Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 109:
[[File:Germanos III of Patras memoirs 2.JPG|thumb|right|Σελίδες από το χειρόγραφο με τα απομνημονεύματα του Π.Π. Γερμανού. Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.]]
Ο Γερμανός έγραψε απομνημονεύματα τα οποία, πέρα από ένα σύντομο ιστορικό περί της τουρκοκρατίας, αναφέρουν γεγονότα πριν από την έναρξη της Επανάστασης και μέχρι την Εθνοσυνέλευση του Άστρους το 1823. Στο τέλος του κειμένου αναγγέλλει τη συνέχεια των απομνημονευμάτων αλλά δεν είναι γνωστή η ύπαρξη άλλου σχετικού κειμένου. Τα απομνημονεύματα εκδόθηκαν πρώτα από τον Καλλίνικο Καστόρχη το 1837 σε δύο σχεδόν πανομοιότυπες εκδόσεις. Εκεί το κυρίως κείμενο των απομνημονευμάτων καταλαμβάνει 169 σελίδες, ενώ υπάρχουν και προλεγόμενα του Ι. Φιλήμονος και ευρετήριο ονομάτων από τον ίδιο.<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/7/5/d/metadata-324-0000006.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Γερμανού, Επισκόπου Παλαιών Πατρών, ''Υπομνήματα περί της επαναστάσεως της Ελλάδος: από το 1820 μέχρι του 1823 / παρά του μητροπολίτου Π. Πατρών Γερμανού ; και εκδιδόμενα παρά του κυρίου Καλλινίκου Καστόρχη''. Εν Αθήναις: Εκ της τυπογραφείας Πέτρου Μαντζαράκη, 1837.]</ref>. <br />
Το κείμενο δεν φέρει χρονολόγηση αλλά ο Καστόρχης πιστεύει ότι ο Γερμανός άρχισε να συγγράφει τα απομνημονεύματα πριν αναχωρήσει για την αποστολή του στην Ευρώπη κατά το τρίτο έτος της Επανάστασης. Οι κληρονόμοι του Γερμανού προσέφεραν το χειρόγραφο ως δώρο στον Καστόρχη ο οποίος μετέπειτα το δώρισε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Το 1900 έγινε νεόερη έκδοση από τον Γ. Παπούλα που περιλαμβάνει προλεγόμενα περί της Δημητσάνας και βιογραφικές πληροφορίες για τον Γερμανό καθώς και άλλα ιστορικά στοιχεία. ▼
{{commons|File:Palaion Patron Germanos Apomnimoneumata.pdf|Απομνημονεύματα του Παλαιών Πατρών Γερμανού}}
▲Το 1900 έγινε
Η έκδοση αυτή έγινε κατ' αντιπαραβολή με τα χειρόγραφα υπό την επιμέλεια του Δημητρίου Καμπούρογλου. Η έκδοση περιλαμβάνει και άλλα έγγραφα του Γερμανού όπως οδηγίες προς ιερείς και ιεροκήρυκες, επιστολές κ.ά.<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/5/b/a/metadata-141-0000124.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=print&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Γερμανού, Επισκόπου Παλαιών Πατρών, ''Απομνημονεύματα: επιγραφόμενα απομνημονεύματα τινα της κατά του τυράννου των Ελλήνων οπλοφορίας, καί τινων πολιτικών συμβεβηκότων εν Πελοποννήσω κατά την πρώτην της διοικήσεως περίοδον / Γερμανού Π. Πατρών Μητροπολίτου'', έκδοσις υπό Γ. Ι. Παπούλα μετά προλεγομένων υπό του ιδίου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Σπύρου Τσαγγάρη, 1900.]</ref> <br />
Άλλη, λαϊκή έκδοση έγινε από τον εκδοτικό οίκο Τσουκαλά το 1956 στη σειρά των Απομνημονευμάτων Αγωνιστών του 1821, υπ' αριθ. 3.<ref>Γιανναροπούλου Ιωάννα, "Τα απομνημονεύματα του Παλ. Πατρών Γερμανού. Προβλήματα και πλεονεκτήματα μιας νέας εκδόσεως", ''Πελοποννησιακά'', Παράρτημα 1 (1974), σελ. 155 κ.έ.<br />
Γραμμή 116 ⟶ 118 :
