[[File:Karađorđe Petrović, by Vladimir Borovikovsky, 1816.jpg|thumb|left|200px|[[Καραγιώργης Πέτροβιτς]] (''Black George'') ηγέτης της [[Πρώτη Σερβική εξέγερση|Πρώτης Σερβικής Εξέγερσης]].]]
Κατά την [[Πρώτη Σερβική εξέγερση|Πρώτη Σερβική Εξέγερση]] (1804-1813) η Σερβία ένειωσεένιωσε ως ανεξάρτητο κράτος, για πρώτη φορά μετά από 300 χρόνια [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής]] και βραχύβιας [[Συνθήκη του Βελιγραδίου (1739)|Αυστριακής κατοχής]]. Με την ενθάρρυνση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας τα αιτήματα για αυτοδιοίκηση εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1804 εξελίχθηκαν σε πόλεμο για ανεξαρτησία το 1807. Συνδυάζοντας την πατριαρχική δημοκρατία των αγροτών με τους σύγχρονους εθνικούς στόχους η Σερβική επανάσταση προσέλκυσε χιλιάδες εθελοντές, μεταξύ των Σέρβων από όλα τα [[Βαλκάνια]] και την [[Κεντρική Ευρώπη]]. Η Σερβική επανάσταση τελικά έγινε σύμβολο της διαδικασίας οικοδόμησης των εθνών στα Βαλκάνια, προκαλώντας αγροτικές αναταραχές μεταξύ των Χριστιανών τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βουλγαρία. Μετά την επιτυχή πολιορκία με 25.000 άνδρες, στις 8 Ιανουαρίου 1807 οι χαρισματικός ηγέτης της εξέγερσης Καραγιώργης Πέτροβιτς ανακήρυξε το Βελιγράδι ως πρωτεύουσα της [[Πριγκιπάτο της Σερβίας|Σερβίας]].
[[File:Serbia1809.png|thumb|right|200px|Επαναστατημένη Σερβία το 1809]]
