Παλαιά Κοκκινιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιστορικά είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον γειτονικό δήμο [[Νίκαια Αττικής|Νίκαιας]], ο οποίος κατοικήθηκε αργότερα, γι' αυτό και ονομάστηκε '''Νέα Κοκκινιά''' ή απλά '''Κοκκινιά''' και στη συνέχεια Νίκαια. Οι δύο αυτές περιοχές, σήμερα, δεν πρέπει να συγχέονται, αν και έχουν κοινή ιστορία.

Συνορεύει στα βόρεια με τον [[Νίκαια Αττικής|δήμο Νίκαιας,]] νότια με τηντη [[Ρετσίνα (συνοικία)|συνοικία της ΡετσίναςΡετσίνα,]] ανατολικά με τον [[Άγιος Ιωάννης Ρέντης|δήμο Αγίου Ιωάννη Ρέντη]] και δυτικά με τα [[Αγιά Σοφιά (συνοικία)|Μανιάτικα, (Αγίας Σοφίας)]]. γειτονικές περιοχέςΓειτονικές επίσης μεπεριοχές τηντης ΠαλαιάΠαλαιάς ΚοκκινιάΚοκκινιάς είναι τα [[Καμίνια (Πειραιάς)|Καμίνια]] στα νότια και ο [[Παπαστράτος (συνοικία)|Παπαστράτος]] στα δυτικά.

Η Παλαιά Κοκκινιά είναι μια από τις παλιότερες συνοικίες που κατοικήθηκαν στην περιοχή του Πειραιά από τα μέσα του 19ου αιώνα πολύ πριν έρθουν οι πρόσφυγες από την Σμύρνη και οι Αρμένιοι που αποτελούν τον κορμό του σημερινού πληθυσμού. Πρώτοι κάτοικοι της Παλαιάς Κοκκινιάς ήταν μεταφερόμενοι αγρότες από διάφορα Αρβανιτοχώρια της Αττικής όπως τα [[Σπάτα]], το [[Αχαρνές Αττικής|Μενίδι]] και τα [[Άνω Λιόσια|Λιόσια]]. εκείΕκεί βρήκαν το κόκκινο έδαφος της περιοχής κατάλληλο για τις καλλιέργειες και τα ζώα τους.

Η περιοχή εκείνη την περίοδο, μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, ήταν πολύ αραιοκατοικημένη, με Αρβανίτικα καλύβια σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους,. οιΟι κάτοικοι είχαν τεράστιες εκτάσεις από χωράφια, όπως και πολλές άμαξες, γι' αυτό πήραν την ονομασία αραμπατζήδες. Οι πρώτοι κάτοικοι έχτισαν το δικό τους νεκροταφείο δίπλα από το παλιό Τουρκικό και το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων που σταδιακά επεκτάθηκε ώσπου μετατράπηκε στην σημερινή μεγαλοπρεπή εκκλησία στηνστη γωνία της Οδούοδού Αναργύρων και της 25ης Μαρτίου πολύ κοντά στον δήμο της Νίκαιας. Η δεύτερη εκκλησία που ανεγέρθη από τους νέους κατοίκους το [[1868]], είναι το πανέμορφο Βυζαντινού ρυθμού εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Αγίου Σωτήρα στην γωνία της Οδούοδού Θηβών και της Οδούοδού Αγίων Αναργύρων και αργοτερά χτίστηκε διπλάδίπλα απ' αυτό ομώνυμος μεγαλοπρεπής ναός στον μεγάλο πευκόφυτο χώρο της επίσης ομώνυμης πλατείας, κεντρικήκεντρικής πλατείαπλατείας της Παλαιάς Κοκκινιάς. Για τους κατοίκους της συνοικίας, το αρχικό ξωκλήσι είναι γνωστό με την λαϊκή ονομασία "Αγία Σωτήρα".

