Βικιπαίδεια

Ευάγγελος Αβέρωφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Ρομπότ: Αφαίρεση από την Πρόσωπα από τα Τρίκαλα.
Γραμμή 59:
 
== Βίος ==
[[FileΑρχείο:Kabinet van Minister-President De Quay conferentie gehouden t.b.v. het bezoek Gr, Bestanddeelnr 914-8813.jpg|thumbμικρογραφία|Ευάγγελος Αβέρωφ & Joseph Luns (1963)]]
Ο Αβέρωφ γεννήθηκε στα [[Τρίκαλα]] της [[Θεσσαλία]]ς στις 17 Απριλίου του 1910, καταγόμενος από την [[οικογένεια Αβέρωφ]] του [[Μέτσοβο|Μετσόβου]]. Ήταν πτυχιούχος της Νομικής και διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της [[Λωζάνη]]ς στην [[Ελβετία]]. Το 1940 έγινε νομάρχης της [[Κέρκυρα]]ς, ενώ το 1946 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Ιωαννίνων, θέση που διατήρησε μέχρι το 1964. Διατέλεσε υπουργός Εφοδιασμού, Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου, Γεωργίας και Εξωτερικών και την περίοδο 1974–1981 διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Το 1981 εκλέχτηκε αρχηγός του κόμματος της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] και το 1984 επίτιμος πρόεδρός της.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του, ως Υπουργός Εξωτερικών, στις [[συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου]] με θέμα την ίδρυση της ανεξάρτητης [[Κυπριακή Δημοκρατία|Κυπριακής Δημοκρατίας]] το 1959 και στη [[Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας- ΕΟΚ]] το 1962, σύμφωνα με την οποία η χώρα κατέστη το πρώτο συνδεδεμένο κράτος με την κοινότητα<ref>Χατζηβασιλείου (2010), σσ. 364-369.</ref>. Με πρωτοβουλίες του ιδρύθηκε το ίδρυμα Βαρώνου [[Μιχαήλ Τοσίτσας|Μιχαήλ Τοσίτσα]] στην [[Κηφισιά]] και το οποίο διεύθυνε επί 40 χρόνια, και το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, στο οποίο δώρισε την προσωπική του συλλογή Ελλήνων ζωγράφων, και ανέπτυξε δραστηριότητες όπως η αμπελουργία και η λειτουργία οινοποιητικής μονάδας.{{πηγή}}
 
Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διασκέψεις και τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Φοίνικος|Τάγματος του Φοίνικος]] από τον [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Παύλο]], καθώς και με Μεγαλόσταυρους άλλων χωρών. Στον [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοϊταλικό πόλεμο]] υπηρέτησε σε ομάδες δολιοφθορών, ανακλήθηκε το 1941 και διορίστηκε Νομάρχης Κερκύρας. Τον Μάιο του 1941 ίδρυσε με έδρα τη [[Λάρισα]] την οργάνωση [[Φιλική Εταιρεία (1941-1942)|Φιλική Εταιρεία]], που είχε ως στόχο την καταπολέμηση των δοσίλογων του [[Αλκιβιάδης Διαμάντης|Αλκιβιάδη Διαμάντη]], που αργότερα αποκλήθηκαν [[Λεγεώνα των Βλάχων]]. Το 1942 συνελήφθη για την αντιστασιακή δραστηριότητά του και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην [[Ιταλία]], ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 1943, δραπέτευσε και παρέμεινε στην Ιταλία, επικεφαλής ελληνικής αντιστασιακής οργάνωσης. Το 1944 επιστρατεύθηκε με τον βαθμό του επίκουρου υποπλοιάρχου, υπηρετώντας μέχρι το τέλος του πολέμου στην Ελληνική Στρατιωτική Αποστολή της Ρώμης. Δημιούργησε το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, στο οποίο δώρισε την προσωπική του συλλογή Ελλήνων ζωγράφων, και ανέπτυξε δραστηριότητες όπως η αμπελουργία και η λειτουργία οινοποιητικής μονάδας. Μετά τον θάνατό του, το 1990, ανεγέρθηκε ανδριάντας του στο Μέτσοβο.{{πηγή}}
 
Το 1974 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το 1981 ανεδείχθη πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, που βρισκόταν τότε στην αξιωματική αντιπολίτευση, και το 1984 ανακηρύχτηκε επίτιμος πρόεδρός της. Παράλληλα συνέγραψε πλήθος από μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια και ιστορικές αναλύσεις.{{πηγή}}
 
Πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 1990 μετά από καρδιογενές σοκ και τάφηκε στο [[Α' Νεκροταφείο Αθηνών]].<ref>[https://www.taxydromos.gr/Prin%2030%20chronia/354106-3-ianoyarioy-1990.html «Πέθανε ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Ευάγγελος Αβέρωφ.» Υπέρτιτλος: «Από νέο καρδιογενές σοκ που υπέστη.»] Εφημ. ''Ο Ταχυδρόμος'' (Βόλος), 3 Ιανουαρίου 1990, σελ. 1.</ref><ref>[[Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο]], [http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=1492&thid=3926 Τελετή της κηδείας του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]</ref>
 
Μιλούσε Γαλλικά, Αγγλικά και Ιταλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Κηφισιάς. Ήταν παντρεμένος με τη Διαμαντίνα Λυκιαρδοπούλου και είχαν αποκτήσει δύο κόρες.{{πηγή}}
 
== Δολοφονία Αλέξανδρου Παναγούλη ==
[[FileΑρχείο:Panagulis.jpg|thumbμικρογραφία|O [[Αλέξανδρος Παναγούλης]] με του οποίου τη δολοφονία εμπλέκεται ο Αβέρωφ, σύμφωνα με την Ιταλίδα δημοσιογράφο [[Οριάνα Φαλάτσι]].]]
Η Ιταλίδα δημοσιογράφος [[Οριάνα Φαλάτσι]], σύντροφος του [[Αλέξανδρος Παναγούλης|Αλέξανδρου Παναγούλη]], αφήνει υπόνοιες στο βιβλίο της ''Un Uomo'' ότι ο Αβέρωφ μπορεί να είχε σχέση με τον θάνατο του αγαπημένου της. Σύμφωνα με τη Φαλάτσι, ο Αβέρωφ, που ήταν Υπουργός Εθνικής Άμυνας το 1974–1981, προστάτεψε πολλούς χουντικούς αξιωματικούς και μέλη της [[ΕΑΤ-ΕΣΑ|ΕΣΑ]], κάνοντας μικρές και διακοσμητικές αποστρατεύσεις. Ο Παναγούλης ερευνούσε τις δραστηριότητες των πρώην βασανιστών του, όταν σκοτώθηκε σε ύποπτο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Η Φαλάτσι πίστευε ότι ο Αβέρωφ διαδραμάτισε σκοτεινό ρόλο στην όλη υπόθεση και ότι είχε μεγάλο συμφέρον να σιωπήσει ο Παναγούλης.<ref>Oriana Fallaci, ''Un Uomo'', 1979</ref> Η κατηγορία αυτή δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.
 
Γραμμή 124:
[[Κατηγορία:Οικογένεια Τοσίτσα|Ε]]
[[Κατηγορία:Ευρωβουλευτές της Ελλάδας εκλεγμένοι την περίοδο 1984-1989]]
[[Κατηγορία:Πρόσωπα από τα Τρίκαλα]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ευάγγελος_Αβέρωφ"