Προεδρικό Μέγαρο (Αθήνα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
 
== Ιστορία ==
Το 1868, με αφορμή τη γέννηση του διαδόχου [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]], γιου του Βασιλιά [[Γεώργιος Α' της Ελλάδας|Γεωργίου Α΄]], αποφασίστηκε να κατασκευαστεί ένα ξεχωριστό ανάκτορο διαδόχου. Είκοσι χρόνια αργότερα το κράτος ανέθεσε την κατασκευή του στον [[Ερνστ Τσίλλερ|Ερνέστο Τσίλλερ]], μετά τους γάμους του Κωνσταντίνου με την Πριγκίπισσα [[Σοφία της Ελλάδας|Σοφία]] της [[Πρωσία]]ς. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1891 και ολοκληρώθηκαν έξι χρόνια αργότερα, το 1897.
 
Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1909, πυρκαγιά κατέστρεψε μεγάλο μέρος των [[Παλαιά Ανάκτορα|παλαιών ανακτόρων]] που διέμενε ο Γεώργιος Α΄, δηλαδή της σημερινής Βουλής και έτσι το κτίριο χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά ως τόπος κατοικίας από τη βασιλική οικογένεια. Επίσημη βασιλική κατοικία έγινε μόλις το 1913 μετά τη δολοφονία του Γεωργίου Α΄ και την άνοδο του Κωνσταντίνου στο θρόνο.
Γραμμή 36:
Το 1909 προστέθηκε στο κτίριο αίθουσα χορού (σημερινή αίθουσα διαπιστευτηρίων) μιας και στην αρχή δεν προοριζόταν ως επίσημη βασιλική κατοικία. Ως χώρος υποδοχής μέχρι τότε ήταν το σαλόνι του 2ου ορόφου.
 
Η δεύτερη προσθήκη έγινε το 1962, με την ευκαιρία του γάμου της [[Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας|πριγκίπισσας Σοφίας]] (κόρη του βασιλιά [[Παύλος Α΄των Ελλήνων|Παύλου]] και της βασίλισσας [[Φρειδερίκη της Ελλάδας|Φρειδερίκης]]) και του πρίγκιπα [[Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας|Χουάν Κάρλος]] της Ισπανίας. Τότε κατασκευάστηκε μεγαλύτερη αίθουσα δεξιώσεων. Tα σχέδια της επέκτασης ήσανήταν του πολ. μηχανικού Aλέξανδρου Μπαλτατζή, της αρχιτέκτονος Μαρίας Δημητριάδου-Λουκάκου και του σκηνογράφου Kλεόβουλου Κλώνη.
 
==Κήποι==
Ο κήπος του Προεδρικού Μεγάρου καταλαμβάνει έκταση περίπου 25.000 τετραγωνικών μέτρων και αποτελεί έναν παράδεισο οξυγόνου στο κέντρο της Αθήνας. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, αυτή η περιοχή, λόγω του γόνιμου της εδάφους, ήταν ο λαχανόκηπος των Ανακτόρων.
 
Μετά την κατασκευή του μεγάρου το 1897 και την χάραξη της [[Οδός Ηρώδου Αττικού|οδού Ηρώδου Αττικού]], η περιοχή που περιέκλειε τα Βασιλικά Ανάκτορα μετατράπηκε σε έναν μεγάλο διακοσμητικό κήπο. Αυτό το σχέδιο φαίνεται πως έγινε από το τεχνικό γραφείο του Τσίλλερ. Η επιλογή όμως των κατάλληλων φυτών, όμως, έγινε κατά πάσα πιθανότητα από κάποιον Έλληνα ειδικό, μιας και τα περισσότερα δέντρα είναι εγχώριας προέλευσης.
 
Από την έναρξη λειτουργίας, ο κήπος είχε χωριστεί σε δύο μεγάλα τμήματα εξ' αιτίας της κλίσης του εδάφους. Το κτίριο βρίσκεται στο ανώτερο μέρος.
 
Ο σχεδιασμός του κήπου, στο μπροστινό μέρος του κτιρίου ήταν παρόμοιαπαρόμοιος με άλλα νεοκλασικά κτίρια της χρονικής περιόδου ([[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημία]], [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο]] και [[Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος|Βιβλιοθήκη Αθηνών]]). Ο κήπος ακολουθεί ένα σχετικά άκαμπτο σχέδιο Γαλλικού τύπου, με συμμετρικά κομμάτια χλοοτάπητα και εποχιακών φυτών. Η δομή της σύνθεσης καθώς πλησιάζουμε στην οδό Ηρώδου Αττικού εξαλείφεται με [[Κυπαρίσσι|κυπαρίσσια]], [[Φιλύρα (φυτό)|φλαμουριές]], [[Φοίνικας (φυτό)|φοίνικες]] και με αιωνόβια [[Πλάτανος|πλατάνια]].
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==