Ιωάννης του Μπερί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ιωάννης, δούκας του Μπερί''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Jean Ier de Berry'', [[30 Νοεμβρίου]] [[1340]] - [[15 Ιουνίου]] [[1416]]) ήταν τρίτος γιος του βασιλιά της Γαλλίας [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννη του Αγαθού]] και της [[Μπόννη του Λουξεμβούργου|
==Πρώτα χρόνια==
Γεννημένος στο κάστρο του Βενσέν (30 Νοεμβρίου 1340) έγινε κόμης του [[Πουατού]] από τον πατέρα του (1356).<ref>Emmerson 2013, σ. 381</ref> Αργότερα (1358) έγινε βασιλικός υπολοχαγός σε [[Ωβέρνη]], [[Λανγκντόκ]], [[Περιγκόρ]] και στο Πουατού, κυβέρνησε αυτές τις περιοχές στο όνομα του πατέρα του την εποχή που ήταν αιχμάλωτος των Άγγλων. Μετά την παράδοση του Πουατού στους Άγγλους (1360) ο Ιωάννης Β΄ του παραχώρησε τα νέα δουκάτα του Μπερί και της Ωβέρνης.<ref>Emmerson 2013, σ. 381</ref> Με την [[Συνθήκη του Μπρετινί]] τον Μάιο έγινε όμηρος του Αγγλικού Στέμματος και παρέμεινε στην [[Αγγλία]] μέχρι το 1369. Με την επιστροφή στην πατρίδα του ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας]] τον διόρισε υπολοχαγό στο Μπερί, την Ωβέρνη, το [[Δουκάτο της Βουρβόνης]], το [[Φορέζ]], την Τουρραίνη, το [[Ανζού]], το [[Μαιν]] και την [[Νορμανδία]].
==Αντιβασιλεύς==
Μετά τον θάνατο και του [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φιλίππου Β΄]] (1404), έμεινε ο μόνος επιζών γιος του [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννη Β΄]] και ο μόνος που θα μπορούσε να παίξει ρόλο στον ανταγωνισμό μεταξύ των ανιψιών του δούκα της Ορλεάνης και του [[Ιωάννης της Βουργουνδίας|Ιωάννη του Ισχυρού]]. Μετά τον φόνο του δούκα της Ορλεάνης ακολούθησε εμφύλιος, όπου ο Ιωάννης υποστήριζε τον Οίκο της Ορλεάνης, αλλά πάντοτε έπαιζε τον ρόλο του ειρηνοποιού και συμφιλιωτή.▼
Με το θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Καρόλου Ε΄ (1380) αντιβασιλείς του ανήλικου διαδόου [[Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας]] ανέλαβαν ο Ιωάννης τα αδέλφια του και ο από μητέρα θείος του νέου βασιλιά [[Λουδοβίκος Β΄ του Μπουρμπόν]]. Ο Ιωάννης του Μπερί διορίστηκε τον Νοέμβριο υπολοχαγός στο [[Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν]], βρέθηκε αντιμέτωπος με αγροτική εξέγερση που διαμαρτυρήθηκαν για την υψηλή φορολογία, ήταν απαραίτητη λόγω του πολέμου με τους Άγγλους. Μετά τον θάνατο και του δεύτερου αδελφού του [[Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού|Λουδοβίκου Α΄ του Ανζού]] στάθηκαν μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Φίλιππο Β΄ της Βουργουνδίας κυρίαρχες φυσιογνωμίες στο βασίλειο. Ο μικρός βασιλιάς ενηλικιώθηκε (1388) και έδωσε την εξουσία στους υπουργούς του πατέρα του που ήταν εχθροί των ισχυρών θείων του. Την ίδια εποχή αφαιρέθηκαν από τον Ιωάννη του Μπερί όλα τα αξιώματα που είχε στο Λανγκντόκ. Τα δύο αδέλφια κατάφεραν να ενισχύσουν την δύναμη τους το 1392 όταν ο μικρός βασιλιάς είχε την πρώτη κρίση παραφροσύνης, ένα δεινό που θα τον συνοδεύσει σε όλη του την ζωή. Οι δύο δούκες είχαν την απόλυτη εξουσία ως το 1302 που σε μια στιγμή διαύγειας ο Κάρολος ΣΤ΄ έδωσε δύναμη στον αδελφό του [[Λουδοβίκος των Βαλουά|Λουδοβίκο, δούκα της Ορλεάνης]].
