Ενλίλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
προσθήκη επικεφαλίδας παραπομπών |
Προσθήκη |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ενλίλ,''' στους αρχαίους [[Μεσοποταμιακή μυθολογία|σουμεριακούς και βαβυλωνιακούς μύθους]], είναι ο θεός των ανέμων και των καταιγίδων. Ο Ενλίλ είναι ο επιφανέστερος του πάνθεου των λαών της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]] και μερικές φορές αναφέρεται ως ''Κουρ-Γκαλ'', που σημαίνει ''μεγάλο βουνό''. Γεννήθηκε από την ένωση του ουρανού και της γης, του [[Άνου]] και της [[Κι]]. Έτσι τους χώρισε μεταξύ τους κι απέκτησε το δικό του κομμάτι, τη γη.<ref name=":0">Kramer 1944</ref><ref name=":1">Leick 1991</ref>
Σύζυγός του είναι η [[Νινλίλ]], με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά: το [[Νάννα (Σουμέριοι)|Νάννα]], το [[Νεργκάλ]], το [[Νινούρτα]] (ή Νινγκίρσου) και τη [[Νισάμπα]]. Ο Ενλίλ έχει στην κατοχή του τις [[Πινακίδες του Πεπρωμένου]], έχοντας έτσι εξουσία σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιες φορές είναι στοργικός προς την ανθρωπότητα, αλλά μπορεί να γίνει μοχθηρός και να τιμωρήσει τους ανθρώπους, όπως τότε που έστειλε το μεγάλο κατακλυσμό που αφάνισε όλους τους ανθρώπους από προσώπου γης, εκτός από τον [[Ουτναπιστίμ]].<ref name=":1" /><ref>Black and Green 1992</ref><ref name=":2">Dalley 1989</ref>
Ο Ενλίλ απεικονίζεται να φοράει ένα στέμμα με κέρατα, σύμβολο της εξουσίας του, ενώ ο πιο μεγαλοπρεπής ναός του βρισκόταν στην πόλη [[Νιπούρ]], της οποίας ήταν και προστάτης θεός.<ref name=":1" /><ref name=":0" />
Το κυριότερο ιερό του είναι το Ι-κούρ (E-kur) στην πόλη Νιππούρ. Υπήρχαν όμως και άλλοι σημαντικοί ναοί στους οποίους λατρευόταν, όπως στην Ασσούρ, στην [[Βαβυλώνα]] και στην [[Ουρούκ|Ούρουκ]]. Το Κουρ-Γκαλ, που ήταν ένα από τα επίθετα που τον συνόδευαν, του προσδίδει ιδιότητες ως θεό του καιρού τις οποίες είχε και ο πατέρας του, [[Άνου]], για αυτό τον ονομάζουν και θεό της καταιγίδας.<ref name=":1" />
Σύμφωνα με την [[Μεσοποταμιακή μυθολογία|μυθολογία]], ο [[Ανζού (μυθολογία)|Ανζού]], που ήταν μία τερατόμορφη φτερωτή θεότητα με σώμα πτηνού και κεφαλή λιονταριού, ξεγέλασε τον Ενλίλ και του έκλεψε τις Πινακίδες του Πεπρωμένου. Ο γιος του Ενλίλ, ο [[Νινουρτά]], ήταν αυτός που κυνήγησε τον Ανζού για να πάρει πίσω τις κλεμμένες πινακίδες.<ref name=":2" /><ref name=":1" />
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
| |||