Στράτος Παγιουμτζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάφορα Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:4115:100:C0E1:113:DB02:7C40 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 46.177.216.18 Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 23:
Στις αρχές της [[Δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]] ο [[Γιώργος Ζαμπέτας]] τον ξαναφέρνει στο προσκήνιο, εκμεταλλευόμενος τη σημαντική του επιρροή στις εταιρίες. Ο Παγιουμτζής ηχογραφεί προπολεμικά ρεμπέτικα του [[Απόστολος Χατζηχρήστος|Απόστολου Χατζηχρήστου]], του Τσιτσάνη και άλλων δημιουργών, τον περίφημο αμανέ «''Μινόρε του Στράτου''» καθώς και τον ύμνο του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] «''Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ''»<ref>«Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ / που εσάρωσες τη Σάντος, την ομάδα του Πελέ»</ref>. Εκτός απ' τη δισκογραφία, ο Παγιουμτζής επανέρχεται στα λαϊκά πάλκα, όπου δούλευε ασταμάτητα απ' το [[1934]] έως το [[1955]].
Τον [[Οκτώβριος|Οκτώβρη]] του [[1971]] καταφέρνει να βγάλει διαβατήριο (το [[1937]] είχε συλληφθεί για χρήση [[χασίς]] και πήγε εξορία με αποτέλεσμα να μην του εκδόσουν ποτέ διαβατήριο) και να πάει στη [[Νέα Υόρκη]]. Δούλεψε στη «''Σπηλιά''», όπου αποθεωνόταν απ' τους ομογενείς. Στις [[16 Νοεμβρίου]] [[1971]] «έσβησε» πάνω στο πάλκο, σε ηλικία 67 ετών.
==Δισκογραφία==
| |||