Χρήστης:Apostolos Petros/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Σύνοδος του Ουίτμπι (664) ==

Στις αρχές της δεκαετίας του 660, ο νησιωτικός χριστιανισμός που έλαβε από τους μοναχούς της [[Αϊόνα|Αϊόνας]] ήταν τυπικός στα βόρεια και στα δυτικά, ενώ η ρωμαϊκή παράδοση που έφερε ο [[Αυγουστίνος του Κάντερμπερι|Αυγουστίνος]] ήταν η πρακτική στο νότο. Στο Νορθρουμβιανό δικαστήριο, ο βασιλιάς Οσιού ακολούθησε την παράδοση των ιεραποστολικών μοναχών από την Αϊόνα, ενώ η βασίλισσα Ίενφλεντ, που είχε ανατραφεί στο Κεντ, ακολούθησε τη ρωμαϊκή παράδοση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το ένα μέρος του βασιλείου θα γιόρταζε το [[Πάσχα]], ενώ το άλλο εξακολουθούσε να τιμάει τη [[Μεγάλη Τεσσαρακοστή|Σαρακοστή]]. Εκείνη την εποχή, το Κεντ, το [[Έσσεξ]] και η Ανατολική Αγγλία ακολουθούσαν τη ρωμαϊκή πρακτική. Ο μεγαλύτερος γιος του Οσιού, ο [[Άλφριθ]], γιος της Ρίμμελθ (ή Ράινφελθ) του Ρέγκεντ, φαίνεται να υποστήριξε τη ρωμαϊκή πρακτική. Ο [[Κενβάλ του Ουέσσεξ]] πρότεινε τον Ουίλφριντ, έναν Βορειοδυτικό ιερέα που είχε πρόσφατα επιστρέψει από τη Ρώμη,<ref>Mayr-Harting, Henry. The Coming of Christianity to Anglo-Saxon England, 3rd edition (London: B. T. Batsford Ltd, 1991) σελ. 107. ISBN 9780271038513</ref> στον Άλφριθ ως κληρικό που γνώριζε τα ρωμαϊκά έθιμα και τη λειτουργία.<ref>{{Cite book|title=The earliest English kings|first=D. P.|last=Kirby|publisher=Routledge|isbn=0-203-17014-8|year=2000|edition=Rev.|location=Λονδίνο|page=87|url=https://www.worldcat.org/oclc/48139750|id=48139750|quote=}}</ref> Ο Άλφριθ έστειλε τον Ουίλφριντ σε ένα μοναστήρι που είχε ιδρύσει πρόσφατα στο Ριπόν, με τον Εάτα, [[Ηγούμενος|ηγούμενο]] της Μονής Μέλροουζ και πρώην μαθητής του Έινταν της Λίντισφαρν. <ref>Higham, N. J. (1997). ''The Convert Kings: Power and Religious Affiliation in Early Anglo-Saxon England''. Manchester, UK: Manchester University Press. σελ. 42. ISBN 0-7190-4827-3.</ref> Ο Ουίλφριντ έδιωξε τον Εάτα, επειδή δεν συμμορφώθηκε με τα ρωμαϊκά έθιμα και αυτός επέστρεψε στη Μέλροουζ.<ref>{{Cite book|title=The earliest English kings|first=D. P.|last=Kirby|publisher=Routledge|isbn=0-203-17014-8|year=2000|edition=Rev.|location=Λονδίνο|page=87|url=https://www.worldcat.org/oclc/48139750|id=48139750|quote=}}</ref> Ο Κάθμπερτ, ο επικεφαλής των επισκεπτών εκδιώχθηκε επίσης. Ο Ουίλφριντ εισήγαγε μια μορφή του [[Κανόνας του Αγίου Βενέδικτου|''Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου'']] στο Ριπόν.<ref>Thacker, Alan (2004). "Wilfrid (St Wilfrid) (c.634–709/10)" ((subscription required)). ''Oxford Dictionary of National Biography''. Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/29409</ref>

 

== Παραπομπές ==