==Τελευταία χρόνια==
== Οικογένεια ==▼
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1360 την [[Ιωάννα του Αρμανιάκ|Ιωάννα των Αρμανιάκ]] (1346 - 1387), κόρη του [[Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ|Ιωάννη Α΄]] κόμη του Αρμανιάκ και είχε τέκνα:▼
▲Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έγινε κυρίαρχη μορφή στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας. Μετά τον θάνατο και του
* [[Μπόννη του Μπερρύ|Μπόννη]] 1365-1435, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Αμεδαίος Ζ΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίο Ζ΄]] κόμη της Σαβοΐας και μετά τον [[Βερνάρδος Ζ΄ του Αρμανιάκ|Βερνάρδο Ζ΄]] κόμη του Αρμανιάκ.▼
* [[Μαρία του Μπερί|Μαρία]] 1367-1434, δούκισσα της Ωβέρνης, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Λουδοβίκος Γ΄ του Σατιγιόν|Λουδοβίκο Γ΄ των Σατιγιόν]] κόμη του Ντυνουά, έπειτα τον [[Φίλιππος του Αρτουά του Ε|Φίλιππο των Αρτουά]] κόμη του Ε και τέλος τον [[Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν|Ιωάννη Α΄]] δούκα του Μπουρμπόν.▼
Το 1387 απεβίωσε η Ιωάννα και ο Ιωάννης έκανε το 1389 δεύτερο γάμο, με την [[Ιωάννα Β΄ του Ωβέρν|Ιωάννα Β΄]] κόμισσα του Ωβέρν & Μπουλόν· δεν απέκτησαν τέκνα.▼
▲Νυμφεύτηκε πρώτα το 1360 την [[Ιωάννα του
▲*
*Κάρολος του Μπερρύ, κόμης του Μονπανσιέ (1371-1383)
*Ιωάννης του Μπερρύ (1373-1375)
*Βεατρίκη του Μπερρύ (Απρίλιος 1374)
▲*
*[[Ιωάννης του Μονπανσιέ]] 1363-1402, κόμης του Μονπανσιέ, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την ξαδέλφη του [[Αικατερίνη της Γαλλίας (1378-1388)|Αικατερίνη της Γαλλίας]] κόρη του βασιλιά Καρόλου Ε΄ και σε δεύτερο την [[Άννα των Βουρβόνων]].
*Λουδοβίκος του Μπερρύ, πέθανε νέος
▲Το 1387 απεβίωσε η Ιωάννα και ο Ιωάννης έκανε το 1389 δεύτερο γάμο, με την [[Ιωάννα Β΄ του Ωβέρν
Ο Ιωάννης του Μπερί ήταν μεγάλος προστάτης των τεχνών, τα δύο σημαντικότερα έργα που δημιουργήθηκαν με την φροντίδα του ήταν το [[Βιβλίο των Ωρών]] και [[Οι Πολύ Πλούσιες Ώρες του Δούκα του Μπερί]]. Τα έργα του δούκα περιείχαν όλες τις τάσεις της εποχής όπως τον Φλαμανδικό ρεαλισμό, την Παριζιάνικη λεπτότητα και την Ιταλική ζωγραφική.<ref>Strayer, J. R. (1982). Dictionary of the middle ages. New York: Scribner</ref> Για να καταφέρει να τα δημιουργήσει φορολόγισε βαριά τα κτήματα του και πέθανε χρεωμένος στο [[Παρίσι]] (1416).
==Πρόγονοι==
Γραμμή 55 ⟶ 62 :
{{ahnentafel bottom}}
==
<references />
==Πηγές==
*Emmerson, Richard K. (2013). Key Figures in Medieval Europe: An Encyclopedia
*John, Duke of Berry, Richard C. Famiglietti, Medieval France: An Encyclopedia, ed. William W. Kibler, (Routledge, 1995)
*Joni M. Hand, Women, Manuscripts and Identity in Northern Europe, 1350–1550, (Ashgate, 2013)
*Strayer, J. R. (1982). Dictionary of the middle ages. New York: Scribner
{{commonscat}}
| |||