Στα απομνημονεύματα βρίσκονται επικριτικά σχόλια για τον επίσκοπο Χριστιανουπόλεως, για τη δράση των Μανιατών, για τον Παπαφλέσσα και για τα μέλη του Εκτελεστικού. Αντικειμενική θεωρείται η κρίση του για τους Τούρκους και σε γενικές γραμμές τα απομνημονεύματα κρίνονται αμερόληπτα (Κωνσταντοπούλου, σ. 122). Από τους ιστοριοδίφες διαπιστώνεται ότι ο Γερμανός είναι "σύντομος, περιεκτικός" και "φειδωλός"<ref>Γριτσόπουλος Τάσος, «Η συνέλευσις των προεστών εις Ζαράκοβαν», ''Αθηνά'', τομ. 73, 74 (1972, 1973), σ. 182, 184.</ref>, αναφέρεται πολύ λίγο στην προσωπική του δράση και από το έργο του λείπουν οι λέξεις ή εκφράσεις που θα πρόδιδαν ότι είναι γραμμένο από ιερωμένο,<ref>Κωνσταντοπούλου Γ. Παναγιώτα, "Τα απομνημονεύματα του Αγώνα ως ιστοριογραφικός και έντεχνος λόγος. Καλάβρυτα και Καλαβρυτινοί στο έργο του Παλαιών Πατρών Γερμανού και Φωτάκου", ''Πελοποννησιακά'', τομ. ΚΘ' (2007-2008), σελ. 117-128.<br />
Σελ. 122: “Είναι άξιο προσοχής ότι πολύ λίγο αναφέρεται στην προσωπική του δράση και συμμετοχή, ιδιαίτερα κατά την περίοδο Οκτωβρίου 1822 έως το καλοκαίρι του 1824. Στην περίοδο αυτή με εντολή της επαναστατικής κυβερνήσεως είχε μεταβεί στη Ρώμη για διαπραγματεύσεις με τον Πάπα ...”<br />
"''ελλείπουν οι λέξεις ή εκφράσεις που θα πρόδιδαν ότι είναι συνθεμένο από έναν ιερωμένο''".</ref> και ότι τα απομνημονεύματα "έχουν μία ξηρότητα" και παραλείπουν πολλά γεγονότα.<ref name="RealNews 2014"/> Μεταξύ των γεγονότων που δεν αναφέρει είναι ό,τι συνέβη κατά την αποστολή του στη Ρώμη όπου προσπάθησε να συναντήσει τον Πάπα προκειμένου να ζητήσει βοήθεια για την Επανάσταση (Κωνσταντοπούλου, σ. 122), παρ' ό,τι αναφέρει ότι του είχε ανατεθεί η σχετική αποστολή<ref>''Απομνημονεύματα'', έκδ. Παπούλα, σελ. 126, 146.</ref> Επίσης δεν αναφέρει την παρουσία του στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (έκδ. Παπούλα, σελ. 97-101.) και στην Γερουσία που συστάθηκε από την Εθνοσυνέλευση των Καλτεζών, ούτε αναφέρει την ύψωση της επαναστατικής σημαίας από τον ίδιο στην Πάτρα το βράδυ της 25 Μαρτίου 1821. Ο Σ. Καργάκος θεωρεί ότι ο Γερμανός έτσι αδικεί τον εαυτό του και τη συμβολή του στον Αγώνα, ίσως για να μη θεωρηθεί δοξομανής ή ίσως γιατί κάποια συμβάντα δεν τα θεώρησε σημαντικά.<ref>Καργάκος Σαράντος, σ. 30, 31.</ref>. Ο Γ. Παπούλας επισημαίνει την κακή μεταχείριση που είχαν υποστεί τα χειρόγραφα του Γερμανού πριν εκδοθούν.<ref>Γ. Ι. Παπούλας, ''έκδοση των Απομνημονευμάτων του Π.Π. Γερμανού'', Αθήνα 1900, σελ. 212.: ''"Όχι μόνον αποθαμμένον, δια της σαλατοποιήσεως των απομνημονευμάτων, αλλά και ζωντανόν ελήστευσαν τον ιεράρχην (...). Φαίνεται ότι συνέβαινον τοιαύταί τινες αταξίαι και ληστείαι εν Δημητσάνη, ως εκ της αναρχίας"''</ref
Την γνησιότητα των απομνημονευμάτων αμφισβήτησε ο ιστοριοδίφης της Αχαΐας [[Γεώργιος Παπανδρέου (ιστορικός)|Γ. Παπανδρέου]], ο Καμπούρογλου επίσης αναφέρει ότι προσπάθησε να βρει πληροφορίες σχετικά με την γνησιότητά τους, ενώ κυκλοφορούσαν υπόνοιες ότι μπορεί να είχαν γίνει προσθαφαιρέσεις στο κείμενο.<ref>Καμπούρογλου, σελ. 39 (υποσημ. 103), και σελ. 109.</ref>
| |||