Μαρία του Μπερί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
 
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Μαρία του Μπερί''', γαλλ.([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Marie'', (π.περί το [[1375]] - Ιούνιος [[1434]]) από τον [[Οίκος των Βαλουά|Οίκο των Βαλουά]] ήταν ιδίω δικαιώματι (suo jure) δούκισσα του Ωβέρν και κόμισσα του Μονπανσιέ ([[1416]] - [[1434]]). Με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Μπουρμπόν. Ήταν η δεύτερη κόρη τού [[Ιωάννης του Μπερί|Ιωάννη, δούκα του Μπερρύ & Ωβέρν]] και κόμη του Πουατιέ & Μονπανσιέ και της [[Ιωάννα του Αρμανιάκ|Ιωάννας]], κόρης τού [[Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ|Ιωάννη Α΄, κόμη του Αρμανιάκ]].<ref>Autrand 2000</ref><ref>Froissart & Brereton 1968, σ. 439</ref> Είχε μέσω του πατέρα της μιά τεράστια συλλογή από κειμήλια και βιβλιοθήκες, ήταν δισέγγονη του βασιλιά της Γαλλίας [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννη του Αγαθού]]. Τα αδέλφια της ήταν η [[Μπόννη του Μπερρύ]], ο [[Ιωάννης του Μονπανσιέ]], ο Κάρολος και ο Λουδοβίκος. Παντρεύτηκε 3 φορές, διετέλεσε αντιβασίλισσα στο Δουκάτο του Μπουρμπόν από την εποχή που ο τρίτος της σύζυγος [[Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν]] αιχμαλωτίστηκε στη ν [[Μάχη του Αζενκούρ]] (1415).
 
==Πρώτος γάμος==
==Βιογραφία==
Ήταν η δεύτερη κόρη τού [[Ιωάννης του Μπερί|Ιωάννη]] δούκα του Μπερρύ & Ωβέρν και κόμη του Πουατιέ & Μονπανσιέ και της [[Ιωάννα του Αρμανιάκ|Ιωάννας]], κόρης τού [[Ιωάννης Α΄ του Αρμανιάκ|Ιωάννη Α΄]] κόμη του Αρμανιάκ.
 
Ο πρώτος σύζυγος της ήταν ο [[Λουδοβίκος Γ΄ του Σατιγιόν]], η Μαρία τον παντρεύτηκε σε ηλικία 11 ετών στον Καθεδρικό ναό της Σαιντ-Ετιέν στο [[Μπουρζ]] (29 Μαίου 1386).<ref>Froissart & Brereton 1968, σ. 439</ref> Ο πατέρας της έδωσε μια τεράστια προίκα που έφτανε τα 70.000 [[Φράγκο (νόμισμα)|Φράγκα]], στον γαμπρό του Λουδοβίκο έδωσε την κομητεία του Ντυνουά.<ref>Autrand 2000</ref> Τον γάμο συμφώνησαν (1384) ο πατέρας της Ιωάννης του Μπερί και ο μελλοντικός πεθερός της [[Γκυ Β΄ του Μπλουά]], ''"ένας δούκας θα την ντύσει στο κρεβάτι και ένας κόμης θα της βάλει τα κοσμήματα"''. Οι πολυτελείς τελετές και οι γιορτές που ακολούθησαν περιγράφονται στα Χρονικά του [[Ζαν Φρουασάρ]].<ref>Froissart & Brereton 1968</ref>
Κυβέρνησε το Μπουρμπόν ως επίτροπος, όταν ο τρίτος σύζυγός της Ιωάννης Α΄ δούκας του Μπουρμπόν φυλακίστηκε στην Αγγλία, όταν είχε αιχμαλωτιστεί μετά την ήττα του Αζινκούρ το 1415. Ελευθερώθηκε το 1434.
 
