Καυνάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στα γραπτά κείμενα της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]] μαρτυρείται ότι η κτηνοτροφία των [[Αιγοπρόβατα|αιγοπροβάτων]] αποτελούσε μία πολύ σημαντική πηγή εσόδων στην περιοχή της [[Ουρ]], ενώ από τις ίδιες πηγές είναι εμφανές ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε μία οργανωμένη και ακμάζουσα παραγωγή υφασμάτων κατά την ύστερη 3η χιλιετία π.Χ. Κείμενα αναφέρουν εξαγωγές υφασμάτων από την Ουρ που βρισκόταν στο νοτιότερο άκρο του σημερινού [[Ιράκ]], στο [[Ντιλμούν]] στον [[Περσικός Κόλπος|Περσικό κόλπο]]. Η βιομηχανία αυτή βασιζόταν στο [[μαλλί]] των αιγοπροβάτων που οι [[Σουμέριοι]] αγρότες εκμεταλλευόταν συντηρώντας μεγάλα κοπάδια σε απέραντους βοσκότοπους τα οποία δεν ανήκουνανήκαν στους ίδιους αλλά στο ιερό των θεών [[Σιν (μυθολογία)|Νάννα]] και [[Νινγκάλ|Νίνγκαλ]] που ουσιαστικά ελεγχόταν από τον βασιλιά και τους αξιωματούχους του. Οι κτηνοτρόφοι ήταν υποχρεωμένοι να παραδίδουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα μία συγκεκριμένή ποσότητα μαλλιού στο ναό, ενώ όταν αυτό δεν ήταν δυνατό, όφειλαν να αποζημιώνουν το ναό με ασήμι αντί μαλλιού. Από τις [[Σφηνοειδής γραφή|πήλινες πινακίδες]] συμπεραίνεται επίσης ότι ελάχιστος αριθμός αιγοπροβάτων σφαγιαζόταν για την ευρεία κατανάλωση κρέατος, ενώ τα ζώα αυτά αποτελούσαν για το κρέας τους προσφορές προς τους θεούς και για ειδικές γιορτές που ο βασιλιάς οργάνωνε για τους πολίτες του.<ref>Mieroop, Marc Van De (1993). "Sheep and Goat Herding according to the Old Babylonian Texts from Ur”. Bulletin on Sumerian Agriculture 7 (1993): 161-182.</ref>