Φρειδερίκος της Λούνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Φρειδερίκος ντα Λούνα''',
Το 1409 ο πατέρας τους απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο πατέρας του [[Μαρτίνος της Αραγωνίας]] (ως Β΄ της Σικελίας). Οι δύο αδελφοί του πατέρα τους είχαν αποβιώσει πρόωρα. Έτσι ο Φρειδερίκος έγινε ο μόνος άρρην απόγονος τού Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο οποίος ήταν πολύ στοργικός απέναντί του
Ο Μαρτίνος της Αραγωνίας ήθελε να τον διαδεχθεί ο Φρειδερίκος, τουλάχιστον στη [[Σικελία]].<ref>Encyclopædia Britannica. 1973</ref> Ζήτησε τη νομιμοποίησή του από τον πάπα, αλλά ο βασιλιάς απεβίωσε το 1410.<ref>Rábade Obradó, María del Pilar; Ramírez Vaquero, Eloísa; Utrilla Utrilla, Juan F. (2005). Dinámica política</ref><ref>https://web.archive.org/web/20060304124353/http://www.cc.jyu.fi/mirator/pdf/Morris.pdf</ref> Επειδή δεν είχε καθοριστεί ο διάδοχος, ακολούθησε μεσοβασιλεία. Το 1412 ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδος των Τραστάμαρα]], εξάδελφος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας, έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας-Σικελίας σύμφωνα με τον συμβιβασμό τού Κάσπε. Οι ευγενείς της Σικελίας προτιμούσαν τον Φρειδερίκο, αλλά η πρότασή τους για μία ανεξάρτητη Σικελία απορρίφθηκε.<ref>Grierson, Philip; Travaini, Lucia (1998). Medieval European Coinage: Volume 14, South Italy, Sicily, Sardinia: With a Catalogue of the Coins in the Fitzwilliam Museum, Cambridge. Cambridge University Press</ref>
▲===Προοπτικές διαδοχής===
▲Το 1409 ο πατέρας τους απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο πατέρας του Μαρτίνος της Αραγωνίας (ως Β΄ της Σικελίας). Οι δύο αδελφοί του πατέρα τους είχαν αποβιώσει πρόωρα. Έτσι ο Φρειδερίκος έγινε ο μόνος άρρην απόγονος τού Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο οποίος ήταν πολύ στοργικός απέναντί του· ήξερε ότι ως νόθος, ο εγγονός του είχε ισχνή πιθανότητα διαδοχής. Πλησιέστερος άρρην συγγενής ήταν ο [[Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ|Ιάκωβος Β΄]] κόμης τού [[Κομητεία του Ουρζέλ|Ουρζέλ]], 2ος εξάδελφος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας. Ο Μαρτίνος της Αραγωνίας ήθελε να τον διαδεχθεί ο Φρειδερίκος, τουλάχιστον στη Σικελία. Ζήτησε τη νομιμοποίησή του από τον πάπα, αλλά ο βασιλιάς απεβίωσε το 1410. Επειδή δεν είχε καθοριστεί ο διάδοχος, ακολούθησε μεσοβασιλεία. Το 1412 ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδος των Τραστάμαρα]], εξάδελφος τού Μαρτίνου Α΄ της Σικελίας, έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας-Σικελίας σύμφωνα με τον συμβιβασμό τού Κάσπε. Οι ευγενείς της Σικελίας προτιμούσαν τον Φρειδερίκο, αλλά η πρότασή τους για μία ανεξάρτητη Σικελία απορρίφθηκε.
Ο Φρειδερίκος έγινε κόμης της Λούνας και ναύαρχος. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία στη νήσο Ντγιέρμπα της Τυνησίας υπό τη διοίκηση τού [[Πέτρος του Αλμπουρκέρκε|Πέτρου
▲===Στρατιωτική σταδιοδρομία===
▲Ο Φρειδερίκος έγινε κόμης της Λούνας και ναύαρχος. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία στη νήσο Ντγιέρμπα της Τυνησίας υπό τη διοίκηση τού [[Πέτρος του Αλμπουρκέρκε|Πέτρου]] δούκα τού Αλμπουρκέρκε (4ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄) το 1425. Επίσης συνόδευσε τον στρατό τού [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσου (Ε΄)]] (1ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄), όταν εισέβαλε στην Καστίλη για την απελευθέρωση τού [[Ερρίκος της Βιγιένα|Ερρίκου]] δούκα της Βιγιένα (3ου γιου τού Φερδινάνδου Α΄).
==Παραπομπές==
<references />▼
==Πηγές==
* Paul N. Morris, Patronage and Piety Montserrat and the Royal House of Medieval Catalonia-Aragon, October 2000▼
* Grierson, Philip; Travaini, Lucia (1998). Medieval European Coinage: Volume 14, South Italy, Sicily, Sardinia: With a Catalogue of the Coins in the Fitzwilliam Museum, Cambridge. Cambridge University Press. ISBN 0521582318.▼
* Sáiz Serrano, Jorge (2011). Caballeros del rey: Nobleza y guerra en el reinado de Alfonso el Magnánimo. Universitat de València. ISBN 8437084334.▼
▲*
▲<references />
▲*
▲*
{{Authority control}}
| |||