Κοράνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Για τους μουσουλμάνους ή αποκάλυψη του κορανίου ήταν το μεγαλύτερο θαύμα του προφήτη, και η απόδειξη οτι ήταν αληθινός προφήτης. Αυτός ήταν και το τελευταίο θεϊκό μήνυμα κλείνοντας τον κυκλοκύκλο των προφητών που ξεκίνησε με τον Αδάμ με τελευταίο προφήτη τον Μωάμεθ.

Το Κοράνιο συντίθεται από 114 ''κεφάλαια (suraσούρα) που'' αναπτύσσονται σε ένα σύνολο 6.236 ''στίχων (ayatάγιατ)''. Κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει από 3 μέχρι 286 στίχους. Οι πρώτες suraσούρα είναι οι πλέον σύντομες και χαρακτηρίζονται από ποιητικό λόγο σε ρυθμική μορφή.

Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, το 632, το Ισλάμ ξέφυγε από τα σύνορα της Αραβίας και κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου τότε «πολιτισμένου κόσμου». Συνεπώς, οι Άραβες ως κατακτητές, αντιμέτωποι με εκατομμύρια αλλόγλωσσων υπηκόων, απέκτησαν ένα σημαντικό πρόβλημα επικοινωνίας. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα ήταν που ώθησε τη γλώσσα σε μια σημαντική αλλαγή και κυρίως στην απώλεια της πολυπλοκότητάς της και του δυσνόητου λεξιλόγιουλεξιλογίου. Αρκετές γενιές μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, πολλά εδάφια του Κορανίου έγιναν δυσνόητα για τον μέσο αραβόφωνο πληθυσμό.

Τον καιρό του θανάτου του Προφήτη Μωάμεθ, πολλές αποαπό τις αποκαλύψεις του Θεού προς το πρόσωπό του βρίσκονταν ήδη καταγεγραμμένες. Οι αποκαλύψεις γράφονταν σε διάφορα υλικά, που βρίσκονταν πρόχειρα εκεί γύρω, κυρίως σε φοινικόφυλλα, σε δέρματα και σε κόκκαλακόκαλα. Επί χαλιφείας του [[Αμπού Μπακρ]] και κατά τη διάρκεια των [[Αμπού Μπακρ|πολέμων κατά των Αποστατών]], η μάχη στους Κήπους του Θανάτου στη κοιλάδα Γιαμαμάχ, ανάμεσα σε μουσουλμάνους και αποστάτες αποαπό το Ισλάμ, κόστισε τη ζωή των περισσοτέρων από τους πιστούς του Μωάμεθ, που είχαν ακούσει τις αποκαλύψεις του Θεού και τη διδασκαλία του Προφήτη τους. Ο κίνδυνος να χαθεί για πάντα ο Λόγος του Θεού ήταν άμεσος. Ο πρώτος που συνειδητοποίησε τον κίνδυνο ήταν ο επόμενος, μετά τον Αμπού Μπακρ, χαλίφης, ο [[Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ]].

Ο Ζαγίντ αναφέρει:'' «… έτσι άρχισα να ψάχνω να βρω τα διάφορα κομμάτια του Κορανίου που ήταν γραμμένα σε φοινικόφυλλα, στην επιφάνεια επίπεδων πετρών, σε κομμάτια δέρματος, στις καρδιές των ανθρώπων και στα κόκκαλακόκαλα (συνήθιζαν να γράφουν στα κόκκαλακόκαλα της ωμοπλάτης των καμήλων και των προβάτων). Συνέχισα να ψάχνω μέχρι που ανακάλυψα και το τελευταίο κομμάτι (κεφάλαιο) του Κορανίου που ήταν τελείως εξαφανισμένο»''.

Μετά, κατέγραψε τις διηγήσεις των ανθρώπων που είχαν απομνημονεύσει κομμάτια ή και ολόκληρο το Κοράνι. Όπως γράφει ο Πέρσης θεολόγος AlΑλ BaghaweeΜπαγκαουί στο βιβλίο του SharhΣαρχ asας-SunnahΣουνά (4/522), οι άνθρωποι που τα υπαγόρευαν ήταν τόσο έντιμοι και τόσο θρήσκοι που δεν τόλμησαν να αλλάξουν ή να ξεχάσουν ούτε τελεία από το Λόγο του Θεού.

