Χρήστης:Apostolos Petros/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
||
Γραμμή 27:
Οι Aγγλοσάξονες ήταν ένα μείγμα εισβολέων, μεταναστών και πολιτισμένων ιθαγενών. Ακόμα και πριν από την απόσυρση των Ρωμαίων, υπήρχαν γερμανοί στη Βρετανία που είχαν τοποθετηθεί εκεί ως [[φοιδεράτοι]]. Η μετανάστευση συνεχίστηκε με την αποχώρηση του ρωμαϊκού στρατού, όταν στρατολογήθηκαν Αγγλοσάξονες για να υπερασπιστούν τη Βρετανία, όπως επίσης και κατά την περίοδο της αγγλοσαξονικής πρώτης εξέγερσης του [[442]].<ref>{{Cite book|title=The English settlements|first=John Nowell Linton|last=Myres|publisher=Oxford University Press|isbn=0-19-282235-7|year=1989|location=Oxford [England]|page=104|url=https://www.worldcat.org/oclc/18681932|id=18681932|quote=}}</ref> Εγκαταστάθηκαν σε μικρές ομάδες που κάλυπταν μια χούφτα ευρέως διασκορπισμένων τοπικών κοινοτήτων,<ref>{{Cite book|title=The inheritance of Rome : illuminating the Dark Ages, 400-1000|first=Chris|last=Wickham|publisher=Penguin Books|isbn=978-0-14-311742-1|year=2010|location=[[Νέα Υόρκη]]|page=157|url=https://www.worldcat.org/oclc/468975249|id=468975249|quote=}}</ref> και έφεραν από τις πατρίδες τους τις παραδόσεις των προγόνων τους.<ref>Richards, Julian. "Stories from the Dark Earth: Meet the Ancestors Revisited" Episode 4 BBC 2013</ref> Υπάρχουν αναφορές στην αγγλοσαξονική ποίηση, συμπεριλαμβανομένου του [[Μπέογουλφ (έπος)|''Μπέογουλφ'']], που δείχνουν κάποια αλληλεπίδραση μεταξύ ειδωλολατρικών και χριστιανικών πρακτικών και αξιών. Υπάρχουν αρκετά στοιχεία από τον Γκίλντας (Βρετανός [[μοναχός]] του [[6ος αιώνας|6ου αιώνα]]) αλλά και από αλλού, ότι είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι επιβίωσε κάποια συνεχιζόμενη μορφή χριστιανισμού. Οι [[Αγγλοσάξονες]] ανέλαβαν τον έλεγχο του [[Σάσσεξ]], του [[Κεντ]], της Ανατολικής Αγγλίας και τμήματος του [[Γιόρκσιρ|Γιορκσάιαρ]]. ενώ οι Δυτικοί Σάξονες ίδρυσαν ένα βασίλειο στο Χάμπσαϊρ υπό τον [[Κέρντικ]], γύρω στο [[520]].<ref>Whinder, R., "Christianity in Britain before St Augustine", Catholic History Society 2008</ref>
== Κεντ ==
{{Κύριο|Αυγουστίνος του Κάντερμπερι|}}
Στα τέλη του 6ου αιώνα ο πιο ισχυρός κυβερνήτης στην Αγγλία ήταν ο [[Εθελβέρτος]] του Κεντ, του οποίου τα εδάφη εκτείνονταν βόρεια στον ποταμό Χάμπερ. Παντρεύτηκε μια [[Φράγκοι|Φραγκική]] πριγκίπισσα, την Μπέρθα του Παρισιού, την κόρη του Χαριβέρτου Α´. Υπήρχαν ισχυρές εμπορικές συνδέσεις μεταξύ Κεντ και Φράγκων. Ο γάμος συμφωνήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα της επιτρεπόταν να ασκήσει τη θρησκεία της.<ref>{{Cite web|url=https://www.ccel.org/ccel/wace/biodict.html?term=Bertha,%20wife%20of%20Ethelbert,%20king%20of%20Kent|title=Henry Wace: Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century A.D., with an Account of the Principal Sects and Heresies. - Christian Classics Ethereal Library|website=www.ccel.org|accessdate=2021-01-05}}</ref> Έφερε τον ιερέα της, τον Λιουχάρδο, μαζί της στην Αγγλία. Μια πρώην ρωμαϊκή εκκλησία αποκαταστάθηκε για την Μπέρθα λίγο έξω από την πόλη του [[Κάντερμπερι]]. Μαζί στο [[Κάντερμπερι]], αποκατέστησαν μια εκκλησία που χρονολογείται από τους ρωμαϊκούς χρόνους - πιθανώς η σημερινή εκκλησία του [[Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, Κάντερμπερι|Αγίου Μαρτίνου]].<ref>Hindley ''Brief History of the Anglo-Saxons'' σελ. 33–36</ref>
