[[Αρχείο:Rory Gallagher's 1961 Fender Stratocaster.jpg|thumb|left|Η ''Battered Strat'' του 1961.]]
Οι Taste διαλύθηκαν το [[1970]] και ο Γκάλαχερ ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα του μαζί με άλλους μουσικούς, όπως ο μπασίστας [[Τζέρι ΜακΑβόι]], με τον οποίο θα συνεργαζόταν για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, και τονο ντράμερ Γουίλγκαρ Κάμπελ. Το [[1971]], πρωτοεμφανίστηκεκυκλοφόρησε στηντον προσωπικήπρώτο προσωπικό του δισκογραφία με τον δίσκο, που έφερε ως τίτλο τ' όνομά του. ΟΤο δίσκος αυτόςάλμπουμ έφτασε στο # 40 των [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικών]] τσαρτ, ενώ παράλληλα ο Γκάλαχερ άρχισε να περιοδεύει στην [[Ευρώπη]] και την [[Αμερική]], συναυλιακή δραστηριότητα που θα εξακολουθούσε έως το τέλος της ζωής του. Η κυκλοφορία με τις ηχογραφήσεις από την [[Ευρώπη|ευρωπαϊκή]] περιοδεία του [[1972]], με τίτλο "''[[Live in Europe (δίσκος του Ρόρι Γκάλαχερ)|Live in Europe]]''" γνώρισε μεγάλη επιτυχία, όπως κι εκείνη στην [[Ιρλανδία]] του [[1973]]-[[1974|74]], με τίτλο "''[[Irish Tour '74]]''" και η οποία μεταφέρθηκε, με τον ομώνυμοίδιο τίτλο, σε κινηματογραφική [[Κινηματογραφική ταινία|ταινία]] από το σκηνοθέτη Τόνυ Πάλμερ. Το [[1972]], ο Γκάλαχερ συμμετείχε στην ηχογράφηση των "''London Sessions''" των [[Μάντι Γουότερς]] και [[Τζέρι Λι Λιούις]]. Ο Γουότερς τον κάλεσε ξανά σε συνεργασία το [[1974]], για τις ανάγκες της ηχογράφησης του δίσκου του "''London Revisited''".<br />
Στη συνέχεια ακολούθησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκωνκυκλοφοριών. Το [[1975]], υπέγραψε συμβόλαιο με την "[[Crhysalis Records"]], κυκλοφορώντας την αμέσως επόμενη χρονιά το "''[[Calling Card]]''", ο οποίος θεωρείται ο κορυφαίος δίσκος του, σε παραγωγή του μπασίστα των [[Deep Purple]], [[Ρότζερ Γκλόβερ]]. Η κυκλοφορία αυτή όμως, όπως και η συνέχεια της καριέρας του, επισκιάστηκε από την επερχόμενη έκρηξη του [[πανκ]] κινήματος, γεγονός όμως το οποίο δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να κυκλοφορήσει πολύ καλούς δίσκους έως τα τέλη της δεκαετίας, όπως τατους "''[[Top Priority]]''" και "''[[Photo - Finish]]''".