Η μορφή του οικισμού άλλαξε από τις αρχές του 20ου αιώνα με τον μαζικό ερχομό των προσφύγων που ήταν [[Αρμενία|Αρμένιοι]] και Έλληνες πρόσφυγες σχεδόν όλοι από την περιοχή της [[Σμύρνη|Σμύρνης.]] Πρώτοι ήρθαν οι Αρμένιοι μετά την σφαγή τους από τους Τούρκους την περίοδο ([[1916]] - [[1918]]) διασκορπίστηκαν σε διάφορες κατευθύνσεις, η πλειοψηφία όσων ήρθαν στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Παλαιάς Κοκκινιάς σε ακατοίκητες περιοχές που υπήρχαν βορειότερα από την θέση των παλιών κατοίκων. Οι Αρμένιοι πολύ εργατικοί είχαν σημαντική συμβολή στην ταχύτατη ανάπτυξη της περιοχής με μια ισχυρή κοινότητα στην οποία κατασκεύασαν Αρμενική Ορθόδοξη εκκλησία, Αρμενική Καθολική εκκλησία, Αρμενικό σχολείο, βιβλιοθήκες, θέατρο και ιατρεία. Μετά την [[Μικρασιατική καταστροφή]] το [[1922]] ακολούθησε η εγκατάσταση των προσφύγων από την [[Σμύρνη]], αλλά, επειδή η περιοχή ήταν ήδη κατοικημένη, οι Σμυρνιοί εγκαταστάθηκαν στις ακατοίκητες περιοχές βορειότερα όπου ίδρυσαν δική τους συνοικία, τηντη [[Νίκαια Αττικής|Νέα Κοκκινιά]] που διαχωρίστηκε αποαπό την Παλαιά Κοκκινιά, και είναι οσήμερα σημερινόςο δήμος Νίκαιας.

Μετά την δεκαετία του [[1930]] σε συνδυασμό με το πασίγνωστο εργοστάσιο του Ρετσίνα λίγο νοτιότερο η περιοχή οικοδομήθηκε ταχύτατα και άναρχα. Η Λεωφόρος Θηβών ήταν και παραμένει ένας από τους σημαντικότερους και μεγαλύτερους οδικούς κόμβους σε ολόκληρη την Αττική. που ξεκινάΞεκινά από το εργοστάσιο του Ρετσίνα και διασχίζει την συνοικίαΠαλαιά στηνΚοκκινιά στη μέση,. Στην συνοικία υπάρχουν επιπλέονακόμα τα εκκλησάκια της Ευαγγελιστρίας και της Ανάστασης.

Η καρδιά της Παλιάς Κοκκινιάς είναι η πλατεία '''Πλατεία «της «Αγίας Σωτήρας»''' με το πάρκο, το σχολικό συγκρότημα, το γυμναστήριο των 14ου & 15ου Γυμνασίου Πειραιώς και το γήπεδο μπάσκετ. Δεύτερη πλατεία της Παλιάς Κοκκινιάς είναι η '''«Νεράϊδα»,''' όπου βρισκόταν το παλιό τέρμα της γραμμής «Πειραιεύς - Παλιά Κοκκινιά». Από το 1955 ήταν σημείο κυριακάτικης εξόδου για κεμπάπ από τον Σέρκο ή για ψητά στην ταβέρνα του Γιάννη (που δεν υπάρχει πια). Η τρίτη πλατεία είναι στο παλιό «ιδιωτικό νεκροταφείο» πίσω από τον παλαιό ναό των Αγίων Αναργύρων, εκεί που το 1933 αποφασίστηκε η ανοικοδόμηση των εργατικών πολυκατοικιών (οι οποίες είναι ίδιες μ' αυτές της λεωφόρου Αλεξάνδρας).

Στα νεώτερα μνημεία συγκαταλέγεται το άλσος Δηλαβέρη, το οποίο εκτείνεται στους χώρους της παλαιάς κεραμοποιΐας και εκεί έχει έδρα ο Αθλητικός Όμιλος Φοίνικας . Μάλιστα, το [[2014]] εγκαινιάστηκε γήπεδο μπάσκετ σε χώρο που παρεχώρησε ο Δήμος Πειραιώς. Ένα αναξιοποίητο αρχιτεκτόνημα ιδιαίτερου σχεδιασμού κι αξίας είναι το παλιό 5ο ΚΤΕΛ στην λεωφόρο Θηβών 50, το οποίο αγοράστηκε επί δημαρχίας [[Ανδρέας Ανδριανόπουλος|'''Ανδρέα Ανδριανόπουλου''']] για να αξιοποιηθεί. Εκτός από μια μαρμάρινη στήλη που μας θυμίζει ότι οι τρεις πρώτοι αγωνιστές του '''[[Μπλόκο της Κοκκινιάς|Μπλόκου της Κοκκινιάς]]''' έπεσαν στη γωνία Θηβών και Φαλήρου, μόνο ο '''[[Παναγιώτης Φασούλας]]''' - σε συνεργασία με τον πρώην πρόεδρο του '''ΕΒΕΠ''' Γιώργο Κασιμάτη - προσπάθησε να αναδείξει την ιστορία του χώρου προωθώντας σχέδιο για  την ίδρυση Εθνικού Μουσείου Μεταφορών, που αποτελεί και μεγάλο κεφάλαιο για τον Πειραιά.