==Κόμισσα του Ε==
 
Δεν απέκτησαν παιδιά και ο Λουδοβίκος πέθανε πρόωρα (15 Ιουλίου 1391), η Μαρία συμφώνησε να παντρευτεί σε δεύτερο γάμο τον [[Φίλιππος του Αρτουά του Ε|Φίλιππο του E]] (27 Ιανουαρίου 1393). Ο γάμος έγινε τον επόμενο μήνα στο [[Παλάτι του Λούβρου]], ο [[Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας]] πλήρωσε όλες τις εορταστικές εκδηλώσεις ενώ ο πατέρας της έδωσε στην Μαρία άλλη μια τεράστια προίκα 70.000 φράγκων. Απέκτησαν δύο κόρες και ο βασιλιάς διόρισε τον δεύτερο σύζυγο της Κοντόσταυλο της Γαλλίας. Ο Φίλιππος του Ε πήγε σε Σταυροφορία κατά των Οθωμανών με τον φίλο του Στρατάρχη της Γαλλίας [[Ζαν Β΄ Λε Μενγκρ]], αιχμαλωτίστηκε στην καταστροφική μάχη της Νικόπολης (25 Σεπτεμβρίου 1396), πέθανε λίγους μήνες αργότερα σε φυλακή στην [[Τουρκία]].<ref>Reynaud 1905, σσ. 11-12</ref> Η σωρός του Φιλίππου μεταφέρθηκε στην γενέτειρα του [[Ε (πόλη)|Ε]] όπου έγινε η ταφή του, η Μαρία έδωσε 100 δολλάρια ετησίως στην Κολλεγιακή εκκλησία Νότρ-Νταμ-ε-Σαίντ-Λωράν να τελεί μνημόσυνο στην μνήμη του κάθε 17 Ιουνίου.<ref>Recueil des historiens des Gaules et de la France,Τόμος. 23 (1894) σ. 450</ref> Ο μεγαλύτερος γιος τους Φίλιππος πέθανε την ίδια χρονιά (23 Δεκεμβρίου 1396) και τάφηκε στην Ε μαζί με τον πατέρα του.<ref>Cawley 2011</ref> Η Μαρία διόρισε την κουνιάδα της Ιωάννα του Τουάρ κηδεμόνα στα τρία παιδιά της που είχαν επιζήσει με τον Φίλιππο : [[Κάρολος του Αρτουά του Ε]], [[Μπόννη του Αρτουά]] και Αικατερίνη. Ο Κάρολος διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία τριών ετών σαν κόμης του Ε. Τα έσοδα που ανήκαν στον ίδιο διαχειρίστηκαν η Μαρία, ο πατέρας της και ο θείος της [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας]].<ref>Autrand 2000</ref>
 
==Δούκισσα του Μπουρμπόν==
 
Η Μαρία παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο τον [[Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν|Ιωάννη Α΄, δούκα του Μπουρμπόν]] στα βασιλικά ανάκτορα των Παρισίων (21 Ιουνίου 1401). Η συμφωνία ανάμεσα στις δύο οικογένειες για τον γάμο υπεγράφη στο Παρίσι (27 Μαίου 1400).<ref>Anselme 1700, σ. 137</ref><ref>Autrand 2000</ref> Με τον τρίτο σύζυγο της απέκτησε τρία παιδιά.<ref>Cawley 2011b</ref> Ο Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν διορίστηκε Γενικός Καγκελάριος της Γαλλίας (18 Μαρτίου 1408) και διαδέχθηκε τον πατέρα του σαν δούκας του Μπουρμπόν (19 Αυγούστου 1410). Ο πατέρας της Μαρίας είχε πειστεί από τον βασιλιά Κάρολο ΣΤ΄ να μην πολεμήσει στην [[Μάχη του Αζενκούρ]] (25 Οκτωβρίου 1415), ο ίδιος ωστόσο πολέμησε, αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε από τους Άγγλους μέχρι το τέλος της ζωής του.
 
Η Μαρία πολλοί πιστεύουν ότι απεικονίζεται σε μία ή δύο μικρογραφίες στην δημοφιλή συλλογή [[Οι Πολύ Πλούσιες Ώρες του Δούκα του Μπερί]], δημιουργήθηκε για τον πατέρα της την εποχή που πέθαιναν οι γιοι του. Στην απεικόνιση του Απριλίου φαίνεται ένα νεαρό ζεύγος να υπογράφει τον γάμο τους, η συγγραφέας Πατρίσια Στίρνμαν (γεν. το 1945) πιστεύει ότι απεικονίζει την συμφωνία ανάμεσα στην Μαρία και τον Ιωάννη Α΄ του Μπουρμπόν (1401).<ref>Stirnemann & Villela-Petit 2004, σσ. 40–43</ref> Ο Ραυμόνδος Καζέλλες αντίθετα πιστεύει ότι δημιουργήθηκε μετά το 1410 και απεικονίζει την συμφωνία για τον γάμο ανάμεσα στην ανεψιά της Μαρίας [[Μπόννη του Αρμανιάκ]] με τον [[Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης|Κάρολο Α΄ της Ορλεάνης]] (1411).<ref>Cazelles & Rathofer 2001, σ. 26</ref> Οι λεπτομέρεις σχετικά με την απεικόνιση του Μαίου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι παριστάνει πρόσωπα που ανήκαν στον Οίκο του Μπουρμπόν.<ref>Hablot 2001, σσ. 91–103</ref> Η Πατρίσια Στίρνμαν και ο Ραυμόνδος Καζέλλες συμφωνούν ότι η γυναίκα πάνω στο άσπρο άλογο που φοράει ένα μεγάλο άσπρο κάλυμμα στο κεφάλι ήταν η Μαρία την εποχή του γάμου της (21 Ιουνίου 1401). Οι δύο ιστορικοί διαφωνούν σχετικά με το εάν ο άντρας που την συνόδευε ήταν ο Ιωάννης του Μπουρμπόν.<ref>Stirnemann & Villela-Petit 2004, σσ. 40–43</ref><ref>Cazelles & Rathofer 2001, σ. 26</ref> Τα κτίρια που φαίνονται στο βάθος δεν έχουν διευκρινιστεί αλλά πολλοί πιστεύουν ότι ήταν το Θέατρο του Σατελέ, το [[Κονσιερζερί]] ο Πύργος του Ρολογιού του Παλατιού της Πόλης των Παρισίων και τα βασιλικά ανάκτορα στα οποία έγινε ο γάμος της Μαρίας.<ref>Papertiant 1952, σσ. 52-58</ref>
 
