Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1935: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[23 Οκτωβρίου]] [[1935]], δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, (ΦΕΚ Α 489/ 1935), ο Αναγκαστικός Νόμος '''«περί εκτοπίσεως ατόμων αποπειρωμένων να προκαλέσωσι διατάραξη της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας και της ησυχίας της Χώρας»''', με τον οποίο άνοιξε ο δρόμος για την δημιουργία [[Τόποι εξορίας στην Ελλάδα|τόπων εξορίας]] των αντιφρονούντων (κυρίως κομμουνιστών) τις επόμενες δεκαετίες. Αρμόδιοι υπουργοί για την εκτέλεση του νόμου αυτού, καθίσταντο οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, οι οποίοι είτε ύστερα από πρόταση της Αστυνομίας ή και αυτεπαγγέλτως και έπειτα από κοινή απόφαση, μπορούσαν να εκτοπίσουν κάθε άτομο το οποίο είτε δια λόγου είτε δια έργου είτε δια εικόνων ή και με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, αποσκοπούσε στο να προκαλέσει την διατάραξη της δημόσιας τάξεως ή την προτροπή των πολιτών σε εξέγερση κατά των νόμων και του ίδιου του Κράτους. Οι αποφάσεις στέλνονταν από τα αρμόδια υπουργεία στις κατά τόπους αστυνομικές αρχές και εκτελούνταν αμέσως, χωρίς να προβλέπεται οποιοδήποτε ένδικο μέσο εναντίον τους.

 

[[File:King George II of Greece and regent Kondylis.jpg|thumb|left|Ο Γ. Κονδύλης και ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄, την ημέρα άφιξης του τελευταίου στην Ελλάδα (25 Νοεμβρίου 1935)]]

Στις [[25 Νοεμβρίου]] [[1935]] ο βασιλιάς [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεώργιος Β΄]] και ο [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|διάδοχος Παύλος]], καθώς και αρκετά μέλη της βασιλικής οικογένειας, αποβιβάζονται στο Φάληρο, όπου γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό. Την ίδια ημέρα, δημοσιεύεται το πρώτο - ύστερα από δώδεκα χρόνια διάγγελμά του - στο οποίο εκφράζει εκτός από την ικανοποίησή του για την επιστροφή του στο θρόνο, και την πεποίηση ότι υπό την Βασιλεία του, η Ελλάδα θα γνωρίσει και πάλι ένδοξες στιγμές. <ref>ΦΕΚ Α 602/ 1935 </ref>