Γεώργιος Γρατσέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ρομπότ: Διόρθωση συνδέσμων προς biblionet. https://w.wiki/h7w
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο Κρήτης|Ηράκλειο]] της Κρήτης στις [[8 Νοεμβρίου]] 1920. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του το 1938 εισήχθηκε στη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών|Θεολογική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Όταν εκδηλώθηκε ο [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|ελληνοϊταλικός πόλεμος]] επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του διακόπτωντας τις σπουδές του τις οποίες συνέχισε μετά την [[Απελευθέρωση της Αθήνας (1944)|απελευθέρωση]] και τις ολοκλήρωσε το 1946. Αρχικά διορίστηκε θεολόγος καθηγητής στο Ηράκλειο. Από το 1947 μέχρι το 1950 υπηρέτησε στο [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|στρατό ξηράς]] ως Έφεδρος αξιωματικός. Επανήλθε στην εκπαίδευση και από το 1957 μέχρι το 1959 έλαβε υποτροφία προκειμένου να παρακολουθήσει μαθήματα [[θεολογία]]ς και [[φιλοσοφία]]ς στην [[Λιλ]] της [[Γαλλία]]ς και [[παιδαγωγική]] στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της ίδιας πόλης. Το 1959 έλαβε πτυχίο Γενικής Παιδαγωγικής και αναγορεύθηκε [[διδάκτορας]] με την εργασία του ''« L’ Humilite chez L’ apotre St Paul »''. Τα καλοκαίρια των ετών 1958, 1959 και 1961 παρακολούθησε μαθήματα βιβλικής θεολογίας στην [[Οξφόρδη]] της [[Αγγλία]]ς. Το 1962 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών με διατριβή, ''«Η περί πτωχείας διδασκαλία της Αγίας Γραφής»''. Τα έτη 1960 και 1965 μετέβη για έρευνες στην [[Γερμανία]] και στο [[Βέλγιο]] ενώ τη περίοδο 1968-1969 παρακολούθησε μαθήματα Εισαγωγής και Ερμηνείας της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] στη θεολογική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν|Πανεπιστημίου του Τύμπιγκεν]] ενώ στη Φιλοσοφική Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου παρακολούθησε μαθήματα [[Κοπτική γλώσσα|κοπτικής γλώσσας]] και γραμματείας.
 
Το 1971 υπέβαλε διατριβή επί υφηγεσία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών με θέμα ''«Το Σάββατον εν Κουμράν και τη Καινή Διαθήκη»''. Το ακαδημαϊκό έτος 1971-1972 προήχθη στον βαθμό του Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης της ειδικότητας των θεολόγων και τοποθετήθηκε στην [[Πάτρα]]. Το 1973 του δώθηκε η εντολή να διδάξει ως υφηγητής. Αυτό ίσχυε μέχρι το 1975 όταν η εντολή αυτή ανακλήθηκε. Την ίδια περίοδο τοποθετήθηκε σύμβουλος Β΄ στο Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών και Επιμόρφωσης. Το ακαδημαϊκό έτος 1975-1976 επανήλθε ως υφηγητής και το 1981 έκτακτος, ενώ το 1982 αναπληρωτής καθηγητής πριν μονιμοποιηθεί το 1983. Από το 1984 μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1988 δίδαξε ως καθηγητής.<ref>{{cite web|title=Ιστορία της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών|url=http://deantheol.uoa.gr/fileadmin/deantheol.uoa.gr/uploads/edu/UoA_School_of_Theology-history.pdf|work=deantheol.uoa.gr|publisher=Θεολογική Σχολή Αθηνών|accessdate=4 Σεπτεμβρίου 2016|archive-date=2016-03-09|archive-url=https://web.archive.org/web/20160309175747/http://deantheol.uoa.gr/fileadmin/deantheol.uoa.gr/uploads/edu/UoA_School_of_Theology-history.pdf|url-status=dead}}</ref> Το 1994 αναγορεύθηκε ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.
 
Απεβίωσε το 1997.