==Οικογένεια==
 
Παντρεύτηκε πρώτα τον [[Λουδοβίκος Γ΄ του Σατιγιόν|Λουδοβίκο Γ΄ των Σατιγιόν]] κόμη του Ντυνουά· δεν απέκτησαν απογόνους και ο Λουδοβίκος Γ΄ απεβίωσε το 1391.
 
Έπειτα έκανε 2ο γάμο με τον [[Φίλιππος του Αρτουά του Ε|Φίλιππο των Αρτουά]] κόμη του Ε και είχε τέκνα:
* [[Κάρολος του Αρτουά του Ε|Κάρολος]] π.1394-1472, κόμης του Ε.
* Μπόννη 1396-1425, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ|Φίλιππο Β΄]] κόμη του Νεβέρ και μετά τον ανιψιό του [[Φίλιππος Γ΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο Γ΄ των Βαλουά]] δούκα της Βουργουνδίας.
* Αικατερίνη 1397-1422;, παντρεύτηκε τον Ιωάννη των Βουρβόνων, κύριο του Καρανσύ.
 
* [[Κάρολος του Αρτουά του Ε|Κάρολος]] π.1394-1472, κόμης του Ε.
Ο Φίλιππος απεβίωσε το 1397 και η Μαρία έκανε 3ο γάμο με τον [[Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν|Ιωάννη Α΄]] δούκα του Μπουρμπόν και είχε τέκνα:
* Μπόννη 1396-1425, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ|Φίλιππο Β΄]] κόμη του Νεβέρ και μετά τον ανιψιό του [[Φίλιππος Γ΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο Γ΄ των Βαλουά]] δούκα της Βουργουνδίας.
* [[Κάρολος Α΄ του Μπουρμπόν|Κάρολος Α΄]] 1401-1456, δούκας του Μπουρμπόν.
* Αικατερίνη 1397-1422;, παντρεύτηκε τον Ιωάννη των Βουρβόνων, κύριο του Καρανσύ.
* Λουδοβίκος 1403-1412, κόμης του Φορέζ.
 
* [[Λουδοβίκος Α΄ του Μονπανσιέ|Λουδοβίκος Α΄]] 1405-1486, κόμης του Μονπανσιέ.
Ο Φίλιππος απεβίωσε το 1397 και η Μαρία έκανε 3ο γάμο με τον [[Ιωάννης Α΄ του Μπουρμπόν|Ιωάννη Α΄]], δούκα του Μπουρμπόν]] και είχε τέκνα:
* [[Κάρολος Α΄ του Μπουρμπόν|Κάρολος Α΄]] 1401-1456, δούκας του Μπουρμπόν.
* Λουδοβίκος 1403-1412, κόμης του Φορέζ.
* [[Λουδοβίκος Α΄ του Μονπανσιέ|Λουδοβίκος Α΄]] 1405-1486, κόμης του Μονπανσιέ.
 
==Παραπομπές==
 
<references />
 
==Πηγές==
* Anselme, Père (1700). Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France (in French). 3. Paris. p. 137.
* Autrand, Françoise (2000). Jean de Berry (in French). Paris: Fayard. ISBN 9782213648156.
* Beaune, Colette; Lequain, Élodie (2007). "Marie de Berry et les livres". In Legaré, Anne-Marie (ed.). Livres et lectures de femmes en Europe entre Moyen Âge et Renaissance (in French). Turnhout: Brepols. pp. 49–66.
 
* Anselme, PèrePere (1700). Histoire généalogiquegenealogique et chronologique de la maison royale de France (in French). 3. Paris. p. 137.
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Marie, Duchess of Auvergne}}
* Autrand, FrançoiseFrancoise (2000). Jean de Berry (in French). Paris: Fayard. ISBN 9782213648156.
* Beaune, Colette; Lequain, ÉlodieElodie (2007). "Marie de Berry et les livres". In LegaréLegare, Anne-Marie (ed.). Livres et lectures de femmes en Europe entre Moyen ÂgeAge et Renaissance (in French). Turnhout: Brepols. pp. 49–66.
 
{{Authority control}}
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Marie, Duchess of Auvergne}}
 
[[Κατηγορία:Οίκος των Βαλουά]]