Το όνομα του Ιησού στο Κοράνιο είναι Ισά ''(Isā)''. Αναφέρεται σε αυτόν σε 15 κεφάλαια και σε 93 στίχους. Η ''Κορανική χριστολογία'' ήταν έντονα επηρεασμένη από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια και τα κείμενα του Χριστιανικού μυστικισμού των πρώτων αιώνων.{{sfn|Πατρώνος|σ=15}} Άλλα ονόματα που χρησιμοποιούνται για τον Ιησού είναι ''Μεσσίας'' (12 φορές), ''Προφήτης'', ''απεσταλμένος του Θεού'', ''Υιός της Μαρίας'' (33 φορές), ''ευλογημένος'', ''λόγος αληθείας'', ''δούλος Θεού''.{{sfn|Πατρώνος|σ=16}}

Το Κοράνιο αναφέρεται στην ''θαυματουργική'' γέννηση του Ιησού και την θεωρεί ως τέτοια επειδή αποδέχεται ότι η Μαριάμ ήταν Παρθένος που ''δεν την είχε πλησιάσει κανένας θνητός'' και η ίδια επιθυμούσε να διατηρήσει την παρθενία της και μετά τη γέννηση του υιού της.{{sfn|Πατρώνος|σ=17}} Η σύλληψη του Ιησού είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής βούλησης του Θεού κι όχι του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Όπως ο Αδάμ δημιουργήθηκε εξ υπαρχής από το Θεό έτσι και ο Ιησούς δημιουργείται απ'ευθείας από το Θεό. Ο ίδιος ο Ιησούς έχει πλήρη συνείδηση για την ιδιαίτερη σχέση του με το Θεό και την υψηλή αποστολή του ακόμα και από την παιδική του ηλικία.{{sfn|Πατρώνος|σ=18}} Το Κοράνιο αποσκοπώντας να εξάρει την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του Ιησού, προβάλει τη διάκριση της γεννησηςγέννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία σε σχέση με τις γεννήσεις των άλλων ανθρώπων, αφού κάθε υιός Αδάμ είναι καρπός της αμαρτίας και της σχέσεως με το Σατανά εκτός του Ιησού.{{sfn|Πατρώνος|σσ=18–19}}

Ο Ιησούς είναι μια εξαιρετική αλλά ανθρώπινη ύπαρξη.{{sfn|Πατρώνος|σ=21}} Στο Κοράνιο ο Ιησούς παρουσιάζεται ως η εκπλήρωση του δημιουργικού λόγου του Θεού, που προσφέρεται σε αυτόν από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον τριαδικό ένσαρκο θείο Λόγο του Ευαγγελιστή Ιωάννη και του χριστιανικού δόγματος. Το Κοράνιο αντιτίθεται σε κάθε δόγμα τριαδικής θεότητας, αλλά την εννοεί όχι όπως οι Οικουμενικές σύνοδοι: το τριαδικό σχήμα περιλαμβάνει το Θεό, τον Ιησού και τη μητέρα του Μαρία.{{sfn|Πατρώνος|σσ=22–23}} Το Κοράνιο αρνείται τον πραγματικό, φυσικό, σωματικό θάνατο του Ιησού. Στη θέση του υπήρχε ένα φανταστικό σώμα και ο Ιησούς ανυψώθηκε στον Θεό. Εκ νέου θα επιστρέψει με δόρυ στο χέρι του για να σκοτώσει τον Αντίχριστο και θα μεταβεί στην Ιερουσαλήμ την ώρα της πρωϊνήςπρωινής προσευχής και θα επιχειρήσει να τον εγκαταστήσει ο Ιμάμης στον τόπο του, αλλά εκείνος θα αρνηθεί περιοριζόμενος όπισθέν του να προσευχηθεί. Μετά θα σφάξει τους χοίρους, θα σπάσει τον σταυρό, θα καταστρέψει τις εκκλησίες και τις συναγωγές και θα αφανίσει τους χριστιανούς εκτός από εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς. Θα εδραιώσει τη δικαιοσύνη και θα βασιλέψει για 40 χρόνια και μετά θα πεθάνει. Όσο θα βασιλεύει θα υπάρχει δικαιοσύνη τόσο μεταξύ των θηρίων όσο και μεταξύ των ανθρώπων. Στο τέλος θα ταφεί στη Μεδίνα δίπλα στον Μωάμεθ.{{sfn|Πατρώνος|σσ=23–25}} Όπως σχολιάζει ο Γεώργιος Πατρώνος, «[...]το Κοράνιο προβάλλει μια συνεπή μονοφυσιτική εικόνα περί του Χριστού».{{sfn|Πατρώνος|σ=27}}