=== Γρηγοριανή αποστολή ===
Το [[595]], ο [[Πάπας Γρηγόριος Α΄]] έστειλε τον [[Αυγουστίνος του Κάντερμπερι|Αυγουστίνο]], [[Ηγούμενος|ηγούμενο]] του μοναστηριού του Αγίου Ανδρέα στη [[Ρώμη]], για να ηγηθεί της αποστολής στο Κεντ.<ref>{{Cite book|title=Anglo-Saxon England|first=Frank Merry|last=Stenton|publisher=Oxford University Press|isbn=0-19-280139-2|year=1971|edition=3η|location=[[Οξφόρδη]]|page=104|url=https://www.worldcat.org/oclc/48092348|id=48092348|quote=}}</ref> Ο Αυγουστίνος, έφτασε στην [[Νήσος του Θάνετ|Νήσο του Θάνετ]] το 597 και ίδρυσε τη βάση του στην κύρια πόλη του Κάντερμπερι.<ref>{{Cite book|title=Canterbury: 2000 years of history|first=Marjorie|last=Lyle|publisher=Tempus|isbn=0-7524-1948-X|year=2002|edition=Αναθεωρημένη|location=Stroud, Gloucestershire|page=48|url=https://www.worldcat.org/oclc/48417535|id=48417535|quote=}}</ref> Ο Εθελβέρτος μετατράπηκε σε χριστιανός λίγο πριν το [[601]]. Ακολούθησαν επίσης και άλλες μετατροπές. Τον επόμενο χρόνο, ο Αυγουστίνος, ίδρυσε τη Μονή των Αγίων [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρου]] και [[Απόστολος Παύλος|Παύλου]]. Μετά το θάνατο του Αυγουστίνου το [[604]], το μοναστήρι πήρε το όνομά του και τελικά έγινε ιεραποστολική σχολή.<ref>{{Cite web|url=http://anglicanhistory.org/england/sac/maclear1888/01.html|title=S. Augustine's, Canterbury: Its Rise, Ruin and Restoration, by G. F. Maclear (1888)|website=anglicanhistory.org|accessdate=2021-01-05}}</ref>
Το Λονδίνο ήταν μέρος του [[Βασίλειο του Έσσεξ|βασιλείου του Έσσεξ]], το οποίο κυβερνούσε ο ανιψιός του Εθελβέρτου [[Σαεβέρτος του Έσσεξ]], ο οποίος μετατράπηκε σε χριστιανός το [[604]], όπως έγινε και με τον Ρεδουάλδο της Ανατολικής Αγγλίας, αν και ο Ρεδουάλδος διατήρησε επίσης έναν βωμό από τους παλιούς θεούς.<ref>{{Cite book|title=Suffolk in Anglo-Saxon times|first=|last=Plunkett, Steven J.|publisher=Tempus|isbn=0-7524-3139-0|year=|date=2005|location=Stroud, Gloucestershire|page=75|url=https://www.worldcat.org/oclc/62177123|id=62177123|quote=}}</ref> Το 601 ο Πάπας Γρηγόριος έστειλε επιπλέον ιεραπόστολους για να βοηθήσει τον Αυγουστίνο. Ανάμεσά τους ήταν ο μοναχός Μέλιτος. Ο Γρηγόριος έγραψε μία επιστολή προς τον Μέλιτο, συμβουλεύοντάς τον να εκχριστιανίσει τους τοπικούς ναούς και ζήτησε από τον Αυγουστίνο να εκχριστιανίσει όλες τις τοπικές ειδωλολατρικές πρακτικές (τελετές αφοσίωσης ή γιορτές μαρτύρων) προκειμένου να διευκολυνθεί η μετάβαση στον Χριστιανισμό. Το [[604]] ο Αυγουστίνος έχρισε τον Μέλιτο ως Επίσκοπο των Ανατολικών Σαξόνων. Δημιούργησε την επισκοπή του στο Λονδίνο σε μια εκκλησία που πιθανότατα ιδρύθηκε από τον Εθελβέρτο, παρά τον Σαεβέρτο.<ref>Brooks, N. P. (2004). "Mellitus (d. 624)". ''Oxford Dictionary of National Biography'' (October 2005 revised ed.). Oxford University Press</ref> Ένας άλλος από τους συνεργάτες του Αυγουστίνου ήταν ο Ιούστος για τον οποίο ο Εθελβέρτος έχτισε μια εκκλησία κοντά στο [[Ρότσεστερ (Αγγλία)|Ρότσεστερ]] του Κεντ. Μετά τον θάνατο του Αυγουστίνου γύρω στο 604, τον διαδέχθηκε ως [[αρχιεπίσκοπος]], ο Λόρενς του [[Κάντερμπερι]], μέλος της αρχικής αποστολής.<ref>{{Cite book|title=The earliest English kings|first=D. P.|last=Kirby|publisher=Routledge|isbn=0-415-09086-5|year=1992|location=[[Λονδίνο]]|page=37|url=https://www.worldcat.org/oclc/32434416|id=32434416|quote=}}</ref>
== Παραπομπές ==
| |||