπτυχθεί η ανεξάρτητη προσωπικότητα της. Ο Paul Martin μαζί με τη σύζυγο του -αδελφή της μητέρας της Ήβης και της Θάλειας– ζούσε μαζί με την οικογένεια. Ήταν διευθυντής στην βιβλιοθήκη του γαλλικού προξενείου στην Τουρκία και καθώς δεν γνώριζε ελληνικά, στο σπίτι μιλούσαν γαλλικά. Η γνώση των γαλλικών ευνόησε τις πνευματικές αναζητήσεις της νεαρής Ήβης. Πέρασε την εφηβική της ηλικία στο σπίτι, “ κρυμμένη” στη βιβλιοθήκη του θείου της , και ήρθε σε επαφή με κείμενα που δεν ήταν εύκολο να βρεθούν εκείνη την εποχή στην Κωνσταντινούπολη. Η συστηματική ανάγνωση διεύρυνε τους πνευματικούς ορίζοντες της νεαρής Ήβης Στάγκαλη και την ώθησε έξω από τα πλαίσια της κοινότητας των Ρωμιών της Πόλης. Το 1942 κρυφά από την οικογένεια της αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών ως ακροάτρια καθώς η ελληνική υπηκοότητα δεν της επιτρέπει να εγγραφεί κανονικά. Οι σπουδές της ολοκληρώθηκαν το 1949.
Γραμμή 38:
Τον Μάιο του ίδιου έτους στο περιοδικό Τέχνης, [http://www.sanattanyansimalar.com/yazarlar/celal-binzet/ivy-stangali-golgeye-dusen-isik/692/ rh+ artmagazin], ο [http://www.sanattanyansimalar.com/yazar/celal-binzet/ Celal Binzet] γράφει ένα εκτεταμένο άρθρο για την Η. Στάγκαλη με τίτλο İvy Stangali / Gölgeye Düşen Işık (Ήβη Στάγκαλη / Το φως που έπεσε στη σκιά).
Το 2015 κυκλοφόρησε στην Τουρκία από τις εκδόσεις Türkiye İş Bankası (εκδόσεις Τράπεζας Εργασίας της Τουρκίας), ένα άλμπουμ αφιερωμένο στην αλληλογραφία του [[:en:Bedri Rahmi Eyüboğlu|Bedri Rahmi Eyüboğlu]], ''Biz mektup yazardık,'' (Εμείς γράφαμε γράμματα). Στο άλμπουμ συγκεντρώνονται γράμματα που είχαν σταλεί στον ζωγράφο την περίοδο 1932 - 1975. Μεταξύ αυτών υπάρχουν και 11 γράμματα της Στάγκαλη. Χαρακτηριστικό είναι το γράμμα που του στέλνει στις 10 Νοεμβρίου του 1964, είκοσι μέρες μετά την άφιξή της στην Ελλάδα, το οποίο αποκαλύπτει την απόγνωση της λόγω της απέλασης.
Το 2019 κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο [https://www.yapikrediyayinlari.com.tr/ Yapı Kredi Yağınları] της τράπεζας YAPI KREDİ, βιβλίο με τίτλο “İvi Stangali: Ressamı hatırlamak”<ref name=":0">{{Cite book|title=İvi Stangali - Ressamı Hatırlamak|first=SULA BOZİS - SEZA SİNANLAR USLU - MAYA STANGALI|last=BOZİS SİNANLAR USLU STANGALI|publisher=Yapı Kredi Yayınları|isbn=978-975-08-4450-8|year=2019|location=iSTANBUL|page=1|quote=}}</ref>( Ήβη Στάγκαλη, θυμόμαστε την ζωγράφο). Στο βιβλίο δημοσιεύεται το ημερολόγιο της Η. Στάγκαλη και υπάρχουν κείμενα της συγγραφέως [https://www.biblionet.gr/προσωπο?personid=19030 Σούλας Μπόζη], της ιστορικού τέχνης [http://kitap.ykykultur.com.tr/hazirlayanlar/seza-sinanlar-uslu Seza Sınanlar Uslu] και της [https://www.biblionet.gr/προσωπο?personid=80842 Μάγιας Στάγκαλη], κόρης της ζωγράφου. Το ίδιο έτος εντοπίστηκε έργο της στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης το οποίο εκτίθεται έκτοτε στον εκθεσιακό χώρο του Πανεπιστημίου.
| |||