Γενική θεωρία της σχετικότητας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
|||
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια|Παραπομπές που λείπουν και έχει μπει ο αριθμός της παραπομπής στην αγγλική. Φωτογραφίες που λείπουν, αλλά γράφεται η λεζάντα. Κακομεταφρασμένη ορολογία.}}
[[Αρχείο:Spacetime curvature.png|350px|thumb|right|To δισδιάστατο ανάλογο παραμόρφωσης του χωροχρόνου. Η παρουσία μάζας αλλάζει τη γεωμετρία του χωροχρόνου, η οποία ερμηνεύεται ως βαρύτητα]]
'''Η γενική σχετικότητα''' είναι μια θεωρία της [[Βαρύτητα|βαρύτητας]] που αναπτύχθηκε από τον [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]] (''Albert Einstein'') μεταξύ 1907 και 1915. Αυτό που είχε καταλάβει ο Αϊνστάιν, ήταν πως η θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα ήταν ελλιπής. Έτσι, προσπαθούσε για 10 χρόνια να κάνει κάποιες βελτιώσεις στη θεωρία του Νεύτωνα. Όσοι δεν γνωρίζουν την νευτώνεια βαρύτητα είναι η εξής: Η βαρύτητα είναι μια πάντοτε ελκτική δύναμη που εμφανίζεται ανάμεσα σε οποιαδήποτε σώματα με μάζες. Εξέφρασε αυτήν την πρόταση με μια μαθηματική σχέση, η οποία είναι γνωστή ως Νόμος της Παγκόσμιας Έλξης. Με την γέννηση αυτού του νόμου, όλοι οι φυσικοί εκείνης της εποχής, πίστευαν πως το μυστήριο του "γιατί τα αντικείμενα πέφτουν", είχε λυθεί, γιατί ο νόμος λειτουργούσε μια χαρά και έκανε σωστές και ακριβείς προβλέψεις. Ο Αϊνστάιν όμως, είχε ξεφύγει από την αντίληψη του Νεύτωνα και πως εάν χρησιμοποιούσαμε τον τύπο του για να προβλέψουμε το πώς δουλεύει η βαρύτητα σε αρκετά μεγάλες μάζες εκτός γης, δεν θα λειτουργούσε το ίδιο καλά και θα είχε σφάλματα. Έτσι, σκέφτηκε, να μοντελοποιήσει την δύναμη της βαρύτητας σαν μια καμπύλωση του χωροχρόνου. Προσοχή! Αυτό δεν σημαίνει πως η βαρύτητα είναι μια καμπύλωση του χωροχρόνου. Απλώς, η δύναμη αυτή, έχει παρόμοιες ιδιότητες με μια "γούβα" στον χωρόχρονο. Μπορούμε να κάνουμε μια αναλογική σκέψη για να το καταλάβουμε καλύτερα. Έστω ότι έχουμε ένα τραμπολίνο. Αυτό θα παίξει τον ρόλο του χωροχρόνου. Τώρα, θα τοποθετήσουμε επάνω στο τραμπολίνο μια μπάλα του μπόουλινγκ. Αμέσως διαπιστώνουμε πως η επιφάνεια του τραμπολίνου έχει καμφθεί ελαφρώς. Αν τοποθετήσουμε τώρα μια μικρή μπίλια στο τραμπολίνο, θα κατρακυλήσει προς την μπάλα. Αυτό ακριβώς λέει η γενική θεωρία της σχετικότητας(ή γενική σχετικότητα ή GR εν συντομία). Ότι η βαρυτική δύναμη δημιουργεί τα ίδια αποτελέσματα με το παραπάνω πείραμα. Για να συνοψίσουμε, η βαρύτητα είναι μια ελκτική δύναμη. Η θεωρία του Νεύτωνα είναι ακόμα χρήσιμη και όντως δίνει αρκετά καλά αποτελέσματα, αλλά κάτω από ορισμένες συνθήκες. Ο Αϊνστάιν κατάλαβε πως η νευτώνεια βαρύτητα δεν θα ισχύει παντού και έτσι δημιούργησε την γενική θεωρία της σχετικότητας με σκοπό να βελτιώσει τον Νεύτωνα. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί, πως ούτε η γενική σχετικότητα δουλεύει πάντοτε. Σε υποατομικό επίπεδο, η θεωρία χάνει την ισχύ της. Ισχύει μόνο για κλασσικά σώματα(όχι υποατομικά σωματίδια).
==Ιστορικά Στοιχεία==
| |||