Διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vasos92 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 26:
*Ένα ρυθμιζόμενο σύστημα συναλλαγματικής ισοτιμίας αγοράς: Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες προσαρμόστηκαν σε χρυσό. Οι κυβερνήσεις έπρεπε μόνο να αλλάξουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες για να διορθώσουν μια «θεμελιώδη ανισορροπία».<ref>IMF Articles of Agreement, Article IV, https://fraser.stlouisfed.org/title/430/item/7570?start_page=954, pp. 945–48.</ref>
*Τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να κάνουν τα νομίσματά τους μετατρέψιμα για συναλλαγές που σχετίζονται με το εμπόριο και άλλους τρεχούμενους λογαριασμούς. Υπήρχαν, ωστόσο, μεταβατικές διατάξεις που επέτρεπαν απεριόριστη καθυστέρηση στην αποδοχή αυτής της υποχρέωσης και η συμφωνία του ΔΝΤ επέτρεπε ρητά στις χώρες μέλη να ρυθμίσουν τις ροές κεφαλαίων.<ref>IMF Articles of Agreement, Articles VI, VIII, and XIV, https://fraser.stlouisfed.org/title/430/item/7570?start_page=960, pp. 951–52, 954–57, 965–66.</ref> Ο στόχος της ευρείας μετατροπής τρεχουσών συναλλαγών δεν τέθηκε σε ισχύ μέχρι τον Δεκέμβριο του 1958, όταν τα νομίσματα των μελών της Δυτικής Ευρώπης του ΔΝΤ και των αποικιών τους έγιναν μετατρέψιμα.
*Καθώς ήταν πιθανό ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες που καθορίστηκαν με τον τρόπο αυτό να μην είναι ευνοϊκές για τη θέση ισοζυγίου πληρωμών μιας χώρας , οι κυβερνήσεις είχαν την εξουσία να τις αναθεωρήσουν έως και 10% από το αρχικά συμφωνηθέν επίπεδο («ονομαστική αξία») χωρίς να υπάρχει αντίρρηση από το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ θα μπορούσε να συμμετάσχει ή να αντιταχθεί σε αλλαγές πέρα ​​από αυτό το επίπεδο. Το ΔΝΤ δεν μπορούσε να αναγκάσει ένα μέλος να αναιρέσει μια αλλαγή, αλλά θα μπορούσε να αρνηθεί την πρόσβαση του μέλους στους πόρους του ΔΝΤ.<ref>IMF Articles of Agreement, Article IV, Sections 5–6, https://fraser.stlouisfed.org/title/430/item/7570?start_page=960, pp. 946–47.</ref>
*Όλα τα κράτη μέλη έπρεπε να εγγραφούν στην πρωτεύουσα του ΔΝΤ. Η συμμετοχή στη ΔΤΑΑ εξαρτάται από το ότι είναι μέλος του ΔΝΤ. Η ψηφοφορία και στα δύο θεσμικά όργανα κατανέμεται σύμφωνα με τύπους που δίνουν μεγαλύτερο βάρος στις χώρες που συνεισφέρουν περισσότερο κεφάλαιο ("ποσοστώσεις").
==Ενθάρρυνση ανοιχτών αγορών==