Προσπέρο Αλπίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Το έργο του==

Το γνωστότερο έργο βοτανικής του Αλπίνι είναι<ref name="EB1911" /> το ''De Plantis Aegypti liber'' (Βενετία 1592). Αυτό το σύγγραμμα γνώρισε μερικά άγνωστα ως τότε είδη φυτών στους Ευρωπαίους βοτανολόγους<ref>[https://books.google.com/books?id=yq0YhE8RM0kC&printsec=frontcover ''Etymologisches Wörterbuch der botanischen Pflanzennamen''], του Helmut Genaust, 1996</ref>, όπως τα ''[[Abrus]], [[Abelmoschus]] (αφρικανική μπάμια), [[Lablab]]'' και ''[[Melochia]]'', όλα τους ιθαγενή των τροπικών και καλλιεργούμενα ως αρδευόμενα στην Αίγυπτο εκείνα τα χρόνια. Κάποια άλλα είδη που περιέγραψε είναι το ''Sesbania sesban'' και το γιγάντιο δέντρο [[Αδανσονία|μπαομπάμπ]]. Από τους πρώτους που υιοθέτησαν τις νέες ονομασίες που έδωσε ο Αλπίνι ήταν οι βοτανολόγοι [[Κάρολος Κλούσιος]] (θάν. 1609), [[Γιόχαν Μπάουχιν]] (θάν. 1613) και [[Κάσπαρ Μπάουχιν]] (θάν. 1624).<ref>E.g. [https://books.google.com/books?id=xK4o9rmGYTwC&pg=PR227&dq=lablab Carolus Clusius 1601, [https://books.google.com/books?id=zdwTAAAAQAAJ&pg=PA74 Prospero Alpini & Johann Veslingius 1640 (στη λατινική)], [https://archive.org/stream/Historiaplantar1RayJ#page/888/mode/1up John Ray, 1686, αναφ. των αδελφών Bauhin (στη λατινική)].</ref> Το βιβλίο ''De Plantis Aegypti liber'' λέγεται ότι περιέχει την πρώτη αναφορά στο φυτό του καφέ, το [[καφεόδεντρο]] που δημοσιεύθηκε στην Ευρώπη, αν και ο Γερμανός ταξιδευτής [[Λέοναρντ Ράουβολφ]] είχε δοκιμάσει καφέ στο [[Χαλέπι]] το 1573 και είχε περιγράψει την επίδρασή του<ref>{{cite book|title=Aigentliche Beschreibung der Raib inn die Morgenlaender, so er vor diser Zeit gegen Auffgang in die Morgenlaender. Fuernemlich Syriam, Arabiam, Mesopotamiam, Asyriam, Armeniam, nicht ohne geringe Muehe und grosse gefahr selbs volbracht|author=Rauwolf, L.|year=1582|place=Laugingen}}</ref><ref>{{cite journal|author=Friis, I.|year=2015|title=Coffee and qat on the Royal Danish expedition to Arabia – botanical, ethnobotanical and commercial observations made in Yemen 1762–1763|journal=Archives of Natural History|volume=42|issue=1|pages=101–112|doi=10.3366/anh.2015.0283}}</ref> το 1582.

 

Το βιβλίο του Αλπίνι ''De Plantis Exoticis'' εκδόθηκε μεταθανατίως, το 1629, και αποτελεί επέκταση του υλικού τού ''De Plantis Aegypti'' συν περιγραφή κάποιων άλλων θεμάτων. Το βιβλίο του ''De balsamo dialogus'' (1581, 1592) υπήρξε ένα από τα πρώτα που εξέταζαν ένα μοναδικό γένος φυτών. Ο Αλπίνι έγραψε επίσης σχετικώς με την πρόγνωση των ασθενειών στο ''De praesagienda vita et morti aegrotanti'' (1601), έργο που οδήγησε τον [[Κουρτ Πόλυκαρπ Γιοακίμ Σπρένγκελ|Σπρένγκελ]] να τον χαρακτηρίσει ως έναν από τους θεμελιωτές της νεότερης διαγνωστικής.<ref>{{cite book|url=https://archive.org/details/b21443105_0001/page/107|title=The Healing Art. Volume I.|author=Adams, W.H. Davenport|publisher=Ward and Downey|year=1887|edition=2|place=Λονδίνο|page=107}}</ref> Ακόμα ένα ιατρικό έργο, που ο Αλπίνι χρειάστηκε σχεδόν μία δεκαετία για να το συγγράψει, είναι το ''De medicina methodica libri tredecim'' (1611), με το οποίο επεδίωξε μια αναβίωση της μεθοδικής σχολής της ιατρικής.<ref>{{cite journal|author1=de Santo, Natale Gaspare|author2=Bisaccia, Carmela|author3=Ricciardi, Biagio|author4=Anastasio, Pietro|author5=Aliotta, Giovanni|author6=Ongaro, Giuseppe|year=2016|title=Disease of the kidney and of the urinary tract in De Medicina Methodica (Πάδοβα 1611) του Prospero Alpini |url=https://giornaleitalianodinefrologia.it/wp-content/uploads/sites/3/pdf/GIN_A33VS66_00232_29.pdf|journal=Giornale Italiano di Nefrologia|volume=33|pages=1-66}}</ref> Βιβλίο του που εκδόθηκε μεταθανατίως είναι και το ''Rerum Aegyptiarum libri IV''.

 

==Παραπομπές==